چکیده: استفاده از تابش های نوری مختلف در صنعت غذا در جهت محافظت آن به عنوان یک تکنولوژی جدید مطرح بوده و این روش در غیر فعال سازی شمار زیادی از میکروارگانیسم ها به ویژه اغلب میکروارگانیسم های پاتوژن عامل عفونت و مسمومیت زای حاصل از غذا بسیار مناسب می باشند، با این وجود تأثیر تابش های مختلف بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی غذا و اجزاء آن از چالش های مهم کاربرد این تیمار در صنایع غذایی می باشد. در مطالعه حاضر اثرات تابش لیزرهای موج پیوسته در محدوده مرئی بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی پروتئین های سفیده تخم مرغ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از تأثیر تابش لیزرهای محدوده ی مرئی در حداکثر قدرت و در بالاترین دوره زمانی بکار رفته (180 دقیقه) با استفاده از ارزیابی الکترفورز نشان داد که هیچ گونه تغییری در خصوصیات ساختمانی پروتئین های سفیده ی تخم مرغ وجود نداشته و همچنین اثرات نامطلوبی در خصوصیات ارگانولپتیکی سفیده تخم مرغ مشاهده نشد. در ارزیابی مقادیر ph نیز هیچ گونه اختلاف آماری معنی داری ما بین نمونه های کنترل و تیمارهای صورت گرفته در این مطالعه مشاهده نشد.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از منابع چربی دارای اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع بر روی عملکرد و کیفیت گوشت(پروفایل اسیدهای چرب عضله سینه) جوجه های گوشتی می باشد. این طرح در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و هر کدام در 3 تکرار انجام شد. در تیمار اول از جیره دارای روغن سویا و در تیمار دوم جیره دارای دنبه گوسفندی استفاده شد. در این گروه ها با افزایش سن، میزان چربی مصرفی افزایش یافته و از 2% در مرحله اول به 6% در مرحله آخررسید. در تیمار سوم بعنوان گروه کنترل جیره بدون روغن استفاده شد. در روز 42 پرورش جوجه ها کشتار شدند. نتایج نشان داد که اختلاف آماری معنی داری در میزان خوراک مصرفیو ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش بین گروه های آزمایشی مشاهده نشد. میانگین وزنی تحت تاثیر منابع مختلف چربی موجود در جیره قرار گرفت(به جز هفته آخر). تاثیر منابع مختلف روغن در جیره جوجه های گوشتی برروی وزن زنده، وزن لاشه، وزن سینه،پشت، ران، گردن و بال از لحاظ آماری معنی دار نبود.چربی محوطه بطنی در 42 روزگی تحت تاثیر منابع مختلف روغن در جیره قرار نگرفت ولی اختلاف وزن کبد و قلب بین گروه ها از لحاظ آماری معنی دار بود. اسید میرستیک، اولئیک، واکسنیک، لینولئیک، آلفا لینولنیک، بطور معنی داری تحت تاثیر منابع مختلف چربی موجود در جیره قرار گرفتند(05/0 p?).اسیدهای چرب استئاریک، میرستولئیک، پالمیتولئیک و آراشیدونیک تحت تاثیر منابع مختلف روغن موجود در جیره قرار نگرفتند.

این پژوهش تلاشی برای بررسی امکان تولید ماست حامل میکروارگانیسم های زنده و فعال پروبیوتیک به عنوان ماده غذایی عملگرا با خصوصیات فیزیکوشیمیایی مطلوب و همچنین سنجش بقاء باکتری پاتوژن سالمونلا در این فرآورده پروبیوتیک تحت تاثیر اسانس کلپوره و باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی می باشد. در این تحقیق میکروارگانیسم پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس کازئی) به میزانcfu/ml 109-108، باکتری پاتوژن سالمونلا تیفی موریوم lt2 به میزانcfu/ml 103، و غلظت های مختلف اسانس کلپوره (این غلظتها بر اساس نتایج بدست آمده در بخش تعیینmic در محیط کشت و خصوصیات ارگانولپتیکی فرآورده مشخص شدند) به ماست اضافه شدند. ماست های تولید شده در مدت 4 هفته نگهداری در یخچال (دمای 4 درجه سانتیگراد) در طی فواصل زمانی مشخص از نظر تغییرات خصوصیات فیزیکو شیمیایی، ارگانولپتیکی، بقا و نابودی میکروارگانیسم پاتوژن و قابلیت ماندگاری باکتری پروبیوتیک مورد بررسی قرار گرفتند. حضور یا نابودی سالمونلا در طی دوره نگهداری و انتهای آن به وسیله کشت اختصاصی و پی سی آر تعیین شد. کاهش تدریجی و پایدار مقادیر ph تمامی نمونه ها در طول دوره 28 روز نگهداری مشاهده شد، مقادیر قابل تیتر اسیدیته نمونه های مختلف ماست در طول دوره نگهداری در دمای°c4 افزایش نشان داد. نتایج حاصل از بررسی میانگین مقادیر چربی و پروتئین نمونه های مختلف ماست طی دوره نگهداری در این مطالعه اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد. اسانس مذکور در دو غلظت 60 و 80 ppm و در تیمار توام با پروبیوتیک از بالاترین تاثیر بر ممانعت از رشد سالمونلا بر خوردار بود. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که در ماست پروبیوتیک و تیمار های ماست پروبیوتیک حاوی غلظت های مختلف اسانس کلپوره باکتری سالمونلا در طی 28 روز نگهداری ماست جداسازی نشد. با این وجود در تیمار های ماست کنترل و حاوی غلظت های مختلف اسانس کلپوره طی روزهای 1 و 7 این باکتری جداسازی و شمارش گردید. همچنین بهترین غلطت اسانس از نظر تولید ماست با خواص طعمی مطلوب غلظت40 ppm در تیمار توام با باکتری پروبیوتیک بود. در صورت استفاده توام اسانس با پروبیوتیک می توان از غلظت های پایین تری از اسانس برای اثر مهاری مشهود، استفاده کرد.

هدف از این مطالعه بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره آبی زعفران بر رشد باکتری سالمونلا تیفی موریوم در سوپ جو تجاری بود. حداقل غلظت مهاری و نیز حداقل غلظت کشندگی عصاره آبی زعفران به روش براث میکرودایلوشن ارزیابی گردید. این شاخص ها به ترتیب 100 میلی گرم در میلی لیتر و 200 میلی گرم در میلی لیتر حاصل شدند. نتایج نشان می دهند که با افزایش غلظت عصاره آبی زعفران و با کاهش دمای نگه داری سوپ جو تجاری، اثر ضدباکتریایی عصاره آبی زعفران بیشتر می شود. بر اساس نتایج این بررسی از عصاره آبی زعفران به عنوان نگه دارنده غذایی و نیز برای کاهش تعداد باکتری سالمونلا تیفی موریوم می توان بهره جست.

هدف از این مطالعه، بررسی خواص میکروبی و فیزیکوشیمیایی عسل های تولیدی در استان اردبیل می باشد. تعداد 30 عدد نمونه از زنبورداری های مختلف این استان جمع آوری شد که این نمونه ها متعلق به دو فصل سرد و گرم بودند. برای بررسی خواص میکروبی، سعی شده است تا بار میکروبی نمونه های عسل و نیز آلودگی کلیفرمی آنها تعیین گردد. در مورد خواص فیزیکوشیمیایی نیز پارامترهایی چون: میزان رطوبت، خاکستر، ph، قندهای احیا کننده، ساکارز و هدایت الکتریکی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی های میکروبی نشان دادند که، بار میکروبی نمونه ها در سطح پایین (cfu/g 102 × 2) می باشند. این در حالی است که هیچگونه آلودگی کلیفرمی یافت نشد. نتایج حاصل از آزمایشات مربوط به بخش فیزیکوشیمیایی نیز نشان داند که پارامترهای یاد شده در مورد نمونه ها در حد استانداردهای تعیین شده برای عسل توسط سازمان های جهانی می باشد. فقط ساکارز تعدادی از این نمونه ها اندکی بالاتر از حد تعیین شده قرار داشت. داده های حاصل از این بخش به کمک نرم افزار spss 16 آنالیز شد. تفاوتی که بین این پارامترها برای نمونه های فصل سرد و گرم وجود داشت، فقط برای رطوبت و هدایت الکتریکی معنی دار بود.

عسل به عنوان غذایی طبیعی و سالم شناخته می شود. حضور آنتی بیوتیک ها و متابولیت های آنها در در عسل می تواند برای سلامتی انسان خطر ساز باشد. از معمول ترین خطراتی که وجود باقیمانده ها در مصرف کننده به جا می گذارد، واکنش های آلرژیک می باشد. اما مهم ترین خطر وجود باقیمانده آنتی بیوتیک در مواد غذایی، بروز مقاومت دارویی در برابر باکتری های پاتوژن در بدن مصرف کننده است. این مطالعه به منظور بررسی میزان وجود باقیمانده آنتی بیوتیک تتراسیکلین در فرآورده عسل طراحی شده است. تعداد 145 نمونه عسل از سطح استان اردبیل جمع آوری شد. و آنالیز نمونه ها با استفاده از روش های کیفی (چهار پلیتی و دلوو تست) و روش های کمی (الایزا و کروماتو گرافی مایع با کارایی بالا) صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها به روش های کیفی نشان داد که میزان 93/37% از کل نمونه ها صرف نظر از نوع آنتی بیوتیک حاوی باقیمانده های آنتی بیوتیکی بودند. روش کمی الایزا نیز نشان داد که از تعداد 55 نمونه ای که در روش های کیفی از نظر وجود باقیمانده آنتی بیوتیکی مثبت گزارش شده بودند، تعداد34 نمونه از نظر وجود باقیمانده آنتی بیوتیک تتراسیکلین مثبت هستند. کمترین و بیشترین مقادیری که در روش آنالیز کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا به دست آمد نیز به ترتیب 32/5 و 72/120 نانو گرم بر گرم بود. همچنین مقادیر به دست آمده در روش کروماتوگرافی به طور قابل ملاحظه ای کمتر از مقادیر حاصل از روش الایزا بود. بنابراین می توان این چنین برداشت کرد که با توجه به مقادیر بالای گزارش شده در مورد وجود باقیمانده آنتی بیوتیکی در مواد غذایی با منشا دامی و مصرف بالای این دسته مواد غذایی در جامعه، مصرف کنندگان در سطح بسیار بالایی در معرض دریافت باقیمانده های دارویی به خصوص در فرآورده عسل می باشند. از مهم ترین فاکتور های مشکل ساز در این زمینه، فقدان قوانین باز دارنده، عدم وجود دوره منع مصرف و نبود دانش لازم در زمینه روش و میزان استفاده از آنتی بیوتیک ها در کندوی زنبور عسل به منظور درمان و یا پیش گیری است. کلمات کلیدی: باقیمانده آنتی بیوتیک، تتراسیکلین، عسل، اردبیل

لیستریوزیس یک بیماری تهاجمی خطرناک می باشد که به طور عمده زنان باردار، نوزادان و افراد بزرگسال دارای ایمنی ضعیف را درگیر می کند. ارگانیسم مسبب بیماری (لیستریا مونوسایتوژنز) به طور عمده از طریق غذاهای آلوده به انسان منتقل می شود. پنیرهای نرم که از شیر خام درست می شوند و نیز گوشت های آماده ی مصرف، غذاهای پرخطر برای افراد مستعد بیماری هستند. امروزه تلاش های مکرر ارگان های مسئول کنترل لیستریا مونوسایتوژنز در غذاهای پرخطر سبب کاهش قابل توجه موارد وقوع لیستریوزیس انفرادی شده است. در این مطالعه به بررسی اثرات نایسین و اسانس نعناع به صورت ترکیبی بر روی رشد لیستریا مونوسایتوژنز جدا شده از شیر پرداخته شده است. به این صورت که پس از تعیین حداقل غلظت مهاری نایسین و اسانس نعناع بر روی باکتری، حالت های ترکیبی آن ها بر روی رشد لیستریا مونوسایتوژنز در سه دما (4،9،14 درجه سانتی گراد)، سه ph (5،6،7) و چهار غلظت نمک (0،1،2،4) مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی با سه بار تکرار انجام شد و داده های حاصل، با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد آنالیز قرار گرفت. در پایان این بررسی، یافته های ما نشان داد که، نایسین و اسانس نعناع به صورت ترکیبی باعث کاهش چشمگیر رشد لیستریا مونوسایتوژنز شدند و نیز ترکیب غلظت های مختلف اسانس نعناع و نایسین با سه متغیر محیطی (دما، نمک و ph) باعث افزایش تاثیر این ترکیبات گردید

هدف از مطالعه حاضر بررسی آلودگی های میکروبی و میزان آفلاتوکسین تام در عسل های تولیدی منطقه الموت استان قزوین بود. 34 نمونه از زنبورداری های مختلف این منطقه جمع آوری شد که 17 نمونه مربوط به فصل گرم و 17 نمونه مربوط به فصل سرد بودند. نتایج حاصل از بررسی های میکروبی نشان داد که میزان آلودگی میکروبی نمونه ها به باکتری های مزوفیل و هوازی در حد cfu/g50 و قارچ ها در حدود cfu/g 102× 5/1 بودند. این نتایج نشان می داد که سطح آلودگی میکروبی نمونه ها در سطح پایین و قابل قبولی قرار دارد. شایع ترین باکتری و قارچ جدا شده از نمونه ها به ترتیب باسیلوس سرئوس و آسپرژیلوس فلاووس بودند. تمامی نمونه های مورد آزمایش آلوده به آفلاتوکسین بوده و میانگین غلظت آفلاتوکسین در آن ها ppb 67/3 بوده است که در مورد 35% نمونه ها این غلظت بالاتر از حداکثر مجاز اتحادیه اروپا (µg/kg4) بود. اختلاف آماری معنی داری از نظر میزان آلودگی باکتریایی و قارچی و نیز آفلاتوکسین تام بین نمونه های فصل گرم و فصل سرد وجود نداشت.

بر مبنای تعریف مصوب شیر خام که توسط فدراسیون بین المللی شیر تهیه شده است، شیر خام تحویلی به کارخانجات باید شیر تازه گاو، خالص و تمیز و با بو و طعم طبیعی و عاری از آغوز بوده، بدون آنکه چیزی از آن گرفته و یا افزوده شده باشد. هرگونه دخل و تصرفی در شیر (شامل افزودن آب، گرفتن چربی، افزودن آب نمک، آب پنیر، شیر خشک، اوره و ...) یا افزودن مواد خنثی کننده (سودسوزآور، کربناتها، بی کربناتها و غیره ) و یا مواد بازدارنده رشد میکروبی (از قبیل آب اکسیژنه، فرمالین، بوراتها، سورباتها و آنتی بیوتیک و غیره) بعنوان تقلب محسوب می شود. بررسی شیر خام از نظر خلوص باید قبل از تحویل شیر بوسیله کارخانه انجام پذیرد. صنایع شیر و فرآورده های آن بدون شک نقش بزرگ و انکار ناپذیری در تغذیه و بهداشت انسان در تمام مراحل زندگی دارد و از نظر اقتصادی و اجتماعی یکی از عظیم ترین بخش های صنایع غذایی را در همه ممالک جهان و کشور ما دارد. بهبود کیفیت شیر و حفظ سلامتی و ایمنی و رضایت مصرف کنندگان شیر و فرآورده های آن هدف اصلی برنامه های کنترلی است. جهت اجرای دقیق سیستم های تضمین شیر و فرآورده های آن شناخت ویژگی های کیفی شیر و عوامل موثر بر آن ضرورت دارد. کنترل کیفیت شیر از نقطه نظر حفظ سلامت مصرف کنندگان و بهداشت عمومی حائز اهمیت است به همین دلیل متصدیان آزمایشگاهها و دست اندر کاران باید نهایت دقت و جدیت را مبذول دارند. بنابراین در این مطالعه وضعیت تقلبات (شامل آب افزوده شده، آب پنیر افزوده شده، نمک، بی کربنات، فرمالین، آب اکسیژنه) را در 60 نمونه شیر خام جمع آوری شده از کارخانه شیر پگاه تبریز مورد بررسی قرار دادیم و نتایج چنین شد که آزمون های آب افزوده شده و نمک و کربنات و آب پنیر مثبت بوده و در مورد آزمون های آب اکسیژنه و فرمالین هیچ نمونه مثبتی یافت نشد. همچنین طی آنالیز آماری تاثیر فصل بر فراوانی وجود تقلبات در نمونه های شیر خام، هیچ ارتباط معنی داری یافت نشد. البته با وجود کم بودن موارد مثبت تقلبات باید برای حذف همین موارد کم هم اقدام شود زیرا که مضرات این تقلبات بر سلامت عمومی جامعه بسیار بالاست.

شیر یکی از پرمصرف ترین مواد لبنی است که از ارزش غذایی بسیار زیادی برخوردار است. این محصول ارزشمند دارای ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاصی است که در هنگام تحویل به کارخانه مورد ارزیابی قرار می گیرد. شیر می تواند بطور اولیه به عوامل میکروبی و شیمیایی (سموم قارچی، داروها، حشره کش ها، مواد نگهدارنده و ...) و یا بطور ثانویه توسط کارکنان، تجهیزات شیردوشی و در انتقال به کارخانه و فرآیندهای مختلف آلوده گردد. در حال حاضر صاحبان صنعت شیر به جنبه های بهداشتی و کیفیت آن توجهی ندارند و تنها شاخص هایی مانند چربی مورد ارزشیابی و پرداخت بها به دامدار قرار می گیرد. اما با انجام شمارش کلی میکروب های شیر و همچنین اندازه گیری پروتئین شیر می توان کیفیت شیر های تحویلی را بطور دقیق تری کنترل نمود. در این مطالعه کیفیت شیر خام تحویلی به کارخانه شیر پگاه شهرستان تبریز از نظر خصوصیات میکروبی (شمارش کلی باکتری ها، تعیین نوع آلودگی باکتریایی از لحاظ گرم مثبت و منفی بودن، شمارش قارچی) و فیزیکوشیمیایی (چربی، پروتئین، ماده خشک بدون چربی، لاکتوز) با استفاده از میلکواسکن، نقطه انجماد با استفاده از لاکتودانسیمتر و ph با استفاده از ph متر اندازه گیری شد. میانگین درصد چربی، پروتئین، لاکتوز، ماده خشک، دانسیته و نقطه انجماد کل نمونه ها در محدوده استاندار قرار داشت. شمارش کلی باکتری و قارچ به ترتیب برابر log cfu/ml 1/1 43/7 و log cfu/ml 9/036/3 بود که این میزان خارج از محدوده استاندارد می باشد. 69% باکتری های جدا شده از نمونه ها از نوع گرم منفی و 31% گرم مثبت بود. همچنین نتایج آزمایش نشان دهنده تاثیر فصل بر روی لاکتوز، ph و شمارش قارچ بود که می تواند بدلیل تغییرات دمای محیط ، نسبت روشنایی به تاریکی و تغذیه دام باشد.

هدف از این پژوهش، مطالعه و بررسی ترکیب شیمیایی، خصوصیات ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی اسانس پوست (لیمو ترش مازندرانی، citrus limon) بود. خصوصیات ضدباکتریایی آن علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش براث میکرودایلوشن ارزیابی گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس با استفاده از آزمون به دام اندازی رادیکال های آزاد (dpph) سنجیده شد. نتایج آنالیز اسانس پوست لیمو با کروماتوگرافی گازی اسپکترومتری جرمی نشان داد که دی ال لیمونن(46/93%) عمده ترین ترکیب اسانس پوست لیمو بود. حداقل غلظت ممانعت از رشد و نیز حداقل غلظت کشنده اسانس به ترتیب ppm 1250 و ppm 5000 تعیین شد. ارزیابی آزمون آنتی اکسیدانی نشان داد که میزان ic50اسانس پوست لیمو در مهار رادیکالهای آزاد 54/67% اثر مهارکنندگی از خود نشان داد. میزان ترکیبات فنولی و فلانوئیدی اسانس به ترتیب 8/18 و 1/15 درصد به دست آمد. نتایج نشان می دهند که اسانس پوست لیمو از توان ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی مناسبی برخوردار بوده و بنابراین می توان از آن جهت محافظت مواد غذایی در مقابل انواع سیستم های اکسیداتیو و مسمومیت غذایی استافیلوکوکی بهره جست.

در سال های اخیر استفاده از پوشش های خوراکی به عنوان حامل افزودنی های غذایی در گوشت که از مزیت های اصلی پوشش های خوراکی است مورد توجه قرار گرفته است. افزودن ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدان به چنین پوشش هایی باعث کنترل عوامل بیماری زا، فساد میکروبی و فساد شیمیایی در فرآورده می¬گردد و در نتیجه باعث افزایش ماندگاری محصول می شود. ماهی یک منبع مهم از پروتئین های با کیفیت برای انسان است و نسبت به دیگر گوشت های خوراکی دیگر قابلیت فساد بسیار بالایی دارد. امروزه استفاده از پوشش ها و نگه دارنده ها مخصوصاً پوشش های طبیعی و خوراکی، به دلیل ایمنی و مزایای بیشتر نسبت به انواع صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. پوشش کیتوزان یکی از انواع پوشش های طبیعی است که خواص ضدمیکروبی قابل توجهی داشته و نوعی از بسته بندی فعال را برای گوشت ماهی ایجاد می کند. از طرف دیگر، عصاره ی دانه ی انگور به عنوان یکی از آنتی اکسیدان های طبیعی شناخته شده است که می تواند به همراه کیتوزان در پوشش¬های طبیعی به کار رود. مطالعه ی حاضر جهت بررسی تاثیر پوشش خوراکی کیتوزان 2 درصد به تنهایی و به همراه عصاره دانه انگور 0/1 درصد بر روی افزایش میزان ماندگاری فیله ماهی قزل آلا در دمای 4 درجه سانتی گراد انجام گرفت. نمونه ها به چهار گروه کنترل، نمونه حاوی پوشش کیتوزان، نمونه حاوی پوشش کیتوزان و عصاره دانه انگور و نمونه حاوی عصاره دانه انگور تقسیم بندی شده و سپس در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شده و در فواصل معین (روزهای صفر، 3، 6، 9 و 15) جهت انجام آزمایشات میکروبی (مزوفیل و ساکروفیل)، شیمیایی (tba، ph و pv) و حسی (رنگ، بو و پذیرش کلی) در مدت پانزده روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی های باکتریایی نشان داد که پوشش دهی اثر معنی داری (p<0.05) در کاهش شمارش باکتری های مزوفیل هوازی و سرمادوست در طول مدت نگهداری در 15روز داشت. نمونه های حاوی پوشش کیتوزان به تنهایی و یا حاوی عصاره دانه انگور میزان tba، ph و pv کمتری نسبت به نمونه های بدون پوشش در طول مدت نگهداری از خود نشان دادند. نتایج حاصل دلالت بر این داشت که پوشش کیتوزان به طور معنی داری (p<0.05) کیفیت نمونه-ها را افزایش می دهد. استفاده از پوشش کیتوزان و عصاره دانه انگور باعث افزایش کیفیت حسی نمونه¬ها (رنگ، بو و پذیرش کلی) نیز گردید. لذا می¬توان نتیجه گرفت مناسب ترین تیمار، پوشش کیتوزان به همراه عصاره دانه انگور و نامناسب¬ترین آن¬ها پوشش حاوی عصاره دانه انگور می باشد. بنابراین اثر پوشش کیتوزان و پوشش حاوی عصاره دانه انگور بر روی نمونه¬ها باعث حفظ کیفیت مناسب و افزایش ماندگاری آن¬ها در طول مدت نگهداری در شرایط سرما می¬گردد.

شیوع جهانی دیابت در طی دهه های اخیر به طور مشخصی افزایش یافته است و پیش بینی می شود تا سال 2030 بیش از 439 میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا شوند. دیابت نوع دو یک بیماری ناشی از اختلالات متابولیک است که به تدریج عملکرد بسیاری از اندام ها مانند غدد تناسلی نر را مختل می کند. آووکادو درختی بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است؛ با کاربرد فراوان در طب سنتی که خواص آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی، کاهش چربی خون، کاهش قند خون و کاهش فشار خون دارد؛ اما اطلاعات علمی مستند و مشخصی از تاثیر عصاره دانه آووکادو بر ساختار هیستولوژیک و استریولوژیک بافت بیضه و قدرت لقاح آزمایشگاهی (ivf) اسپرم و میزان تاثیر آن بر عوارض ساختاری ناشی از دیابت نوع ii در این اندام وجود ندارد. در این مطالعه از 40 سر موش سوری نر بالغ استفاده شد که به 4 گروه کنترل و 4 گروه دیابتی تقسیم شدند. دیابت با جیره پرچرب و تزریق دوز150 استرپتوزوتوسین القاء شد. گروه ها به ترتیب مقدار صفر، 50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 40 روز دریافت نمودند. در طی دوره به صورت هفتگی قند خون اندازه گیری شد. در پایان دوره موش ها به روش جا به جایی مهره های گردنی آسان کشی شدند و از بیضه چپ آنها پس از تثبیت در محلول فرمالین بافر 10 درصد و طی مراحل پاساژ، برش های بافتی تهیه و پس از رنگ آمیزی h&e مطالعات هیستولوژی و استریولوژی روی آنها انجام شد. دم اپیدیدم چپ نیز دایسکت شده و پس از استحصال اسپرم، ارزیابی کیفی و کمی اسپرم و قدرت لقاح آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه هیستولوژیک نشان داد که دیابت باعث تخریب بافت پوششی زایا، برهم ریختگی لوله های اسپرم ساز و ایجاد ادم بینابینی می شود اما عصاره متانولی دانه آووکادو به صورت وابسته به دوز از این تغییرات جلوگیری می کند. نتایج استریولوژیک نشان داد که تجویز عصاره اثرات مطلوبی بر خصوصیات ساختاری و استریولوژیک شامل حجم کل بیضه، حجم لوله های اسپرم ساز، بافت پوششی زایا، لومن و بافت بینابینی، طول و قطر لوله های اسپرم ساز و تعداد سلول های رده اسپرماتوژنیک، سلول های سرتولی و لیدیگ دارد و می تواند عوارض ناشی از دیابت بر این فاکتورها را به صورت معنی داری مهار نماید (05/0p<). نتایج آنالیز کیفی و کمی اسپرم نیز نشان داد که عصاره تأثیر مفیدی بر شاخص های کیفی و کمی اسپرم در حالت طبیعی و نیز در حیوانات مبتلا به دیابت دارد و می تواند قدرت لقاح آزمایشگاهی را به طور معنی داری در حیوانات نرمال و دیابتی افزایش دهد. در نهایت با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که عصاره متانولی دانه آووکادو هم در حالت طبیعی بر ساختار بافتی بیضه، کیفیت و کمیت اسپرم و قدرت لقاح آزمایشگاهی آن تأثیر مثبت دارد و هم به صورت وابسته به دوز می تواند عوارض جانبی دیابت بر ساختار بیضه و شاخص قدرت لقاح آزمایشگاهی را به طور مطلوبی مهار نماید و به عنوان یک استراتژی درمانی جهت جلوگیری از ناباروری در مردان مبتلا به دیابت مورد توجه قرار گیرد.

: کریپتوسپوریدیوم پاروم عامل بیماری کریپتوسپوریدیوزیس می باشد، که دارای اهمیت زئونوتیک است. این بیماری به درمان های دارویی بسیار مقاوم می باشد و در افراد با ایمنی کامل خود محدود شونده است اما در افراد خردسال و سالمند با ایمنی ناقص به ویژه افراد سرطانی و ایدزی بسیار خطرناک می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره اتانولی آرتمیزیا اسپیسیجرا است. بدین منظور 30 سر موش سوری 4-6 هفته نژاد nmri به 5 گروه شامل: گروه شاهد بدون آلودگی و بدون درمان، گروه شاهد آلوده و سرکوب ایمنی شده، سه گروه درمان سرکوب ایمنی شده و آلوده با تلقیح اووسیست کریپتوسپوریدیوم پاروم به میزان 104 اووسیست و به ترتیب دریافت کننده ی عصاره آرتمیزیا به میزان mg/kg2/0،mg/kg 2 و دزmg/kg 20 تقسیم شدند. این گروه ها از نظر کاهش وزن، دفع اووسیست، سرولوژی و هیستوپاتولوژی با نمونه گیری از بافت روده بررسی شدند. جهت مقایسه آماری داده ها از نرم افزار spss نسخه 22 و روش one way anova استفاده گردید. در مقایسه گروه های کنترل و درمان تفاوت معنی داری از نظر مقایسه وزن در یک دوره 10 روزه نداشتند. دفع اووسیست در موش های گروه درمان به طور قابل توجهی پس از اتمام دوره درمان کاهش یافت و با گروه کنترل تفاوت معنی داری (p<0.05 ) را نشان داد. در تست hi انجام شده نیز تفاوت معنی داری(p?0.05) بین دو گروه درمان و کنترل مشاهده شد. در بررسی هیستوپاتولوژی تفاوتی بین گروه های شاهد و درمان مشاهده نشد. بنابر نتایج حاصل، این مطالعه نشان می دهد که هر سه دز 2/0، 2 و mg/kg20 عصاره اتانولی آرتمیزیا در مدل زنده علیه آلودگی تجربی موش ها محافظت کننده بوده و موجب کاهش دفع اووسیست می شود و می توان از این عصاره به عنوان درمانی برای کریپتوسپوریدیوزیس استفاده نمود.

چکیده ندارد.