امروزه سلول درمانی روشی مورد قبول در درمان و ترمیم بافت می باشد. پلاستیسیتی سلول های بنیادی بالغ از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی، آن ها را در درمان بسیاری از بیماری ها مانند بیماری های کبدی توانمند ساخته است. سلول های بنیادی مزانشیمی به علت توان تمایزی و قدرت تکثیر فوق العاده به عنوان منبع سلولی مورد توجه ای برای کاربردهای درمانی می باشند. سلول های بنیادی مزانشیمی در بافت های مختلفی، مانند مغز استخوان وجود دارند و توانایی تمایز به بافت های متنوعی از جمله سلول های بافت کبدی (هپاتوسیت ها) را دارند. هدف ما در این تحقیق بررسی شاخص های عملکرد سلول کبدی و بیان ژن های کبدی در سلول های بنیادی مزانشیمی و هپاتوسیت ها در شرایط کشت می باشد.سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان از فمور و تیبیای موش صحرایی جدا و در محیط های mem-?، dmem، rpmi کشت داده شدند. همچنین هپاتوسیت ها نیز از بافت کبد جدا و در محیط dmem کشت داده شدند. بیان ژن های کبدی مانند آلفافتوپروتئین، آلبومین، سیتوکراتین 18، سیتوکراتین 19 در سطح mrna و با تکنیک rt-pcr در پاساژ سلولی 1و2 اندازه گیری شد. دیگر عملکردهای سلول کبد مانند سنتز آلبومین و اوره و ذخیره گلیکوژن نیز در سلول های مزانشیمی مورد سنجش قرار گرفت.در شرایط کشت، سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و هپاتسیت های کبدی، عملکردهای ویژه کبد مانند سنتز آلبومین، اوره، ذخیره گلیکوژن و بیان برخی از ژن های کبدی را نشان دادند. علاوه بر این، پروفایل پروتئینی سلول های بنیادی مزانشیمی نیز شباهت زیادی با هپاتوسیت ها نشان دادند.این نتایج نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی برخی از شاخص های عملکردی کبد را نشان دادند و می توانند منبعی با ارزش برای پیوند سلول های بنیادی بالغ در ترمیم کبد باشند.

: نتایج ما آشکار نمود که استرادیول می تواند میزان mrna و پروتئین bdnf را در حضور اتانول افزایش دهد. همچنین مشاهده کردیم که پیش درمانی با استرادیول اختلالات حرکتی ناشی از اتانول را بصورت معنی داری کاهش داد. آنالیز بافتی نیز اثبات کرد که استرادیول از اثر سمی اتانول بر کاهش تعداد سلول پورکنژ ورمیس جلوگیری نمود

(1) ترس شرطی به صورت تشدید یافته در مقایسه با گروه کنترل در گروه بیمار مشاهده شد. (2) تزریق زیر جلدی ?-استرادیول پاسخ های رفتاری ناشی از القاء ptsd را به طور معنی داری کاهش داد. (3) sps منجر به کاهش سلول های هیپوکامپ شد و این اثر با استرادیول بهبود یافت.(4) sps نسبت فاکتورهای bcl2/bax را در هیپوکامپ کاهش داد و نتایج نشان داد که آپوپتوز ناشی از sps با تزریق بتا استرادیول معکوس شد. (5) ?-استرادیول میزان تولید پروتئین bdnf را در هیپوکامپ نسبت به گروه بیمار به طور معنی داری افزایش داد.

بیماری پارکینسون یک اختلال تخریب نورونی عمده است که با کندی حرکات، سفتی عضلانی و لرزش در هنگام استراحت همراه است. علت پاتولوژیک بیماری پارکینسون کاهش دوپامین در جسم مخطط است که در اثر تخریب نورون¬های دوپامینرژیک ایجاد می شود. سلول¬های بنیادی مشتق از بافت چربی (adscs) به دلیل دسترسی آسان، چند¬توانی و به همراه نداشتن مشکلات¬ اخلاقی، مزایای بسیاری در سلول¬درمانی دارند. در اینجا ما اثر پیوند داخل وریدی سلول¬های adsc و محیط کشت کاندیشنال (cm) حاصل از این سلول¬ها بر اختلال حرکتی موش¬های مدل پارکینسونی و بیان ژن نوروتروفین¬ها و تراکم نورون¬های th را بررسی می-کنیم. مدل پارکینسونی با تزریق یک طرفۀ µg20 نوروتوکسین 6-ohda در جسم مخطط موش¬های بالغ نر نژاد ویستار ایجاد شد (گروه آسیب). گروه¬های سلول و cm حیوانات آسیب دیده¬ای هستند که به ترتیب تزریق داخل وریدی 106×3 سلول و محیط کشت دریافت کردند. حیوانات آسیب دیده¬ای نیز انتخاب شدند که به آنها محیط کشت به جای سلول تزریق شد (گروه mem-α). سپس بهبود حرکتی حیوانات با روش روتارود و تست چرخش ناشی از آپومورفین مورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین نتایج pcr ژن فاکتور نوروتروفیک به لحاظ کمی آنالیز شد، و تراکم نورون¬های th مثبت بررسی شد. در گروه¬های آسیب و α-mem بر تعداد چرخش های خلاف جهت آسیب افزوده شد. در گروه¬های تزریق سلول و cm در مقایسه با گروه¬های آسیب و α-mem از تعداد چرخش¬ها کاسته شد، در هفتۀ 8 بعداز پیوند اختلاف معنی داری در تعداد چرخش¬های خلاف جهت آسیب بین گروه¬های سلول و cm با گروه آسیب و α-mem مشاهده شد. در گروه¬های سلول و cm، مدت زمان ماندن روی میلۀ در حال چرخش در تست روتارود افزایش معنی¬داری در مقایسه با دو گروه دیگر نشان داد. بیان ژن نوروتروفین¬ها در گروه¬های تیمار با سلول و cm افزایش معنی داری نشان داد و تراکم نورون¬های th مثبت نیز در گروه¬های تیمار با سلول و cm افزایش یافت. نتایج مطالعه حاضر بیان کننده تأثیر پیوند داخل وریدی سلول¬های adsc و cm حاصل از کشت این سلول-ها بر بهبود حرکتی و بیان نوروتروفین ها در موش های مدل پارکینسونی است.

بیماری سرطان با رشد کنترل نشده سلول¬های غیرطبیعی همراه است. سرطان پستان یکی از انواع شایع سرطان است که 18 درصد از کل سرطان¬های زنان را به خود اختصاص داده است. کشف داروهای جدید ضد سرطان به دلیل مشکلات داروهای در دسترس کنونی مثل سمیت و مقاومت دارویی ضروری است. کورکومین از ریزوم گیاه زردچوبه استخراج شده است. از پودر کورکومین برای درمان اختلالات صفراوی، بی¬اشتهایی، التهاب، اختلالات کبدی، بهبود زخم، سینوزیت و روماتیسم استفاده میشود. کورکومین دارای اثرات دارویی در مسیرهای آپوپتوز، ضد تکثیر سلولی، آنتی اکسیدانت و ضدرگزایی است. پیشنهاد شده از اثرات این ترکیب در پیشگیری از سرطان استفاده شود. با این حال، حلالیت بسیارضعیف آن در محیط آبی باعث محدودیت استفاده از این ترکیب ارزشمند شده است. در این مطالعه از دندروزوم به خاطر حلالیت در آب، داشتن ابعاد نانو و عدم سمیت سلولی برای انتقال کورکومین به سلول استفاده شده است. ما فعالیت سیتوتوکسیک ترکیبات علیه رده سلول سرطانی پستان 1t4 موش balb/c را با استفاده از سنجش استاندارد mtt ارزیابی کردیم. نانوکورکومین مرک و سنتز شده در آزمایشگاه داخل کشور بطور معنی¬داری نسبت به کورکومین حل شده در اتانول موجب مرگ سلول¬های 1t4 شدند. همچنین پس از تیمار سلول¬ها با نانوکورکومین و کورکومین حل شده در اتانول، درصد سلول¬های آپوپتوز یافته با استفاده از رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید/آکریدین اورنج و شمارش سلولی با میکروسکوپ فلورسنت بررسی گردید. نانوکورکومین مرک (کورکومین حل شده در دندروزوم) 6/52 درصد و کورکومین مرک حل شده در اتانول 9/18 درصد آپوپتوز را در سلول¬های 1t4 القا نمودند که تقریبا نزدیک به کنترل مثبت (دکسوروبیسین) می¬باشد. علاه براین، ما وضعیت استرس اکسیداتیو و تولید نیتریک اکساید(no) را نیز در رده سلولی 1t4 تیمار شده با ترکیبات بررسی نمودیم. اگرچه همه ترکیبات بعد از 6 ساعت میزان no را افزایش دادند اما نانوکورکومین به طور معنی¬داری میزان no را 6 و 24 ساعت بعد در سلول¬های 1t4 افزایش داد. در بررسی فعالیت آنتی اکسیدانتی ترکیبات با روش abts همه ترکیبات به غیر از نانو خاصیت آنتی اکسیدانتی را نشان می¬دهند. همچنین نانوکورکومین و کورکومین محلول در اتانول روی تولید ros اثری نداشتند.

در این مطالعه برای اولین بار تأثیر نانوذرات رس اصلاح شده بر عملکرد محلول پلیمری درفرایند سیلاب زنی پلیمر موردبررسی قرارگرفت. بدین منظوردونوع سیال، یکی محلول پلی آکریلامید در آب ودیگری سوسپانسیونی از نانوذرات رس اصلاح شده(مونت موریلونیت نوعb)و محلول پلی آکریل آمید با استفاده از مدل فیزیکی(سندپک) وسیلاب زنی دردماهای مختلف وانواع غلظت آب نمک مورد ارزیابی قرار گرفته است. نانو ذره پایدار، انتخاب و غلظت بهینه آن تنظیم گردید. علاوه بر اندازه گیری ضریب برداشت، پدیده های اصلی مرتبط با سیلاب زنی پلیمر در محیط متخلخل شامل تغییرات ترشوندگی، کشش سطحی،گرانروی، تراوایی نسبی پس ازسیلاب زنی وفاکتور مقاومت باقیمانده مورد بررسی قرار گرفت.