تعادل مایع- بخار محلول های مختلف پلیمری مورد بررسی قرار گرفت. فعالیت حلا ل های آب دوبار تقطیر، استونیتریل، متانول، اتانول و 2- پروپانول در محلول هایی از پلی اتیلن گلیکول (peg) با جرم-های مولکولی 200،400 و 6000 g.mol-1 ، پلی اتیلن گلیکول مونو متیل اتر (pegmme) با جرم مولکولی 350 g.mol-1 ، پلی اتیلن گلیکول دی متیل اتر (pegdme) با جرم های مولکولی 250، 500 و2000 g.mol-1 ، پلی پروپیلن گلیکول (ppg) با جرم مولکولی 400g.mol-1 در دماهای 15/298، 15/303، 15/308 و 15/318 کلوین، با استفاده از روش ایزوپیستیک و اسمومتری (vpo) اندازه-گیری شد. با استفاده از نمودارهای بدست آمده، به مقایسه ی داده های اندازه گیری شده از روش ایزوپیستیک و اسمومتری پرداخته، تاثیر افزایش دما و افزایش جرم مولکولی یک گونه ی مشخص از پلیمر بر فعالیت حلال بررسی شد. با توجه به ساختار حلال های مورد استفاده و گروه های عاملی آنها و با در نظر گرفتن کاهش فشار بخار محلول، مقایسه ای بین برهمکنش های حلال و حل شونده در حلال های گوناگون صورت گرفت. در قسمت کارهای تئوری، از مدل های ترمودینامیکی موجود برای انطباق بر داده های تجربی فعالیت حلال استفاده شد و با بیان خطا، بهترین مدل برای پیش بینی فعالیت حلال مشخص گشت. در گام بعدی، با استفاده از مفاهیم موجود در مدل شیمیایی، مدل جدیدی ایجاد و انطباق آن بر داده های تجربی مورد بررسی قرار گرفت.