نام پژوهشگر: محمدمهدی واحدی لنگرودی

بررسی مقایسه ای قانون شکنی های نحوی، ساختواژی و ساختاری در آگهی های بازرگانی در دو زبان انگلیسی و فارسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم انسانی 1386
  مرضیه سمیعی   محمدمهدی واحدی لنگرودی

چکیده ندارد.

فراگیری استعاره شناختی در کودکان پیش از دبستان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم انسانی 1386
  فرانک رنگین کمان   ارسلان گلفام

چکیده ندارد.

ساخت و کاربرد صفت مفعولی در فارسی و تفاوت آن با اسم مفعول فعل
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم انسانی 1383
  غلامرضا غفاریان جمعه پور   محمدمهدی واحدی لنگرودی

چکیده ندارد.

ساخت فعل مرکب در فارسی نوین نگرشی کمینه گرا
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1381
  کیوان زاهدی   محمد دبیرمقدم

رساله حاضر برآنست تا با مروری بر بررسی های اخیر انجام گرفته بر ساخت فعل مرکب در زبان فارسی با استفاده از چارچوب نظری کمینه گرایی اشتقاقی چامسکیایی و همچنین طرح کلی ارائه شده توسط باورز (1993) تحلیلی جدید از این ساخت در زبان فارسی ارائه نماید.

بررسی ساختار واژگان مرکب همبافتی در زبان فارسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1380
  حسن افنگچی   محمدمهدی واحدی لنگرودی

در سالهای اخیر ، فعل مرکب زبان فارسی کانون توجه تعدادی از زبانشناسان ایرانی و غیرایرانی قرار گرفته است . ما در پژوهش حاضر ، واژگان مرکبی همبافتی ( فعلی ) را براساس مقاله فعل مرکب دبیرمقدم (1376) بررسی و مطالعه کرده ایم. دبیرمقدم معتقد است که فرآیند انضمام در زبان فارسی تنها به انضمام مفعول صریح و تعداد نادری از گروههای حرف اضافه ای محدود است و از همین رو تنها ترکیباتی مانند داستان نویسی و روزنامه نویسی را حاصل عملکرد فرآیند های ساختواژی بر برونداد فرآیند انضمام می داند. ما دراین پژوهش با کمک همان شواهد و استدلالاتی که دبیرمقدم در اثبات وجود فرآیند انضمام در زبان فارسی آورده است ، به اضافه برخی شواهد ساختواژی دیگر، نشان داده ایم که ترکیبات همبافتی دیگری نظیر رونویسی ، دیوارنویسی و تندنویسی نیز حاصل عملکرد فرآیندهای مشابه اند. با بررسی و دسته بندی داده های زبان فارسی نشان داده ایم که در صورت قائل شدن به وجود فرآیند انضمام ، اولا باید دایره ای وسیعتر را برای آن در نظر گرفت که انضمام قید، مفعول حرف اضافه و و ابسته های اسمی را نیز در بر می گیرد و ثانیا با کمک فرآیند انضمام می توان ساخت بخشی از واژگان مرکب همبافتی را توجبه کرد. در پایان کارکرد نظریه لیبر ( 1983) را در مورد داده های فارسی بررسی کرده ایم.

توصیف و بررسی واژی-نحوی واژه بستهای ضمیری در گویش دلواری
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1380
  شیرین ممسنی   محمدمهدی واحدی لنگرودی

ضمایر شخصی متصل در گویش دلواری که شامل ((-م،-ت،-ش،-مو،-تو،-شو)) می شوند در چهار جایگاه نحوی ظاهر می گردند که عبارتند از: جایگاههای فاعلی، مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم و در ساختهای اضافی به عنوان ضمیر ملکی، این نوع واژه بست ها از نوع پی بست های ضمیری ویژه اند، یا به عبارت دیگر پسوندهای تصریفی عبارتهای ترکیبی که از معادلهای غیرواژه بستی و مستقل خود از نظر واجی، ساختواژی و برخی مواقع نحوی (بویژه در آرایش خطی) متفاوتند. پی بست های ضمیری به عنصر سمت راست عبارت ترکیبی که حوزه عملکرد آنهاست متصل می شوند حوزه عملکرد ‏‎io2,op2,sp2‎‏ بند با ‏‎(s)‎‏ است که در آن این عناصر واژه بستی قادرند به هر عنصری به صورت نسبتا آزادانه متصل شوند البته تا جائیکه ظهور همزمان این عناصر ترتیب ارایش آنها را محدود نکند و باعث ایجاد تحریف نحوی یا معنایی نگردد. ضمایر ملکی در حوزه عبارتهای اسمی ظاهر می گردند. در گویش دلواری ضمایر واژه بستی فاعلی، ‏‎(sp2)‎‏ فاعل هایی منطقی و اجباری جمله های گذشته متعددی هستند که نقش مطابقه را در آن جملات انجام می دهند. در سایر جملات پسوندهای تصریفی ‏‎(sp1)‎‏ فاعل جمله اند. چنین پدیده ای یکی از ویژگیهای نظام ارگیتو در لهجه های ایرانی نو است که از نظام ارگیتو زبان فارسی میانه به جا مانده است. گویش دلواری با داشتن ساخت ارگتیو گسسته در سیستم ضمایر جملات گذشته متعددی به شاخه جنوبی از گروه غربی زبانهای ایرانی نو تعلق دارد.

بررسی واژ-نحوی ساختهای مصدری در زبان فارسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1381
  فرحناز حیدرپور   محمدمهدی واحدی لنگرودی

ساختهای مصدری در زبان فارسی شامل حاصل مصدر، اسم مصدر و مصدر است. حاصل مصدر از الحاق وند به ستاک های غیر فعلی و اسم مصدر و مصدر از الحاق وند به ستاک های فعلی ساخته می شوند. حاصل مصدر ساختی است که از تنوع ساختاری زیادی برخوردار است و فرآیند ساخت آن دارای ویژگی های منحصربفردی است که نمی توان آنها را به دقت پیش بینی کرد. اسم مصدر نیز در زبان فارسی دارای بسامد و کاربرد زیادی است و حاصل یک نوع وند افزایی واژگانی است . این وند افزایی دارای ویژگیهای منحصربفرد است و پیش بینی آنکه کدام وند به کدام ستاک فعلی ملحق می شود و اسم مصدر می سازد ممکن نیست. از سوی دیگر مصدر که حاصل وند افزایی نحوی است، باری بر واژگان ندارد و به صورت زایا و شفاف از تمام ستاک های فعلی، چه ساده و چه مرکب ، ساخته می شود. پژوهش حاضر پس از مطالعه دیدگاه های تعدادی از زبانشناسان در مورد ساخت اسم فعل درانگلیسی، با قبول دیدگاه بیکر(1985) به تحلیل داده های فارسی براساس این دیدگاه پرداخته و پس از مقایسه اسم فعل انگلیسی و مصدر فارسی و نیز مقایسه مصدر و اسم مصدر فارسی پاسخ فرضیه های این پژوهش را ارائه می کند. تجزیه و تحلیل داده های فارسی نشان می دهد که اولا مصدر فارسی به اسم فعل انگلیسی نزدیک است و مشابهت های قابل توجهی بین این دو ساخت وجود دارد و ثانیا ساختهای مصدر و اسم مصدر در زبان فارسی دارای تمایزات نحوی و معنایی هستند که به نحوه اشتقاق و جایگاه تولید آنها مربوط می باشد. به علاوه دراین پژوهش نشان داده شد که مصدر برخی وابسته های اسمی را می پذیرد و نیز وابسته های فعلی بی تردید می توانند با مصدر به کار روند. اسم مصدر نیز همواره می تواند با وابسته های اسمی به کار رود و برخی از وابسته های فعلی نیز با آن همراه می شوند. در پایان نیز به پیامدهای نظری یافته های پژوهش اشاره شده است.

تکواژه شناسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران 1364
  محمدمهدی واحدی لنگرودی

چکیده ندارد.