نانوتکنولوژی زمینه بسیار خوش آتیه ای برای ظهور کاربردهای جدید در کلیه علوم و ازجمله علوم پزشکی می باشد با این وجود فقط تعداد معدودی از نانوذرات بطور معمول برای اهداف پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند که یکی از نانوذرات باارزش نانونقره می باشد. عموماً ذرات نانونقره کوچکتر از 100 نانومتر می باشد و نقره در سایز نانو، خواص فیزیکی،شیمیایی و بیولوژیکی غیرمعمولی از خود نشان می دهد از طرفی نانونقره خواص آنتی باکتریایی قوی از خود نشان می دهد که بر اساس آن از ذرات نانونقره در موارد متعددی ازقبیل ایمپلنت ها،درمان زخمها ، سوختگی ها و ضدعفونی کننده های مختلف استفاده می شود. بنابراین استفاده از نانونقره در زمینه های مختلف و بطور ویژه در زمینه بهداشت و پزشکی روزبروز در دنیا در حال گسترش می باشد و به دنبال آن توجه زیادی به اثرات سمی و محیطی این نانوذره جلب می شود، ولی با وجود گسترش کاربرد نانونقره، مطالعات کمی در این مورد انجام شده و اطلاعات کمی از اثرات سمیت و اندرکنش بین این ماده با سلولهای بدن در دست است. در این بررسی میزان سمیت غلظت های مختلف ذرات نانونقره تولید شده بوسیله شرکت نانونصب پارس که در سایزهای حدود حداقل 4 نانومتر بوده و نانوسید نام گرفت بصورت in vitro بر روی رده های سلولی g292 (استئوسارکومای انسانی) ، hf2 (فیبروبلاست انسانی) و استم سل مزانشیمال انسانی مورد بررسی قرار گرفت، برای بررسی سمیت ابتدا مرفولوژی سلولها و سپس عملکرد میتوکندری در زمانهای مختلف و با استفاده از روش mtt assay بررسی شد و در نهایت روند مرگ سلولی با روش مولکولی pcr و تکنیک فلوسایتومتری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج کسب شده در این بررسی نشان داد که نانوسید در مقادیر زیر ppm 2 اثرات سمی خاصی نشان نمی دهد ولی در غلظت های بالای ppm2 سمی بوده و از طریق اختلال در کار میتوکندری رشد سلول را متوقف می کند و نیز ثابت شد که سلولها در این شرایط دچارفرایند آپوپتوز می شوند

ریسندگی الکتریکی به روش هم محور یکی از مهمترین تکنیک ها برای ایجاد تحول در خصوصیات و کاربردهای منحصر بفرد نانو الیاف است. در تحقیق حاضر ساخت و بررسی مشخصه های نانو الیاف هم محور کیتوسان (هسته) – پلی وینیل الکل (پوسته) تهیه شده با استفاده از روش الکتروریسی هم محور ارائه شده است. این تحقیق در سه مرحله شامل آماده سازی محلول های کیتوسان و پلی وینیل الکل در غلظت های مختلف، بررسی عوامل موثر بر تولید نانوالیاف هم محور کیتوسان (هسته)-پلی وینیل الکل (پوسته) و در نهایت بررسی مشخصه های شیمیایی، حرارتی و همچنین زیست سازگاری نانو الیاف انجام گرفته است. بررسی مورفولوژی با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام گرفته است. تحت شرایط مختلف الکتروریسی، نانو الیاف یکنواخت با میانگین قطر 81/115 نانو متر بدست آمده است. میکروسکوپ الکترونی عبوری برای تشخیص ساختار دو جزئی نانو الیاف استفاده شد. مشاهده شد که نانوالیاف با ساختار هسته/ پوسته در غلظت کیتوسان (5%)/ پلی وینیل الکل (10%) تشکیل شده اند. نتایج میکروسکوپ نیروی اتمی نشان داد که سطح نانو الیاف دو جزئی با توجه به زبری کمتر عمدتاٌ از پلی وینیل الکل تشکیل شده است. در طیف سنجی مادون قرمز، حضور پیک جذبی در 1-cm 1430، وجود اتصال هیدروژنی در سطح مشترک کیتوسان و پلی وینیل الکل را تأیید کرد. طبق نتایج حاصل از گرما سنج پویشی تفاضلی، ساختار کریستالی نانوالیاف دو جزئی نسبت به نانوالیاف پلی وینیل الکل و کیتوسان خالص بهبود پیدا نکرد. نتایج مربوط به زیست سازگاری داربست های نانو لیفی هم محور کیتوسان /پلی وینیل الکل هم از نظر مرفولوژیکی و هم از نظر کمی، نشانگر زیست پذیری مناسب سلول های فیبروبلاست موشی روی داربست تهیه شده و عدم سمیت داربست مذکور در مقایسه با گروه های کنترل بود.

پژوهش حاضر به منظور شناسایی سلول های خونی زنبور برگ خوار رز arge rosae gmel (hymenoptera: argidae) و پروانه برگ خوار توت glyphodes pyloalis walker (lepidoptera: pyralidae) و چگونگی فعالیت ایمنی این حشرات در برابر قارچ های بیمارگر beauveria bassiana (balsamo) vuillemin انجام شد. ویژگی های شکل شناسی سلول های خونی زنبور در هردو حشره مورد آزمایش با استفاده از انواع میکروسکوپ ها بررسی شد. چهار نوع سلول خونی در همولنف لارو a. rosae شناسایی شد: پروهموسیت ها، پلاسماتوسیت ها، گرانولوسیت ها و انوسیتوئیدها. در همولنف لارو g. pyloalis پنج نوع سلول خونی شناسایی شد که شامل پروهموسیت ها، پلاسماتوسیت ها، گرانولوسیت ها، انوسیتوئید ها و اسفرولوسیت ها بود. همچنین هموگرام مراحل مختلف رشدی لارو ها نشان داد که تعداد کل سلول¬های خونی با افزایش سن لاروی به صورت معنی داری افزایش پیدا کرد. پلاسماتوسیت¬ها و گرانولوسیت¬ها بیشترین جمعیت را در مقایسه با سایر سلول-های خونی به خود اختصاص دادند. جهت اثبات بیمارگری قارچ b. bassiana روی زنبور برگ خوار رز و پروانه برگ خوار توت و انتخاب یک جدایه موثر، آزمایش های زیست سنجی با استفاده از چهار جدایه انجام شد. نتایج این بررسی نشان داد که تمام جدایه های قارچ مذکور قادر به آلوده کردن لاروهای هر دو حشره مورد آزمایش بودند و درصد مرگ و میر لاروها با افزایش غلظت اسپور قارچ افزایش یافت. نتایج نشان داد که جدایه iran 403c در مقایسه با سایر جدایه ها، بالاترین میانگین درصد مرگ و میر را در لاروهای هر دو حشره مورد آزمایش ایجاد کرد. تأثیر جدایه iran 403c از قارچ b. bassiana و گویچه های پلی استر روی ایمنی سلولی و فعالیت فنل اکسیداز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پلاسموتوسیت ها و گرانولوسیت ها در بیگانه خواری اسپورهای قارچ شرکت می کنند و بیشترین فعالیت بیگانه خواری در 30 و 60 دقیقه پس از تزریق عامل بیگانه رخ داد. تعداد کل سلول های خونی و همچنین تعداد پلاسماتوسیت ها و گرانولوسیت ها بعد از تزریق در تیمارها تغییر یافت. واکنش تشکیل گره در زمان های مختلف و با توجه به تیمارهای مختلف، متفاوت بود. فعالیت فنل اکسیداز نیز در لاروهای تیمار شده هر دو حشره مورد آزمایش تغییر یافت و در زمان 3، 6 و 12 ساعت بیشترین فعالیت را نشان داد. استفاده از ترکیبات هورمونی نشان داد که اکدایزون و هورمون جوانی باعث تغییراتی در توانایی ایمنی حشره می شوند. بر خلاف اثر سرکوب کننده هورمون جوانی روی واکنش های مختلف سامانه ایمنی این حشره، تیمار لاروهای آلوده به اسپورهای قارچ b. bassiana با اکدایزون باعث افزایش تعداد کل سلول های خونی، جمعیت پلاسماتوسیت ها و گرانولوسیت ها، واکنش تشکیل گره و میزان فعالیت آنزیم فنل اکسیداز در لاروهای a. rosae و g. pyloalis شد. در میان سلول های خونی کشت شده لارو زنبور برگ خوار رز سلول های کروی حالت غالب را داشتند. سلول های خونی کشت شده به اکدایزون و اسپور قارچ b. bassiana واکنش نشان دادند. نتایج تحقیق حاضر حاکی از دفاع سلولی لاروهای a. rosae و g. pyloalis در برابر عوامل زنده و غیر زنده بود و مقدار ترکیبات هورمونی بر توانایی سیستم ایمنی آن ها تأثیر می گذارد. درک واکنش های ایمنی القاء شده و امکان دستکاری آن ها می تواند در افزایش کارایی عوامل میکروبی علیه حشرات افت مفید باشد.

بروسلا یک باکتری گرم منفی و درون سلولی است و بیماری بروسلوز که مشترک بین انسانها و حیوانات است را ایجاد می کند. جنتامایسین آمینوگلیکوزیدی است که با جلوگیری از بیان پروتئین باکتری در از بین بردن بروسلا بسیار موثر است ولی نفوذ پذیری کمی به سلول های یوکاریوتی دارد و قادر به درمان مناسب بیماری نیست. . دندریمر پلی اتیلن گلیکول سیترات g2 زیست سازگار و زیست تخریب می باشد و باعث افزایش ورود آنتی بیوتیک به سلول می شود. در این تحقیق تاثیر کاهش بروسلا توسط دوز های مختلف نانوحامل دندریمری نسبت به آنتی بیوتیک آزاد در موش های balb/c مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق نشان می دهد که حضور دندریمر g2 تاثیر مثبت در کاهش اثر بروسلا نسبت به درمان با آنتی بیوتیک آزاد در balb/c داشته و همچنین کونژوگه ایجاد شده مستقل از دوز می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.