استافیلوکوکوس اورئوس نوعی کوکسی گرم مثبت است که یکی از عوامل تورم پستان در گاو می-باشد. اغلب مزمن بوده و با درمان آنتی بیوتیکی به آسانی درمان نمی شود لذا مشکلات جدی برای تولید شیر و صنعت لبنی ایجاد می نماید (sol, 1997). تورم پستان بیماری عفونی است که در بخش تولید با هزینه های بالای مالی درمان می شود. مقاومت دارویی در گونه های استافیلوکوکوس ارئوس مثل مقاومت به بتا لاکتام ها از جمله متی سیلین شناسایی شده است(wang et al., 2008) . مقاومت های چند گانه دارویی نیز گزارش شده است (moon et al., 2007; kumar et al., 2010). این مقاومت ها در میان جدایه-های انسان ودام قابل انتقال بوده (lee, 2003)، و در پزشکی و دامپزشکی در باکتری ها رو به افزایش است (acar, 2001). همگرایی و نزدیکی دو علم نانو تکنولوژی و نانو پزشکی امید جدیدی در بخش تشخیص و درمان بیماری ها بوجود آورده است. کشف و استخراج نانو ذرات بوسیله دانشمندان در زمینه تشخیص و درمان امیدوار کننده است (percival et al., 2007). نانوذرات نقره بطور وسیعی در پزشکی، فیزیک، شیمی و علوم مواد مورد استفاده قرار می گیرد (yang and weiw, 2007). اثر فعال کنندگی نقره روی آنتی بیوتیک ها از زمانهای قدیم گزارش شده و بر ضد باکتری، قارچ و ویروس اثر مهاری دارد (lok et al., 2006; cho et al., 2005; silver, 2003). نقره در مقایسه با دیگر مواد توکسیسیته بیشتری روی ارگانیسم -ها و سمیت کمتری روی سلول پستانداران دارد(zhao and stevens, 1998) . فعال کردن آنتی بیوتیک ها با نقره از مدتها قبل شناخته شده بود (holt and bard, 2005; shrivastava et al., 2007). مکانیسم اثر نانو ذرات نقره ممکن است در نتیجه فعالیت آن بر اساس تغییر مورفولوژی و ساختار سلول باکتری باشد و نسبت به سایر نمک های دیگر، سطح تماس بیشتری با باکتری بوجود می آورد (rai et al., 2009). استفاده از غلظت های پایین نقره همان گونه که گفته شد در سلول های انسانی غیر سمی بودن آن را به اثبات رسانده است (zhang et al., 2003; pal et al., 2007). و مکانیسم اثر آن طبق گزارشاتی بدین صورت است که یون نقره با گروه تیول پروتئین باند شده و بر همانند سازی dna اثر دارد (marini et al., 2007). همچنین گزارش شده که در آزاد سازی زنجیره تنفسی، از فسفوریلاسیون اکسیداتیو و کلاپس نیروی محرکه پروتون در غشاء سیتوپلاسمی نقش دارد (holt and bard, 2005). عملکرد این ذرات به اندازه و شکل ذرات وابسته است(panacek et al., 2006; marones et al., 2005; pal et al., 2007). در نتیجه افزایش باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک های کلاسیک، مطالعه بررسی آنتی بیوتیک های فعال شده با نانو ذرات نقره نیز افزایش پیدا کرده است(panacek et al., 2006). به لحاظ اهمیت مقاومت دارویی در درمان تورم پستان استافیلوکوکی و زیان های وارده و احتمال انتقال این مقاومت به انسان نیاز به استفاده از تکنولوژی مدرن و استفاده از نانو ذرات نقره که خاصیت درمانی آن از قبل به اثبات رسیده است، لازم و ضروری به نظر می رسد.

استافیلوکوکوس اورئوس می تواند در مخاط بینی دام های مختلف کلونیزه شود. تنظیم کننده ژنی فرعی (agr) یک مجموعه از ژن های موثر در شناخت حد نصاب(quorum sensing) می باشد که جایگزینی و حدت را در استافیلوکوکوس اورئوس کنترل می کند. در مطالعه حاضر، گروه های agr 26 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس بدست آمده از بینی گاو (چهار جدایه)، گوسفند (11 جدایه) و بز (11 جدایه) با استفاده از روش مولتیپلکس pcr از نظر تیپ agr بررسی شدند. از چهار جدایه استافیلوکوکوس اورئوس به دست آمده از گاو، سه جدایه به گروه i، و یک جدایه به agr گروه iv تعلق داشتند. از 11 جدایه حاصل از بینی گوسفند، هفت جدایه متعلق به agr گروه i بودند و چهار جدایه باقی مانده به agr گروه iii (سه جدایه) و agr گروه ii (یک جدایه) تعلق داشتند. بیشتر جدایه های بینی بز (10 جدایه) متعلق به agr گروه i بودند. تنها یکی از جدایه ها با منشاء بز مربوط به گروه ii بود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس با agr گروه i رایج بودند و احتمالاً بواسط? تطابق تنظیمی به محیط بینی از قابلیت بالایی جهت استقرار در حفره بینی نشخوار کنندگان برخوردارند. مطالعات بیشتر برای تعیین اینکه چگونه نوع سیستم تنظیمی agr ممکن است استقرار باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در بینی نشخوارکنندگان را تحت تاثیر قرار دهد، لازم است.

استافیلوکوکوس اورئوس یک جرم بیماریزای مهم است که می تواند در بینی حیوانات مختلف کلونیزه شده، و طیف وسیعی از عفونت ها را در میز بان های متعدد ایجاد کند. در ایران میزان دام های حامل استافیلوکوکوس اورئوس در بینی، ژنوتیپ های موجود و الگوهای حساسیتی ضد میکروبی در نشخوارکنندگان شناخته شده نیست. از اینرو در مطالعه حاضر پراکندگی ژن های موثر در مقاومت نسبت به تتراسایکلینtet(m)] و [tet(k) و اریترومایسینerm(a)] و [erm(c) در جدایه های بدست آمده از حفره بینی گاو (79 رأس)، گوسفند (78 رأس) و بزهای سالم (44 رأس) مورد ارزیابی قرار گرفت. نسبت سواب های مثبت بینی از نظر استافیلوکوکوس اورئوس بدست آمده از گاو، گوسفند و بز به ترتیب 06/5% (4 جدایه از 79 نمونه)، 1/14% (11 جدایه از 78 نمونه) و 25% (11 جدایه از 44 نمونه) بود. در مجموع از 26 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس، 3 جدایه از لحاظ حضور ژن tet(k) با pcr مثبت بودند، که 2 جدایه مربوط به گاو و یک جدایه مربوط به گوسفند بود. همچنین در یکی از جدایه های مورد مطالعه بدست آمده از بز ژن tet(m) شناسایی شد. در بین جدایه ها هیچ کدام از ژن های erm(a) و erm(c) یافت نشد. بینی نشخوارکنند گان سالم می تواند به عنوان مخزنی برای جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس حامل ژن مقاومت نسبت به تتراسایکلین باشد.

آنزیم های بتالاکتاماز مهمترین عامل مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های گروه بتالاکتام در میان باکتری های گرم منفی می باشند. در سال های اخیر، تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (esbl) در میان باکتری ها به ویژه باکتری های با منشا دامی شیوع فراوانی یافته و این موضوع از لحاظ بهداشت عمومی حائز اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی حضور ژن های blatem و blashv در جدایه های اشریشیاکلی بدست آمده از نمونه های مدفوع گاومیش های مناطق مختلف استان آذربایجان غربی (ارومیه 33 جدایه، خوی 33 جدایه ، پیرانشهر 24 جدایه و میاندوآب 15 جدایه) می باشد. در این تحقیق 105 جدایه اشریشیاکلی با استفاده از ویژگی های کشت، خصوصیات بیوشیمیایی و تکثیر ژن 23s rrna اختصاصی گونه اشریشیاکلی شناسایی شده و با استفاده از روش pcr حضور ژنهای کد کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف مربوط به خانواده های tem و shv مورد ارزیابی قرار گرفتند. از مجموع 105 جدایه اشریشیاکلی مورد مطالعه، 37 جدایه (3/35%) حاوی ژن blatem بود، در حالیکه ژن blashv در هیچکدام از جدایه ها شناسایی نگردید. همچنین 17 جدایه (1/16%) به طور همزمان دارای هر دو ژن blatem و blactx-m بودند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهند که اشریشیاکلی های کومنسال دستگاه گوارش گاومیش مخزنی برای بتالاکتامازهای وسیع الطیف بویژه از نوع tem بوده که این موضوع از لحاظ بهداشت عمومی و نیز انتقال ژن های مقاومت به باکتری های بیماری زا باید مورد توجه قرار گیرد.

لوک آمریکایی و لوک اروپایی دو بیماری باکتریایی مهم در زنبور عسل بوده که انتشار جهانی داشته و عامل بالقوه کشنده لاروهای زنبور عسل در کلنی های آلوده هستند. عامل هر دو بیماری دیر رشد و سخت رشد بوده و تشخیص با استفاده از روش های کشت و کیت های تشخیصی بیوشیمیایی به حدود دو هفته زمان نیاز دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه روش های کشت باکتریایی و pcr در تشخیص دو بیماری لوک آمریکایی و لوک اروپایی است در مطالعه حاضر لاروهای دارای علائم بیماری ابتدا توسط کشت میکروبی و سپس توسط pcr و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مربوط به ژن 16s rrna از لحاظ وجود بیماری مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت تعداد موارد مثبت به دست آمده توسط کشت میکروبی و روش pcr با یکدیگر مقایسه شدند. تعداد نمونه های مثبت به دست آمده از لحاظ آلودگی به پنی باسیلوس لاروا توسط کشت میکروبی 10% و تعداد نمونه های مثبت با استفاده از روش pcr 3/13% بود. تمام نمونه های مورد آزمایش هم در کشت میکروبی و هم در روش pcr از لحاظ آلودگی به ملیسوکوکوس پلوتونیوس منفی بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که pcr می تواند برای گونه پنی باسیلوس بسیار اختصاصی باشد اما برای تشخیص ملیسوکوکوس پلوتونیوس بهبود روش های تشخیصی پیشنهاد می شود. بنابراین این روش می تواند باعث بهبود روش های تشخیصی و جایگزین شدن با روش های سنتی کشت شود.

سالمونلا یکی از مهمترین عوامل بیماری زای روده ای در انسان وحیوانات است. در سالمونلاها مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام ناشی از تولید آنزیم های بتالاکتامازی وسیع الطیف است. ژنهای ctx-m وoxa-1 کدکننده آنزیم های لازم برای کاتالیز و هیدرولیز منوباکتام و سفالوسپورین های وسیع الطیف می باشد. هدف ازاین مطالعه ارزیابی حضورژن های blactx-m و blaoxa-1 در جدایه های سالمونلای بدست آمده از مرغداریهای منطقه شمالغرب ایران می باشد. در این تحقیق 1870 نمونه از محتویات رودهطیور اخذ گردید. 50 جدایه مثبت سالمونلا بر اساس تستهای بیوشیمیایی معمول و کشت در محیط های اختصاصی و انتخابی سالمونلا جداسازی و با جستجوی ژن inva تایید گردید. جدایه ها به لحاظ حضورژن ctx-m و oxa-1 با روش pcr بررسی شدند. نتایج نشان داد که از بین 50 نمونه سالمونلا، 14 نمونه (28%) از لحاظ وجود ژن ctx-m مثبت بودند و هیچ جدایه ای حاوی ژن oxa-1 نبودند. با توجه به نتایج حاصل، درصد بالایی از سالمونلاهای موجود در مرغداری ها از لحاظ حضور ژن ctx-m مثبت می باشند که این می تواند پیامد تجویز بی رویه آنتی بیوتیک های سفالوسپورین وسیع الطیف باشد. با توجه به خطر انتقال این سالمونلاها به انسان و پیشگیری از بوجود آمدن سویه های مقاوم، انجام آنتی بیوگرام پیش از تجویز دارو ضرورت می یابد. سالمونلاهای واجد این ژن ممکن است در گونه های حیوانی مختلف وجود داشته باشد. لذا مطالعه بر روی سالمونلاهای جدا شده از سایر میزبانان پیشنهاد می گردد.

بتالاکتامازهای وسیع الطیف درسراسر جهان به عنوان یک مکانیسم مهم مقاومت در مقابل آنتی بیوتیک های بتالاکتام در پاتوژنهای گرم منفی شناخته شده اند. در سالهای اخیر تولیدات آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف دربین باکتری ها مخصوصا باکتری های ساکن در بدن حیوانات افزایش یافته و در بهداشت عمومی نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی حضور ژن های blactx-m ، blatem و blashv در جدایه های اشریشیاکلی بدست آمده از نمونه های مدفوع گوسفند و طیور می باشد. در این تحقیق 55 جدایه اشریشیاکلی مربوط به گوسفند و 56 جدایه مربوط به طیور با استفاده از ویژگی های کشت، خصوصیات بیوشیمیایی و تکثیر ژن 23s rrna اختصاصی گونه اشریشیاکلی شناسایی شده و با استفاده از روش pcr حضور ژنهای کدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف مربوط به خانواده های ctx-m، tem و shv مورد ارزیابی قرارگرفتند. از مجموع 55 جدایه گوسفندی 23 جدایه (81/41%) حاوی ژن blactx-m و 18 جدایه (72/32%) حاوی ژن blatem بودند و56 جدایه مربوط به طیور 26، جدایه (14/48 %) دارای ژن blactx-m و 15جدایه (78/26 %) دارای ژن blatem بودند. در حالیکه ژن blashv در هیچکدام از جدایه ها شناسایی نگردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهند که اشریشیاکلی های کومنسال دستگاه گوارش مخزنی برای بتالاکتامازهای وسیع الطیف بویژه از نوع ctx-m و tem بوده که این موضوع از لحاظ بهداشت عمومی دارای اهمیت می باشد و نقش مهمی را در مقاومت های آنتی بیوتیکی بازی می کند.

چکیده فارسی: پایان نامه شماره 581-2 ک کارشناسی ارشد باکتری شناسی دانشگاه ارومیه سال تحصیلی:1392-1391 نگارنده: سمیه حسین زاده عنوان:شناسایی گونه استافیلوکوک های جدا شده از موارد تورم پستان گاو با استفاده از ژن کد کننده گلیسرآلدئید-3- فسفاتدهیدروژناز تورم پستان استافیلوکوکی یک مشکل عمده در صنعت شیر است و روی سلامت حیوان اثر گذاشته و عامل خسارات اقتصادی زیادی در سراسر جهان است. هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی گونه های عمده استافیلوکوکی عامل تورم پستان گاوی در هفت گله شیری واقع در چهار منطقه مختلف استان های آذربایجان شرقی و غربی ایران بود. از 158 نمونه شیر جمع آوری شده، 113 جدایه استافیلوکوکوس(5/71 %) بر اساس خصوصیات کشت و بیوشیمیایی و همچنین انجام pcr اختصاصی جنس استافیلوکوکوس شناسایی شدند. سپس، شناسایی در سطح گونه جدایه های استافیلوکوکوس با استفاده از روش pcr-rflp ژن gapانجام گرفت. از این جدایه ها، 5 مورد (4/4 %) استافیلوکوکوس اورئوس و 108 مورد (6/95 %) جزء استافیلوکوک های کوآگولاز منفی (cns) بودند. به طور کلی، نه گونه مختلف از استافیلوکوک های کوآگولاز منفی شناسایی شدند که در میان آنها استافیلوکوکوس همولایتیکوس (44 جدایه؛ 7/40 % از cns ) و استافیلوکوکوس کروموژنز (17 جدایه؛ 7/15 %) شایع ترین گونه های استافیلوکوک کوآگولاز منفی بودند و بعد به ترتیب گونه های زیر حضور داشتند: استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس وارنری و استافیلوکوکوس کوهنی (11 جدایه از هر کدام؛ 2/10%)، استافیلوکوکوس سیمیولانس (6جدایه؛ 5/5 %)، استافیلوکوکوس هومینیس (4 جدایه؛ 7/3 %)، استافیلوکوکوس کاپیتیس (3 جدایه؛ 7/2 %) و استافیلوکوکوسزایلوزوس (1 جدایه؛ 9/0 %). استافیلوکوکوس همولایتیکوس، استافیلوکوکوس کروموژنز واستافیلوکوکوس وارنری تنها گونه هایی بودند که از موارد تورم پستان بالینی جدا شدند. علاوه بر این توزیع برخی از گونه های استافیلوکوکوس اختصاصی گله بود. همچنین این مطالعه نشان داد که استافیلوکوک های کوآگولاز منفی غالب بوده و بنابراین می توانند به عنوان یک اجرام بیماری زای نوظهور تورم پستان گاو در شمال غرب ایران مطرح باشند. همچنین استافیلوکوکوس همولایتیکوس و استافیلوکوکوس کروموژنز مهمترین گونه های کوآگولاز منفی در ارتباط با تورم پستان گاوی بوده و نیازمند توجه خاص در مطالعات بیش تر هستند. این اولین گزارش درباره خصوصیات ژنوتیپی استافیلوکوک های جدا شده از نمونه های شیر گاو در ایران است. کلید واژه: گونه های استافیلوکوکوس، تورم پستان، ژنgap، ایران.

مقاومت به آنتی بیوتیک های گروه بتالاکتام در میان باکتری های گرم منفی ناشی از تولید آنزیم های بتالاکتامازی می باشد. در سال های اخیر، تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (esbl) در میان باکتری های با منشا دامی به ویژه سالمونلا شیوع فراوانی یافته و این موضوع از لحاظ بهداشت عمومی حائز اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق تعیین میزان حضور ژن های blatem و blashv در جدایه های سالمونلا بدست آمده از مرغداری های منطقه شمال غرب ایران می باشد. در این تحقیق،1870 نمونه از محتویات روده طیور اخذ گردید. 52 جدایه با استفاده از ویژگی های کشت، خصوصیات بیوشیمایی و تکثیر ژن اختصاصی inva گونه سالمونلا، به عنوان سالمونلا شناسایی شدند. سپس جدایه ها بااستفاده از روش pcr، از نظر حضور ژن های کدکننده بتالاکتاماز وسیع الطیف مربوط به خانواده های tem و shv مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از بین52 جدایه سالمونلا، 35 جدایه(67%) از لحاظ وجود ژن blatem مثبت بودند. درحالیکه ژن blashv در هیچکدام از جدایه های مورد مطالعه یافت نشد. از اینرو چنین استنباط می شود که سالمونلاهای کومنسال دستگاه گوارش پرندگان مخزنی برای بتالاکتامازهای وسیع الطیف، بویژه از نوع tem، بوده که این موضوع از لحاظ بهداشت عمومی و نیز انتقال ژن های مقاومت به باکتری های بیماری زا باید مورد توجه قرار گیرد.

چکیده ندارد.