این تحقیق جهت بررسی تأثیر ترجمه در برابر ایجاد ارتباط بین لغات و ارائه معانی بر بازیابی واژگان در میان زبان آموزان متوسط ایرانی انجام شده است. به این منظور سه گروه کامل از دانش آموزان سطح متوسط که کتاب اینترچنج3 را مطالعه می کردند پس از انجام تست استاندارد مهارت سنجی انتخاب شدند. در ابتدا محقق آنها را به دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل یا شاهد تقسیم نمود و درمرحله بعد از کلیه دانش آموزان در سه گروه خواست که درباره ی سه موضوع از کتاب اینترچنج3 صفحات 3، 13، 27 انتخاب شده بودند متنی رابه عنوان تست اولیه (pretest) بنویسند. سپس محقق واژگان ناشناخته را به صورت ترجمه و ایجاد ارتباط بین لغات وارائه معانی به دانش آموزان گروه ها آزمایش آموخت، در حالی که دانش آموزان گروه کنترل چنین آموزشی را نمی دیدند و تنها روشی معمول برای تدریس واژگان ناشناخته داشتند. درپایان از دانش آموزان هر سه گروه خواسته شد تا درباره ی سه موضوع انتخاب شده ازکتاب فوق به عنوان تست پایانی متنی را بنویسند. سپس از طریق anova با اطمینان تأثیرایجاد ارتباط بین واژگان و ارائه معانی بر بازیابی واژگان درمیان زبان آموزان سطح متوسط ایرانی را تائید کرد.

this study examined the effects of collaborative strategic reading and direct instruction in persuasion on iranian high school students persuasive writing and attitudes. students in three intact classes were assigned to one of three treatment conditions: collaborative strategic reading and direct instruction in persuasion or direct instruction in persuasion or a control group. treatment effects were examined using six measures of persuasive writing: the adapted toulmin scoring criteria (claim, data and backing); coherence and organization; five-paragraph structure; and essay length. in addition, the writer self-perception scale was administered to assess the relationship between students attitudes toward writing at the beginning of the study and at its conclusion. analyses revealed not a significant change, but the results driven from group b proved some changes which could be estimated as a kind of progress in student’s writing level. overall the findings from the present study suggest collaborative strategic reading and direct instruction in persuasion can be a good combination for teaching students to write persuasively. however, more research is needed to determine the effects of direct instruction on persuasion and students attitudes toward writing. limitations of the present study and directions for future research are presented.

اگرچه هم آیی لغات و نقش آنها در پیشرفت زبان موضوع تحقیقات بسیاری بوده است اما در تعداد کمی از این تحقیقات به تا"ثیر تدریس هم آیی لغات در پیشرفت مهارت نوشتاری زبان آموزان اشاره شده است.بهمین منظور‍ این تحقیق به بررسی تدریس نقش هم آیی لغات در میزان درستی نوشته های زبان آموزان پرداخته است.همچنین این تحقیق قصد دارد به بررسی این موضوع بپردازد که آیا تدریس مستقیم و غیر مستقیم هم آیی لغات در مهارت نوشتاری زبان آموزان تفاوت قابل توجه ای دارد یا خیر.برای رسیدن به ای هدف؛دو گروه از زبا آموزان سطح متوسطه از طریق آزمون تععین سطح انتخاب شدند.در یک گروه تدریس متستقیما" و از طریق بالا بردن سطح آگاهی در زبان آموزان صورت گرفته و در گروه دیگر بصورت غیر مستقیم و از طریق درک مطلب تدریس انجام شده است.نمونه نوشته های دانش آموزان در طول ترم جمع آوری شده و توسط دو مصحح مختلف تصیح گردیده است. مجموع نمرات هر زبان آموز محاسبه گردیده و اطلاعات مربوط به آن توسط t-test تجزیه و تحلیل گردید.نتایج تجزیه و تحلیلها حاکی از آن است که تفاوت عمده ای بین این دو گروه وجود دارد.به عبارت دیگر تحقیقات نشا می دهد که گروهی که بصورت مستقیم هم آیی لغات را آموخته اند نسبت به زبان آموزان گروه دوم،سهم بیشتری را در یادگیری داشته اند و نوشته های آنها از درستی بیشتری برخوردار است.

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف پسمانده لپه باقلا بر عملکرد تولیدی و پارامترهای خونی در بره های پروار لری اجرا شد. تعداد 36 رأس بره ی نر لری با سن 6 تا 7 ماه و میانگین وزن3/1± 3/30 کیلوگرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم و در جایگاههای انفرادی نگهداری شدند. 15 روز دوره عادت¬پذیری و 75 روز دوره پروربندی در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره های حاوی مقدار صفر (شاهد)، 20، 40، 60 درصد پسمانده لپه باقلا بود، که جایگزین مواد متراکم تشکیل دهنده خوراک مصرفی روزانه شد. جهت تعیین افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل، بره ها هر 15 روز یک بار وزن کشی شدند. برای اندازه گیری فراسنجه های خونی گوسفندان در هر تیمار از 3 راس بره ی مشخص در روزهای 50 ، 60، 70 و80، دوره پروار، خونگیری به عمل آمد. مصرف خوراک روزانه، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر سطوح جیره ای پس مانده باقلا قرار گرفت (p<0/05). بیشترین افزایش وزن روزانه برای بره های تغذیه شده با جیره های 20 درصد پسمانده باقلا مشاهده شد. با افزایش میزان پسمانده باقلا در جیره ی حاوی 60 درصد پسماند باقلا به جای بخش کنسانتره ای، مصرف خوراک به طور معنی داری کاهش یافت. فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و میزان بتا هیدروکسی بوتریک اسید، کراتینین، گلوکز، لاکتات دهیدروژناز، اسید های چرب غیر استریفه و توتال پروتئین در سرم خون بره ها تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. مصرف پسمانده لپه باقلا فعالیت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز سرم خون بره را به طور معنی دار کاهش داد (p<0/05). اوره سرم خون بره های تغذیه شده با جیره حاوی 60 درصد پسماند باقلا به طور معنی داری کمتر از بره های تغذیه شده با جیره حاوی 40 درصد پسمانده باقلا بود (p<0/05).