نام پژوهشگر: تقی لشکر بلوکی

اثرلیپوئیک اسید برمیزان تولیدگونه های واکنشگراکسیژنی (ros) درکشت فولیکول های پرهآنترال تخمدان موش سوری
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان 1389
  علی طالبی   سعید زواره

غلظت بالای اکسیژن در شرایط کشت های آزمایشگاهی نسبت به شرایط داخل بدن، منجر به تشکیل گونه های واکنشگر اکسیژنی (‎‎ros‎‎‎) و متعاقباً ایجاد استرس اکسایشی می شود. آنتی اکسیدانت ها برای ممانعت از تشکیل کنترل نشده ی گونه های واکنشگر اکسیژنی مورد استفاده قرار می گیرند. لیپوئیک اسید یک آنتی اکسیدانت قوی می باشد که می تواند سلول ها را از استرس اکسایشی محافظت کند.. فولیکول های پره آنترال موش nmri‎ ماده 14روزه به روش مکانیکی جدا گردیدند. فولیکول ها در محیط alpha-‎mem‎‎‎‎ با غلظت های مختلف لیپوئیک اسید(‎0‎، ‎50‎، ‎100‎، ‎250‎ و ‎500 میکرومولار)‎ برای ‎12‎ روز کشت داده شدند. در این دوره، قطر، زنده ماندن و تشکیل آنتروم در فولیکول ها و تکوین تخمک های آزادشده بررسی و بعد از گذشت ‎0‎، ‎24‎، ‎48‎، ‎72‎ و ‎96‎ ساعت از کشت، غلظت گونه های واکنشگر اکسیژنی با روش اسپکتروفلورومتری و ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل از طریق ‎‎frap‎ارزیابی شد. نتایج ما نشان داد که غلظت ‎100‎ میکرومولار، غلظت بهینه لیپوئیک اسید برای کشت فولیکول های پره آنترال موش است. در این غلظت قطر، زنده ماندن و تشکیل آنتروم در فولیکول ها نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود (p< 0.05) و غلظت ‎گونه های واکنشگر اکسیژنی کاهش و ‎ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل‎‎ افزایش پیدا کرد. مطالعه ما نشان داد که لیپوئیک اسید(‎100‎ میکرومولار) کشت فولیکول های پره آنترال موش را بهبود می بخشد. این اثر ممکن است از طریق کاهش غلظت ‎گونه های واکنشگر اکسیژنی و افزایش ‎ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل در فولیکول ها در طول کشت صورت بگیرد.

اثر دو مشتق ایمیدازولیم از مایعات یونی بر روی ساختار و فعالیت آدنوزین دآمیناز
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان 1390
  معصومه سنگیان   داوود عاجلو

مایعات یونی به عنوان حلال های آلی بی ضرر برای محیط زیست، دسته جالبی از حلال های قابل کنترل در زمینه زیست فناوری می باشند. اثر دو مایع یونی، 1-آلیل 3-متیل ایمیدازولیوم کلراید و 1-اکتیل 3-متیل ایمیدازولیوم کلراید روی ساختار و فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز توسط طیف سنجی فلورسانس و uv-vis دربافر فسفات50میکرو مولار با 7 ph=و دمای 37 درجه سانتیگراد بررسی شد و با نتایج مطالعات دینامیک مولکولی و اتصال مولکول مقایسه شد. مقادیر پارامترهای سینتیکی kmو vmaxحاصل از طیف سنجی uv-vis برای آنزیم به ترتیب 37/36 میکرو مولار و 019/0 میکرو مولار بر دقیقه و مقدار ki برای این آنزیم در حضور مشتق آلیل و اکتیل به ترتیب 14/13 و 26/5 میکرو مولار به دست آمد. نتایج فلورسانس برای آنزیم در حضور دو مایع یونی نشان داد که مشتق اکتیل مقدار tm را بیشتر کاهش داده است. مقدار انرژی اتصال، مهارکنندگی فعالیت و کاهش ساختار سوم آنزیم برای مشتق اکتیل به علت آبگریزتر آن بیشتر از مشتق آلیل می باشد. در نهایت شبیه سازی دینامیک مولکولی برای سیستم آنزیم، حلال و مایع یونی در 40 نانو ثانیه انجام شد. پارامترهای سطح، شعاع ژیراسیون، پیوند هیدروژنی و تابع توزیع شعاعی به دست آمد و مشاهده شده که مایع یونی پیوند هیدروژنی درون مولکولی آنزیم را کاهش داده و ساختار آنزیم را باز می کند. این نتیجه در تمام داده های شبیه سازی مشهود بوده و در توافق با مطالعات طیف سنجی می باشد

بررسی اثرات درمانیriluzole بر آتاکسی القاء شده توسط harmaline در موش صحرائی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان 1390
  فاطمه رحیمی شورمستی   ایران گودرزی

. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت های حرکتی و تعادلی درحیوانات آتاکسی کاهش معنی داری یافت در حالی که استفاده از riluzole سبب بهبود نسبی این پارامترها گشت. تراکم ظاهری سلول های پورکنژ در گروه آتاکسی نسبت به گروه کنترل کاهش بسیار چشمگیری داشت، ولی درمان با riluzole توانست موجب بهبود تراکم این سلول ها گردد. 120 دقیقه بعد از تزریق harmaline میزان گلوتامات در گروه دریافت کننده harmaline افزایش معنی داری نشان داد. اما در گروه های تیمار شده با riluzole با دوزهای ( mg/kg8و4) مقدار گلوتامات در مقایسه با گروه harmaline کاهش معنی داری داشت. شدت لرزش و مدت زمان آن در گروه های تیمار شده با riluzole نسبت به گروه آتاکسیک کاهش معنی داری نشان داد. این یافته ها پیشنهاد می کنند که riluzole اثر درمانی نسبی بر آتاکسی القا شده توسط harmaline دارد که این اثر احتمالا مربوط به اثر مهاری اش بر انتقال گلوتامات دارد.

بررسی تاثیر تنش شوری و سالیسیلیک اسید بر روی برخی پارامتر های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شیرین بیان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان - دانشکده زیست شناسی 1392
  اکرم شنوایی زارع   مهری بهنام نیا

امروزه گیاهان دارویی از گیاهان مهم اقتصادی هستند که در طب سنتی و مدرن صنعتی مورد استفاده و بهره برداری قرار می گیرند. از طرفی تنش شوری یکی از اصلی ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید محصولات کشاورزی می باشد و براساس برآوردهای انجام شده 50 درصد اراضی دنیا با مشکل شوری مواجه می باشند. بنابراین بررسی اثرات تنش شوری بر روی گیاهان دارویی حائز اهمیت می باشد. هدف این پژوهش بررسی اثر سالیسیلیک اسید در کاهش اثرات ناشی از تنش شوری در گیاه شیرین بیان در دو مرحله جوانه زنی و رویشی است. غلظت های مورد استفاده در این پژوهش 50، 100و200 میلی مولار کلرید سدیم و 01/0 و 1/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید بود. نتایج حاصل از آزمایش در مرحله جوانه زنی نشان داد که پارامترهای مورفولوژیکی گیاه از جمله طول و وزن تر و خشک گیاهچه با افزایش شوری کاهش پیدا کرد و سالیسیلیک اسید این اثرات را کاهش داد. برای بررسی در مرحله رویشی، تیمارهای مختلف شوری وسالیسیلیک اسید به محیط هیدروپونیک حاوی محلول غذایی هوگلند اضافه شد. پس از 3 روز برخی از پارامترهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی مورد آزمایش و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که وزن تر و خشک گیاه با افزایش شوری کاهش پیدا کرد پارامترهای بیوشیمیایی نظیر رنگیزه های فتوسنتزی و پروتئین با افزایش غلظت کلریدسدیم کاهش و دیگر پارامترهای بیوشیمیایی نظیر آنتوسیانین، پرولین، h2o2، mda، قندهای احیایی وفعالیت آنزیم گایکول پراکسیداز افزایش پیدا کرد. مقدار ترکیبات فنلی در برگ با افزایش غلظت کلرید سدیم کاهش و در ریشه افزایش پیدا کرد. همچنین نتایج حاصل نشان دهنده نقش سالیسیلیک اسید در رفع آسیبهای ناشی از تنش شوری در گیاه شیرین بیان می باشد.

بررسی اثرات سالیسیلیک اسید در کاهش تنش کلرید کادمیوم بر برخی از پارامتر های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه شیرین بیان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان - دانشکده زیست شناسی 1392
  صفیه ابراهیمی   مهری بهنام نیا

پیشرفت های صنعتی روز به روز سبب افزایش غلظت فلزات سنگین درمحیط زیست می شود ، از این رو به منظور تعیین سطح مقاومت گیاه شیرین بیان به تنش فلزات سنگین درصدد برآمدیم از کلرید کادمیوم که سبب ایجاد تنش فلزی برای گیاه می شود استفاده کنیم. همچنین برای افزایش مقاومت و توانایی گیاه برای مقابله با تنش فلز سنگین از هورمون سالیسیلیک اسید به عنوان یک محرک رشد استفاده گردید. کادمیوم یک عنصر غیر ضروری بالقوه سمی و یک آلوده کننده ی مهم محیطی می باشد. کادمیوم از طریق فعالیت های کشاورزی، صنعت، معدنکاری، استفاده از آفت کش های محتوی فلز و کودهای شیمیایی وارد خاک های کشاورزی می شود. در این راستا در تحقیق حاضر، تاثیر کلرید کادمیوم و سالیسیلیک اسید و همچنین برهمکنش آنها روی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه شیرین بیان مورد بررسی قرار گرفت، برای اعمال تنش از کلرید کادمیوم در غلظت های صفر، 40، 70 و 100 میکرومولار و سالیسیلیک اسید در غلظت های صفر، 02/0 و 2/0میلی مولار استفاده شد. نتایج نشان داد که گیاهان رشد یافته در محیط حاوی کادمیوم، کاهش معنی داری در وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، و میزان کلروفیل و کاروتنوئیدها نشان دادند. در عین حال میزان قندهای محلول، پروتئین، پرولین، آنتوسیانین، مالون دآلدهید، ترکیبات فنولی، آنزیم گایاکول پراکسیداز و پراکسید هیدروژن و انباشت کادمیوم در ریشه و بخش هوایی افزایش معنی داری نسبت به شاهد داشت. تیمار سالیسیلیک اسید 02/0 میلی مولار، در غلظت های پایین کلرید کادمیوم سبب بهبود تنش شد ولی در غلظت های بالا تاثیر چندانی در بهبود تنش نداشت. در این پژوهش نشان داده شد که گیاه شیرین بیان ایرانی قادر است تا حدود 40 میکرومولار کادمیوم را در محلول غذایی تحمل کند ولی غلظت های بالاتر کادمیوم سبب کلروز در برگ ها و ایجاد تنش می شود، همچنین این گیاه قادر است مقادیر بالایی از عنصر کادمیوم را از محیط به داخل بافت های خود جذب کند.

بررسی اثر محافظتی کوئرستین بر روی اختلال یادگیری و حافظه فضایی ناشی از استرس مزمن در موش صحرایی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان - دانشکده زیست شناسی 1392
  حدیث صید محمدی   ایران گودرزی

مقدمه: گزارش های متعدد حاکی از اختلال یادگیری و حافظه به واسطه استرس مزمن است. با این حال، مطالعات بسیار کمی به بررسی راه های ممکن برای جلوگیری از نقص های ناشی از استرس پرداخته اند. در این مطالعه اثرات کوئرستین به عنوان یک فلاونوئید طبیعی با ویژگی آنتی اکسیدانتی بر روی استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ و اختلال یادگیری و حافظه ناشی از استرس مزمن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: موش ها به صورت تصادفی به چهار گروه، حلال + بدون استرس (کنترل)، حلال + استرس مزمن، کوئرستین + استرس مزمن و کوئرستین + بدون استرس تقسیم شدند. برای القاء استرس مزمن، حیوانات به مدت ?? روز، روزانه 6 ساعت (15:00-9:00) در داخل نگه دارنده از جنس پلکسی گلاس بدون آب و غذا و بی حرکت قرار گرفتند. روزانه به مدت 21 روز یک ساعت قبل از اینکه حیوانات داخل نگه دارنده قرار بگیرند حلال یا کوئرستین با دوز mg/kg 50 بطور داخل صفاقی دریافت نمودند. حیوانات هر گروه خود به دو گروه تقسیم شدند و در روز 21، پس از قربانی کردن حیوانات و خارج نمودن هیپوکامپ، پارامترهای استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ اندازه گیری شد و در گروه دیگر حیوانات به مدت 6 روز در ماز آبی موریس آموزش دیدند. در روز 28، تست پروب جهت سنجش حافظه انجام گردید. زمان سپری شده در ربع هدف و متضاد، زمان رسیدن به جایگاه سکو و میانگین فاصله شنای حیوان از مرکز سکو جهت سنجش حافظه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که حیوانات تحت استرس مزمن طی روز های 6 و 4، 3 ، 2 آموزش بطور معنی داری مدت زمان بیشتری را برای رسیدن به سکو صرف نمودند. در تست پروب مدت زمان رسیدن به محل سکو و فاصله شنای حیوانات از مرکز محل سکو در گروه استرس مزمن در مقایسه با کنترل افزایش معنی-داری یافت (p<0/001). تجویز کوئرستین با دوز mg/kg50، مدت زمان رسیدن به محل سکو را به طور معنی داری در مقایسه با گروه استرس مزمن کاهش (p<0/001) و مدت زمان ماندگاری در ربع هدف را بطور معنی داری افزایش داد (p<0/05). مطالعه بیوشیمیایی نشان داد در گروه استرس مزمن در مقایسه با گروه حلال، میزان mda بطور معنی داری افزایش p<0/01))، میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز بطور معنی داری کاهش (p<0/01) و میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز نیز بطور چشمگیری افزایش یافت (p<0/05). تجویز کوئرستین موجب کاهش معنی دار در میزان mda در هیپوکامپ شد و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دسموتاز در حیوانات تحت استرس بهبود یافت. در نهایت کوئرستین سطح کورتیکوسترون را بطور چشمگیری در حیوانات تحت استرس کاهش داد (p<0/001). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، استرس مزمن اثرات مضری بر روی یادگیری و حافظه دارد و درمان با کوئرستین می تواند از استرس اکسیداتیو و اختلال یادگیری و حافظه ناشی از استرس مزمن جلوگیری نماید.

بررسی اثر حفاظتی ملاتونین بر سلول های پورکنژ مخچه موش های صحرایی تیمار شده با سرب
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم پایه دامغان - دانشکده زیست شناسی 1392
  مریم بذرگر   ایران گودرزی

مقدمه: در معرض سرب قرار گرفتن طی دوره تکامل مخچه، می تواند منجر به کاهش رشد مخچه و از دست رفتن نورون ها شود. تشخیص و پیشگیری از مسمومیت با سرب مهم ترین مسئله در انجمن بین المللی سلامت است. اخیرا مهم ترین مکانیسم درگیر در اثرات سمی سرب، استرس اکسیداتیو گزارش شده است. ملاتونین یک آنتی اکسیدانت موثر و خنثی کننده رادیکالهای آزاد در برابر استرس اکسیداتیو است. از این نقطه نظر، در مطالعه حاضر خاصیت نوروپروتکتیو و آنتی اکسیدانتی ملاتونین در مسمومیت عصبی ناشی از سرب مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه موش های باردار از روز 5 بارداری تا پایان شیردهی در معرض سرب قرار گرفتند (% 2/0 محلول در آب آشامیدنی). ملاتونین (mg/kg 10) روزانه یکبار طی همین بازه زمانی از طریق گاواژ داده شد. در روز 21 پس از تولد فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت سوپر اکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز سنجیده شد. میزان مالون دی آلدئید نیز به عنوان شاخص لیپید پراکسیداسیون، مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعات رفتاری شامل تست های روتارود و فعالیت های حرکتی در روزهای 33-31 پس از تولد و مطالعه ی بافتی پس از اتمام تست های رفتاری در روز 33 انجام گرفت. نتایج: یافته های حاصل از مطالعه ی حاضر نشان داد که سرب می تواند سبب لیپید پراکسیداسیون، افزایش میزان مالون دی الدئید و کاهش در فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسیددسموتاز شود. همچنین سرب باعث اختلال در اجرای تست روتارود و فعالیت های حرکتی موش های صحرایی شد. تیمار با ملاتونین میزان لیپید پراکسیداسیون و اختلالات حرکتی را به طور معنی داری کاهش داد و توانست فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت را افزایش دهد. همچنین بررسی های بافتی نشان داد که سرب باعث کاهش تعداد سلول های پورکنژ مخچه گردید و ملاتونین از این اثر سمی جلوگیری کرد. نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می کند که ملاتونین اثرات نوروپروتکتیو در برابر سمیت سرب دارد.