هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه همخوانی/ ناهمخوانی سبک های تفکر دانشجویان و استادان با پیشرفت تحصیلی بود. به همین منظور 150 نفر از دانشجویان (93 دختر و 57 پسر) و 30 نفر از استادان (27 مرد و 3 زن) دانشگاه سمنان که در سال تحصیلی 89-88 مشغول به تحصیل یا تدریس بودند به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه ی سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر (1992) و پرسشنامه ی سبک های تفکر در تدریس گریگورنکو و استرنبرگ (1993) استفاده شد. تحلیل داده ها به روش همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و آزمون فیشر انجام شد. یافته ها نشان داد که سبک های تفکر دانشجویان در بعد محافظه کارانه و سبک های تفکر استادان در بعد محافظه کارانه، قضاوت گر، قانون گذار و اجرایی، پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به طور معنادار پیش بینی کرد. همچنین ناهمخوانی سبک های دانشجو- استاد نیز در بعد محافظه کارانه و قانون گذار، پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به طور معنادار پیش بینی نمود. در نهایت یافته ی پژوهش حاضر نقش مهم سبک های تفکر را در پیش بینی پیشرفت تحصیلی نشان داد. تلویحات نظری یافته ها مورد بحث قرار گرفت. واژگان کلیدی: سبک های تفکر، همخوانی/ ناهمخوانی، پیشرفت تحصیلی

چکیده ندارد.