کرم گلوگاه انار، ectomyelois ceratoniae zell. (lep.: pyralidae) مهم ترین عامل کاهش کمی و کیفی درختان انار بوده و خسارت آن سبب ریزش گل و میوه انار در ابتدای بهار می شود. به انگیزه ی بررسی اثر عصاره صمغ آنغوزه و فرومون جنسی طبیعی این آفت بر کنترل آن، این پژوهش در سال های 1390-1389 در باغ انار مرکز تحقیقات کشاورزی یزد روی درختان 18 ساله، رقم ملس یزدی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. بر این اساس، قطعه ای به مساحت 4 هکتار انتخاب و 3 بلوک با فاصله 60 متر از یکدیگر و 4 تیمار در هر بلوک شامل، آنغوزه پاشی، تله فرومون جنسی طبیعی کرم گلوگاه انار، آنغوزه + تله فرومونی (پوش-پول) و شاهد با 5 نمونه (درخت) یک درخت در وسط و 4 درخت دیگر در پیرامونش انتخاب شد. در آزمایش دیگر تاثیر غلظت های 2، 3، 4 و 5 میلی لیتر بر لیتر عصاره صمغ آنغوزه ferula assa-foetida l. (apiaceae) بر میزان پارازیتیسم و تلفات زنبور (hym.: trichogrammidae) trichogramma brassicae در دمای 2±25 درجه نسبی و رطوبت نسبی 5±55 درصد و دوره نوری:تاریکی 8:16 بررسی شد. نتایج نشان داد که بین اثر تیمار ها روی متغیرهای درصد انارهای جمع آوری شده از زیر درختان (007/0p= 06/4 =836 و 3 f)، انارهای پوسیده محتوی لارو (007/0p= 04/4 =836 و 3 f)، درصد انارهای آفت زده ترک خورده (008/0 p= 4 =836 و 3 f) و درصد مجموع انارهای پوسیده و ترک خورده آفت زده (002/0p= 01/5 =836 و 3 f) در سطح 1 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد و بین متغیرهای درصد انار های ترک خورده (015/0p= 5/3 =836 و 3 f) و انارهای ترک خورده محتوی لارو (04/0p= 79/2 =836 و 3 f) در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج نشان می دهد که برای تمام پارامترها تیمار شاهد بیشترین میزان و تیمار پوش پول دارای کمترین مقدار است و نسبت به دو روش دیگر اثر بیشتری در کاهش خسارت آفت داشته است. نتایج نشان داد که استفاده از عصاره صمغ آنغوزه در راهبرد راندن و ربودن برای مبارزه با کرم گلوگاه انار اثر منفی بر فعالیت زنبور پارازیتوئید تریکوگراما برای کنترل بیولویک کرم گلوگاه انار ندارد. استفاده از فرومون جنسی و آنغوره در کنار هم علاوه بر اینکه باعث کاهش خسارت کرم گلوگاه انار می شود، یک ترکیب ایمن برای طبیعت است و می توان با جلب کردن آفت در یک نقطه پیش بینی شده هزینه مبارزه و استفاده از مواد شیمیایی را کاهش داد.

چکیده کنه های میان استیگمای خاک زی شکارگرانی آزادزی هستند که اهمیت زیادی در زنجیره های غذایی و اکوسیستم های خاکی دارند. به منظور شناسایی فون این کنه ها در غرب استان کرمان نمونه برداری های در سال های 1391-1390به صورت تصادفی از زیستگاه های مناسب خاک انجام شد. کنه ها به وسیله ی قیف برلز- تولگرین استخراج، در محلول نسبیت شفاف و سپس با استفاده از محلول هویر از آنها اسلایدهای میکروسکوپی دائمی تهیه شد. در مجموع 29 گونه متعلق به 23 جنس از 13 خانواده و هفت بالاخانواده از گروه gamasina (acari: mesostigmata) شناسایی شد که از بین آن ها سه گونه برای فون کنه‎های ایران و یک گونه برای دنیا جدید بود که به ترتیب با یک و دو ستاره در فهرست زیر مشخص شده اند. laelapidae (berlese, 1892) 1.gaeolaelaps aculeifer (canestrini,1884) ? و ? 2. g. queenslandicus (womersley, 1956) ? 3. euandrolaelaps karawaiewi (berlese, 1903) ? 4. cosmolaelaps vacua (michael, 1891) ? ascidae (oudemans, 1905) ? 5. iphidozercon gibbus (berlese, 1903) ? 6. arctoseius semiscissus (berlese, 1892) ? 7. arctoseius cetratus (sellnick, 1940) ? 8. protogamasellus sp. ? 9. antennoseius bacatus athias- henriot, 1961 ? melicharidae (hirshmann, 1962) 10. proctolaelaps pygmaeus (müller, 1860) ? ameroseiidae (evans, 1961) ? 11. ameroseius lidiae bregetova et al., 1977 ? parasitidae (berlese, 1901) ? 12. parasitus fimetorum (berlese, 1903) dn و ? 13. parasitus consanguineus oudemans and voigts, 1903 dn و ? 14. parasitus hyalinus (willmann, 1949) ? 15. trachygamasus ambulacralis** (willmann, 1949) ? eviphididae (berlese, 1913) 16. alliphis halleri (g. and r. canestrini, 1881)? macrochelidae (vitzthum, 1930) 17. macrocheles sp.? 18. macrocheles merdarius (berlese, 1889) ? 19. macrocheles insignitus (berlese, 1918) ? 20. holastaspella bifoliata (tr?g?rdh, 1952) ? parholaspididae (evans, 1956) 21. holaspina alstoni (evans, 1956) ? pachylaelapidae (berlese, 1913) 22. pachylaelaps pectinifer (g. and r. canesterini, 1881) ? 23. onchodellus karawaiewi (berlese, 1920) ? halolaelapidae (karg, 1965) 24. halolaelaps sexclavatus (berlese, 1921) ? 25. saprosecans sp. nov.*? rhodacaridae (oudemans, 1902) 26. rhodacarus coronatus** (berlese, 1920) ? 27. rhodacarellus silesiacus willmann, 1936 ? veigaiidae (oudemans, 1939) 28. veigaia exigua** (berlese, 1917) ? blattisociidae (garman, 1948) 29. lasioseius youcefi athias- henriot, 1959 ? واژگان کلیدی: فون، کنه، میان استیگمایان، gamasina، غرب کرمان

کنه های میان استیگما به عنوان شکارگرهای بندپایان کوچک بخش مهمی از اکوسیستم را تشکیل می دهند و حشرات راسته ی سخت بالپوشان نیز طیف وسیعی از آفات مهم محصولات کشاورزی و همچنین حشرات مفید را در بر می گیرند، لذا بررسی فونستیک کنه های میان استیگمای مرتبط با راسته ی سخت بالپوشان می تواند گام اولیه ای در جهت شناخت روابط بین این دو موجود باشد. در این پژوهش جمع آوری سخت بالپوشان منطقه ی بم، طی فصول بهار و تابستان 1391 -1390 و با روشهای مستقیم (استفاده از تله ی نوری) و غیرمستقیم (به دام انداختن حشرات با دست) انجام شد. در بررسی های انجام شده تعداد پانزده گونه کنه ی میان استیگما، متعلق به سیزده جنس و ده خانواده از روی این میزبان ها جمع آوری و شناسایی شد که در میان آن ها یک گونه برای دنیا و سه گونه برای فون کنه های ایران جدید هستند.