چکیده همواره، در طی قرون، ارتباط محکمی بین هنر و ادبیات فرانسه برقرار شده است. اکثر نویسندگان نظریه پردازان هنر نیز بودند و کم نبودند هنرمندانی که در حوزه ادبیات نیز فعالیت می کردند.در این پژوهش در نظر داریم به بررسی حضور پررنگ هنر مخصوصا دو هنر نقاشی و موسیقی در اثر مهم مارسل پروست یکی از نویسندگانی که منتقد هنر نیز بود، بپردازیم. ابتدا تاثیر هنر بر زندگی شارل سوآن، شخصیت اصلی قسمت دوم رمان "طرف سوآن" می پردازیم.خواهیم دید چگونه دو هنر نقاشی و موسیقی سرنوشت این شخصیت را تعیین می کنند و چگونه پروست با تفسیر رابطه بین هنر و هر یک از شخصیت های داستان خود ، نظریه های انتقادی خود را در زمینه هنر بیان می کند.همچنین شباهت میان نقاشی امپرسیونیست و نحوه نگارش مارسل پروست و تاثیر بنیانگذار این سبک ،کلود مونه،بر شیوه نگارش او را مورد بررسی قرار داده و خواهیم دید که اکثر قوانین نقاشی امپرسیونیست در توصیفات پروست نیز به چشم می خورند. از طرفی در این پژوهش سعی بر آن داریم که حضور مضمون "ساختمان ویرانه " را در هنر نقاشی و در رمان مارسل پروست بررسی نماییم .ابتدا تعدادی از نقاشان "ویرانه" مثل هوبر روبرت و ژان کورو و ویژگی های تابلو های آنها را بررسی کرده ، سپس به مقایسه این آثار و برخی از متن های " در جستجوی زمان از دست رفته " با موضوع" ویرانه" می پردازیم. خواهیم دید که مضمون " ویرانه " برای پروست و برای این نقاشان نمایانگر معانی مشابهی می باشد و از طرفی این تابلو ها و برخی از متون " در جستجوی زمان از دست رفته" دارای عناصر مشترکی می باشند. با تکیه بر روی جلد اول رمان" در جستجوی زمان از دست رفته " ، " طرف سوآن" سعی بر آن داریم به بررسی تجلی و حضور پایدار هنر(مخصوصا دو هنر نقاشی و موسیقی ) در این اثر بزرگ پروست بپردازیم

مارسل پروست از جمله نویسندگانی است که توجه زیادی به رویدادها و مسائل روز زمانه اش داشته است. رمان سترگ درجستجوی زمان از دست رفته، به خوبی بیانگر این واقعیت است. در این تحقیق تلاش شده است تا رویدادها ومسائل روز اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مطرح شده در این رمان، مورد بررسی قرار گیرد. براساس این پژوهش، دریافتیم که نویسنده با دقت زیادی مسائل روز جامعه را دنبال کرده است. درمیان رویدادهای اجتماعی، بیشتر به جنگ ها، به ویژه جنگ جهانی اول، اشاره دارد. علاوه بر آن، مسائل روز سیاسی را نیز مطرح می کند. وی هم به سیاست خارجی کشورش می پردازد و هم به سیاست داخلی آن که در این میان، قضیه دریفوس از اهمیت بسیاری برخوردار است. تنها این مسائل نیستند که زیر قلم نویسنده جان گرفته اند، بلکه او همچنین اهمیت زیادی به رویدادهای فرهنگی می دهد. اشارات فراوان به تحولات علمی، فرهنگی و فعالیتهای هنری گوناگون بهترین گواه این واقعیت است. درمیان فعالیتهای هنری ای چون نمایشگاهها، اوپراها ونمایشنامه ها، به اوپراهای واگنر بیش از همه پرداخته شده است. این بررسی نشان می دهد که هدف پروست شرح چگونگی این رویدادها نیست زیرا او نه یک مورخ است و نه یک روزنامه نگار. با وجود این، ما شاهد موضع گیری ها و تحلیل هایی درباره این وقایع هستیم که یا توسط راوی ساخته و پرداخته شده اند و یا در قالب دیالوگ های رد و بدل شده بین دیگر شخصیت ها که بیشتر آن ها از طبقه اشراف پاریسی هستند، بیان گردیده اند. هرچند هدف اصلی نویسنده بررسی این مسائل نیست اما گنجاندن چنین رویدادهایی در سراسر رمان بزرگ درجستجو، این حقیقت را آشکار می کند که پروست نویسنده ای متعهد است که به مسئولیت هایش نسبت به جامعه خود و به طورکلی نوع بشر، آگاه است.