درآمدهای دریافتی توسط خانوار یا فرد، می تواند بر حسب منبع درآمدی، نقش متفاوتی در توزیع درآمد داشته باشد. در تحقیق حاضر تأثیر انواع مختلف منابع درآمدی بر نابرابری توزیع درآمد در مناطق شهری ایران بررسی می شود. بدین منظور با استفاده از داده های آماری مربوط به درآمد و هزینه خانوارهای شهری ایران برای سال 1387 به تجزیه شاخص نابرابری جینی و تایل پرداخته ایم. کشش شاخص های نابرابری تایل، جینی و آتکینسون نسبت به انواع درآمدها نیز برآورد شده است. با توجه به نتایج این بررسی، درآمد مشاغل آزاد بیشترین تأثیر را در افزایش نابرابری توزیع درآمد و درآمد خالص حاصل از دستمزد و حقوق بیشترین تأثیر را در کاهش نابرابری داشته است. با تفکیک درآمد خالص حاصل از دستمزد و حقوق به دو قسمت خصوصی و دولتی، شاخص شبه جینی درآمد حاصل از دستمزد و حقوق در بخش دولتی، بزرگ تر از شاخص شبه جینی دستمزد در بخش خصوصی به دست آمده است، بنا بر این دستمزد و حقوق در بخش دولتی، علیرغم شمول مالیاتی، بیشتر از دستمزدها در بخش خصوصی در افزایش نابرابری نقش دارد که می تواند ناشی از شرایط غیر رقابتی اشتغال در بخش دولتی باشد.