چکیده: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات مخمر ساکارومایسس سرویسیا بر قابلیت هضم مواد مغذی جیره های پرواری و متابولیت های خونی و شکمبه ای گوسفند بود. برای انجام این تحقیق از 15 رأس بره نر با میانگین وزنی 4±40 کیلوگرم در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار به مدت 30 روز استفاده شد. تیمارها شامل تیمار1) تیمار کنترل (جیره بدون مخمر)، تیمار 2) جیره پایه + 3 گرم مخمر به ازای هر رأس در هر روز، تیمار 3) جیره پایه +6 گرم مخمر به ازای هررأس در هر روز بود. مدفوع در 7 روز آخر آزمایش برای تعیین قابلیت هضم جمع آوری گردید و نمونه های خون در روز آخر آزمایش ، در 2 ساعت بعد از خوراکدهی بوسیله لوله های ونوجکت و مایع شکمبه نیز در2 ساعت بعد از خوراکدهی بوسیله سـوند مری از گوسفندان جمـع آوری شد. همچنین آزمایـش تولید گاز نیز دردو گوسفند فیستوله گذاری شده انجام گرفت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که مخمرساکارومایسس سرویسیا قابلیت هضم ماده خشک ، ماده آلی ، پروتئین خام ، ndf،adf جیره مورد آزمایش را بهبود داده است و همچنین کل vfa، ph مایع شکمبه ، افزایش ، نیتروژن آمونیاکی، کلسترول ، تری گلیسرید و اوره خون کاهش یافت (05/0p <). شمارش پروتوزوآی مژکدارشکمبه نشان داد که مخمر بر تنوع زیستی آن موثر بوده و جمعیت آن را در شکمبه افزایش داد. نتایج آزمایشات تولید گاز نشان داد که مخمر بر پتانسیل و نرخ تولید گاز تأثیر معنی داری دارد (05/0p<) .

دانه گلرنگ تا میزان 4 درصد جیره برای گاوهای شیری در اوایل شیردهی بدون داشتن اثرات منفی درکاهش ماده خشک مصرفی و تغییر روند تخمیری شکمبه و بهبود ترکیب اسیدهای چرب شیر می تواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین مایکرویو کردن، میزان تجزیه پذیری شکمبه را کاهش و در مقابل میزان ناپدید شدن روده ای را افزایش می دهد که می توان از این امر به عنوان بهبود مصرف منابع پروتئین در نشخوارکنندگان یاد کرد.