راهها و بزرگراهها در یک کشور به منزله شاهرگهای حیاتی آن کشور هستند. وجود راهها باعث ‏پویایی و تحرک هر منطقه می گردد و این تحرک به نوبه خود باعث توسعه و بهبود اقتصادی می شود. ‏با توجه به روند توسعه روزافزون کشورها، اهمیت راهها روز به روز زیاد شده و بر میزان ترافیک آنها ‏نیز افزوده می شود. این امر لزوم توجه بیشتر به بخش راهها را آشکار می سازد. در دنیای امروز یکی ‏از ارکان مهم توسعه اقتصادی، راههای با بازدهی مناسب هستند. به همین دلیل در سالهای اخیر مدیریت ‏پایداری روسازی راهها به یک حرفه تخصصی تبدیل شده است. یکی از مهمترین پارامترهایی که ‏مرتبط با فرایند تصمیم گیری در سیستمهای مدیریت روسازیها می باشد و در عملکرد روسازی و ‏همچنین هزینه های مربوط به استهلاک وسایل نقلیه و نیز کیفیت سواری راهها موثر است، ناهمواری راه ‏‎(roughness)‎‏ نامگذاری می شود. ناهمواری با شاخص های متفاوتی ارائه می گردد که مهمترین آنها ‏که امروزه در اکثر کشورهای جهان کاربرد دارد شاخص ناهمواری بین المللی ‏‎(iri)‎‏ می باشد. در این ‏تحقیق با کاربرد روش های ترکیبی نوین استنتاجی هوشمند عصبی- فازی نسبت به ساده سازی ‏توصیف رفتار کمی، بستر سازی و ارزیابی های چند بعدی کمی- کیفی، و استنتاج شرطی جهت ‏تصمیم سازی های چند منظوره در آنالیز ناهمواری های روسازی اقدام گردیده است. با توجه به پاسخ ‏های دریافتی از شبکه های عصبی- فازی پس از کالیبره شدن، اقدام به اولویت بندی مدل های برتر و ‏مقایسه آنها می گردد. در نهایت با اولویت بندی مدل های حاصل شده از شبکه های عصبی- فازی، ‏اقدام به شناسایی پارامترهای موثر بر ناهمواری های روسازی و ارائه سیاست های مدیریتی لازم جهت ‏ارتقاء سطح پایداری روسازی راهها گردیده است. ‏

جداول بتنی بخش مهمی از مقاطع عرضی راه ها را تشکیل میدهند و استفاده از این جداول در حال افزایش می باشد اما متاسفانه عمر مفید چندان زیادی نداشته و به طور متوسط پس از 3 تا 4 سال دچار خرابی های گوناگون شده و تعویض می شوند . سالانه میلیون ها تومان صرف ساخت و تعویض جداول بتنی می شود و با توجه به افزایش قیمت مصالح سنگی ، سیمان ، حمل و نقل و نیروی انسانی این هزینه ها رو به افزایش می باشند . هدف از این تحقیق شناخت علل تخریب و فرسایش زودرس جداول بتنی ، یافتن عوامل موثر بر مقاومت جداول بتنی و ارائه طرح اختلاط پیشنهادی برای ساخت جداول بتنی با مقاومت بالا در برابر یخبندان و مواد یخ زدا می باشد . در راستای نیل به این اهداف از برخی از جداول شهر قزوین (تحت شرایط آب و هوایی حاد) نمونه گیری شد و نمونه های حاصل مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند . در گام بعدی آیین نامه های گوناگون مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از آیین نامه ساخت جداول بتنی ایالت ویسکانسین آمریکا (تحت شرایط آب و هوایی حاد) و آیین نامه ساخت جداول بتنی شهرداریهای شهر تهران و طرح اختلاط مورد استفاده در کارخانجات پرهن بتن و تهران دشت بتن نمونه های بتنی ساخته شدند . نهایتا به منظور شبیه سازی شرایط واقعی یخ زدن و آب شدن که جداول بتنی با آن مواجه می باشند چهار حالت یخبندان شامل آب خالص ساکن ، آب خالص در جریان ، آب نمک ساکن و آب نمک در جریان ایجاد شدند . نمونه های ساخته شده به همراه مغزه های گرفته شده از جداول بتنی در سیکل های یخ زدن و آب شدن قرار گرفتند و تغییرات وزن ، حجم ، درصد جذب آب و مقاومت فشاری اندازه گیری شد و عملکرد آنها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و بهترین گزینه برای ساخت جداول بتنی انتخاب شد . نتایج نشان می دهد که وجود جریان آب در سیکل های یخبندان باعث افزایش تعداد و شدت خرابیها می شود . همچنین مشاهده شد که تاثیر نمک یخ زدا بیش از جریان آب در سیکل های یخبندان می باشد و تاثیر توامان جریان آب و نمک یخ زدا به دلیل افزایش سرعت واکنش های شیمیایی چندین برابر حالت های دیگر یخبندان می باشد . بر اساس داده های حاصل از آزمایش ها دو مدل کمی برای پیش بینی کاهش وزن ، و کاهش مقاومت فشاری تحت سیکل های یخبندان ارائه گردید. نتایج این پژوهش می تواند نقطه شروع مناسبی برای بهبود کیفیت و نحوه ساخت جداول بتنی باشد و سبب افزایش عمر مفید جداول بتنی و کاهش هزینه های بسیار زیاد ساخت و تعویض آنها شود .

یکی از مشکلات اساسی روسازی آسفالت در فصل سرما؛ حضور برف و یخ بروی آن می باشد که امری اجتناب ناپذیر است. تیم های نگهداری راه برای کنترل این امر و برای جلوگیری از بسته شدن راهها ؛ بطور عمده از نمک و ماسه برای عملیات یخ زدایی استفاده می نمایند. نمک و ماسه دارای عملکرد مناسبی برای عملیات یخ زدایی بوده و از طرفی دارای قیمت پایینی برای استفاده می باشد ولی مشکلات متعددی را بهمراه خود در پی دارد. قابلیت خورندگی بالا؛ از بین بردن و ناهموار کردن سطح روسازی آسفالت ؛ ایجاد مشکلات متعدد برای اکوسیستم های منطقه؛ آلودگی منابع آب؛ افزایش استهلاک وسایل نقلیه؛ آسیب رساندن به عرشه فلزی پلها ؛ برخی از مشکلاتی است که در اثر حضور نمک و ماسه ایجاد می شود که هزینه های مالی فراوانی را بهمراه دارد. محققین برای مقابله با این امر؛ سعی کردند تا ماده مناسبی را که هم عملیات یخ زدایی مناسبی داشته و هم خسارتهای ناشی از حضور آن را به حداقل برسد، جایگزین نمک کنند. یکی از این مواد استات کلسیم منیزیم می باشد که در حال حاضر در آمریکا و بیشتر کشورهای سردسیر دنیا استفاده گسترده ای دارد. هدف این تحقیق مقایسه عملکرد استات کلسیم منیزیم و نمک-ماسه بروی یکی از رایج ترین خرابی های روسازی؛ یعنی پدیده عریان شدگی بروی آسفالت روسازی است که ناشی از قابلیت خورندگی این مواد می باشد. برای محقق کردن این امر؛ بعد از شبیه سازی فصل سرما از دو روش آزمایشگاهی برای بررسی عملکرد مواد استفاده شد. همچنین سعی برآن شد تا حتی المقدور اثر عوامل جانبی از جمله نوع طرح اختلاط و جریان مواد یخ زدا در دوره های یخ بندان مورد بررسی قرار گیرد. در نتیجه آزمایشات؛ آشکار گردید که حضور استات کلسیم باعث کاهش شدت عریان شدگی روسازی آسفالت نسبت به حضور نمک می شود. از طرفی تاثیرگذار بودن نوع طرح اختلاط؛ تاثیر منفی جریان مواد یخ زدا و تاثیر منفی حضور ماسه به عنوان ماده کمکی یخ زدا ؛ آشکار گردید.

احداث تقاطع های غیرهمسطح در شبکه خیابان های شریانی فشرده شهری با هدف جداسازی مکانی جریانهای ترافیکی و ایجاد جریان ترافیک پیوسته و کم شدن زمان تاخیر و افزایش ظرفیت تقاطع ها صورت میگیرد. ولی تجربه نشان داده است احداث یک تقاطع غیر همسطح می تواند باعث افزایش زمان سفر و تاخیر در شبکه خیابانهای شریانی فشرده شهری و تقاطع های مجاور آن شود که این عمل مغایر با هدف اصلی احداث تقاطع غیرهمسطح و ضرورت وجود آن می باشد. در این پایان نامه به بررسی نحوه تاثیر پذیری شاخصهای ترافیکی شبکه خیابان های شریانی فشرده شهری در اثر احداث تقاطعهای غیر همسطح پرداخته شده است. بدین منظور با استفاده از نتایج شبیه سازی ریز نگر ترافیک در یک شبکه فرضی حساسیت شاخص های جریان ترافیکی شبکه خیابانهای شریانی فشرده شهری و روابط آنها بر اساس تئوری دو سیال مورد بررسی قرار گرفته است. مدل دوسیال توصیف وسایل نقلیه متحرک و متوقف در سیستم را شامل می شود. این تئوری روابط نسبتاً ساده ای ما بین زمان حرکت متوسط و زمان ایستادن متوسط در شبکه ایجاد میکند. مدل شبیه سازی ریز نگر با استفاده از نرم افزار corsim صورت گرفته است. نتایج با مقایسه دو وضعیت شبکه در حالت تقاطع چراغ دار و تقاطع غیرهمسطح تحت شرایط مختلف هندسی و ترافیکی فرضی در دو بخش جداگانه بیان شده است. نتایج حاصل از این دو بخش نشان می دهد با احداث تقاطع غیرهمسطح میزان تاخیر کل و پارامتر fs در شبکه افزایش و میزان سرعت متوسط و جریان عبوری کاهش می یابد.

اصلاح فیزیکی قیر با استفاده از مواد پلیمری به عنوان یکی از روش های کارآمد برای مقابله با مشکلات موجود در چسباننده های قیری در روسازی های آسفالتی مطرح می باشد. در میان مواد پلیمری sbr یکی از مواد مورد توجه برای اصلاح قیر است. از مشکلات اصلی استفاده از این ماده در قیر عدم پایداری و جدا شدن آن در دمای بالا از قیر می باشد. در این پروژه شده با استفاده از نانو فناوری و تکنولوژی ساخت نانوکامپوزیت ها این مشکل را رفع کنیم و نحوه عملکرد قیر اصلاح شده با این مواد کامپوزیت را با قیر پایه و قیر اصلاح شده با sbr خالص در مخلوط های آسفالت گرم بر روی پارامترهای مارشال و عریان شدگی مورد ارزیابی و مقایسه قرار دهیم. بر این اساس نانو کامپوزیت استایرن بوتادین لاستیک – نانو رس با نسبت های /n.c sbr (1/9 و 4/6) ساخته و با درصدهای مختلف با قیر ترکیب شد، عمل اختلاط با قیر برای sbr خالص نیز با درصد های مشابه صورت پذیرفت. با توجه به آزمایشات انجام گرفته قیرهای پلیمری حاصل دارای درجه نفوذ کمتر و نقطه نرمی بیشتری نسبت به قیر پایه بودند. بر اساس نتایج آزمایشات قیر اصلاح شده با نانو کامپوزیت با نسبت sbr/n.c (4/6) پایداری حرارتی بهتری را به ترتیب در مقایسه با قیر اصلاح شده با نانو کامپوزیت با نسبت sbr/n.c (1/9) و sbr خالص دارا می باشد. با استفاده از قیرهای اصلاح شده با این مواد در مخلوط آسفالت گرم شاهد افزایش درصد قیر بهینه با روش مارشال و همچنین افزایش پارامترهای مارشال نمونه های ساخته شده بودیم. در نمونه هایی که تحت آزمایش بررسی عریان شدگی مخلوط آسفالت گرم قرار گرفتند شاهد عملکرد بهتر قیرهای پلیمری در مقایسه با قیر پایه بودیم.

با توجه به افزایش روز افزون میزان آمد و شد وسائط نقلیه و تنوع شرایط آب و هوایی قیر های موجود قابلیت تامین رفتارهای مطلوب مخلوط های آسفالتی همانند انعطاف پذیری، مقاومت در برابر خستگی، مقاومت در برابر شیارشدگی، قیر زدگی رویه آسفالتی، مقاومت در برابر عریان شدگی و ... را ندارد. اصلاح خواص قیر باعث بالا رفتن کیفیت آن و افزایش عمر سرویس دهی مخلوط آسفالتی شده و در نتیجه، هزینه های نگهداری و مرمت پوشش بنحو چشمگیری کاسته خواهد شد. استایرن بوتادین لاستیک می تواند به عنوان اصلاح کننده قیر مورد استفاده قرار گیرد اما مشکلی که پیش روی استفاده از پلیمر. لاستیک استایرن بوتادین در قیر وجود دارد ناهمگونی این دو ماده می باشد که به موجب آن در دماهای بالا مخلوط به صورت دو فاز مجزا عمل کرده یا به عبارت بهتر قیر از پلیمر جدا می شود. بنابر این انتظار عملکرد مناسبی از مخلوط آسفالتی در دمای بالا نمی رود. یک راه حل پیشنهادی که برای رفع این مشکل به نظر می رسد استفاده از کامپوزیت لاستیک استایرن بوتادین – نانورس به منظور بهبو خواص این مخلوط می باشد. در این پایان نامه اثر افزودنی کامپوزیت فوق بر خواص فیزیکی قیر ، پارامترهای مارشال و مقاومت کشش غیر مستقیم مخلوط آسفالتی به روش آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. ابتدا نانوکامپوزیت با نسبت های مختلف با استفاده از فرآیند ذوبی تهیه خواهد شد، سپس مواد تهیه شده با درصد های وزنی متفاوت با قیر مخلوط گشته و ساختار نمونه های تهیه شده با استفاده از عکس های میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. آزمایشات مشخصات فیزیکی قیر شامل درجه نفوذ، نقطه نرمی، شاخص نفوذ و پایداری حرارتی بر روی قیرهای اصلاح شده و اصلاح نشده انجام گرفته سپس با استفاده از قیرهای اصلاح شده و اصلاح نشده نمونه های مارشال ساخته می شود و پارامترهای مقاومتی مارشال مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. با توجه به درصد قیر بهینه بدست آمده از روش مارشال نمونه هایی برای بررسی تأثیر اصلاح قیر بر مقاومت کشش غیر مستقیم مخلوط های آسفالتی ساخته خواهد شد. با اصلاح پلیمر بوسیله نانورس پایداری حرارتی لاستیک استایرن بوتادین در قیر بهبود قابل توجهی یافت. درجه نفوذ با افزودن نانوکامپوزیت مربوطه کاهش و نقطه نرمی افزایش یافت. مقدار قیر بهینه در مخلوط های حاوی قیرهای اصلاح شده افزایش یافته ولی در مقابل سایر پارامترهای مارشال بهبود قابل توجهی خواهند داشت همچنین نسبت مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوط های آسفالتی با افزودن کامپوزیت لاستیک استایرن بوتادین- نانورس افزایش یافته که بیانگر بهبود حساسیت رطوبتی مخلوط های اصلاح شده خواهد بود.

بخش عمده ای از راه های کشور به صورت دو خطه دو طرفه است، که امکان سبقت گیری در جهت مقابل حرکت فراهم می گردد. ظرفیت این راه ها یک پارامتر مهم در طراحی و بهره برداری آنهاست. ابعاد بزرگ وسایل نقلیه سنگین و عملکرد ضعیف تر آن ها باعث ایجاد تغییرات شدیدی در ظرفیت و سطح سرویس راه ها، خصوصا در شیب می شود. برای اعمال تاثیر این قبیل وسایل نقلیه بر کیفیت سرویس و ظرفیت راه از مفهوم همسنگ سواری استفاده می شود. در این تحقیق با بررسی روش های متفاوت تعیین ضریب همسنگ سواری از دو روش اختلاف سرعت و روش سرفاصله استفاده شده است. برای انجام عملیات آمارگیری، 9 محور در شرایط جغرافیایی، آب و هوایی، توپوگرافی و حجمی متفاوت انتخاب گردیدند. پارامترهای برداشت شده از این محورهای شامل متغیرهای حجم، سرعت، درصد حضور وسایل نقلیه سنگین و پلان و پروفیل طولی مسیر می باشد. برای برداشت متغیرهای ترافیکی از روش اتومبیل شناور استفاده شد و متغیرهای هندسی نیز به وسیله دستگاه gps برداشت شدند. در این تحقیق، علاوه بر استفاده از گروه بندی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، وسایل نقلیه در یک گروه بندی پیشنهادی طبقه بندی شدند. سپس، ضریب همسنگ سواری به دو روش محاسبه و نتایج با یکدیگر مقایسه می شوند. نتایج نشان می دهد، که ضرایب کشور ایران به صورت کلی از ضرایب پیشنهادی آیین نامه ظرفیت راه ها کمتر است. این تفاوت با افزایش شیب، افزایش می یابد. تفاوت در میزان تناژ بارگیری، حرکت وسایل نقلیه سنگین به صورت یکسر بار، ابعاد کوچکتر وسایل نقلیه سنگین در ایران نسبت به آمریکا و مواردی از این قبیل باعث تفاوت های اساسی در عملکرد و خصوصاً سرعت وسایل نقلیه در ایران و ایالات متحده می باشد. از طرف دیگر، ویژگی های رفتاری رانندگان وسایل نقلیه سواری و سنگین در رانندگی در سرعت های بالا، عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و حقوق سایر رانندگان، پذیرفتن سرفاصله های کمتر و همچنین، پارامترهایی چون نرخ سبقت، از علل اصلی این تفاوت میان ضرایب می باشد.

ساخت و پرداخت مدل های انتخاب وسیله یکی از مهمترین بخش های تحلیل تقاضا در برنامه ریزی حمل و نقل است. در این مرحله تصمیم استفاده کنندگان در خصوص انتخاب وسیله سفر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. این مدل ها توسط مدل های انتخاب گسسته ساخته می شوند. یکی از مدل های رایج احتمالی، لوجیت چندجمله ای و آشیانه ای است. معمولاً برای تعیین پارامترهای مدل های لوجیت از ماکزیمم کردن تابع درستنمایی استفاده میکنند. روش های زیادی برای حل تابع لگاریتم بیشینه احتمال(درستنمایی) استفاده می شود که در روش های مرسوم از مشتق گیری نسبت به هر متغیر و برابر صفر قرار دادن آن بهره می گیرند و بر این اساس ضرایب تابع مطلوبیت را بدست میآورند. این روش ها کاستی هایی از جمله، خطا در رسیدن به نقطه بهینه کلی در اثر مشکلات شرایط مشتق پذیری و همچنین وابستگی به مقادیر اولیه دارند. اخیراً نیز از روش گرم و سرد کردن شبیه سازی شده (sa) برای ماکزیمم کردن تابع درستنمایی استفاده شده است که این روش برگرفته از پدیده فیزیکی مذاب شدن جسم جامد و سرد شدن آهسته آن تا قرار گرفتن هر ذره در پایین ترین سطح انرژی می باشد.sa نیز روشی احتمالی است اما نقطه ضعف عمده آن، جستجوی تمام نقاط مجموعه جواب به جای دامنه جواب می باشد. در این پژوهش از یک روش بهینه یابی هوشمند احتمالی بر مبنای الگوریتم ژنتیک(ga) برای برآورد پارامترهای مدل لوجیت چند جمله ای و آشیانه ای سفرهای کاری شهر اصفهان استفاده شده است. در این راستا ابتدا برنامه ای برای یافتن لگاریتم بیشینه احتمال و همچنین احتمال انتخاب هر گزینه برای مدل لوجیت چندجمله ای و آشیانه ای نوشته و سپس برای حل معادلات آن، الگوریتم ژنتیک بکار گرفته شد تا معایب روش های مرسوم را مرتفع سازد. ورودی های نرم افزار شامل تعداد و مقادیر متغیرها برای چهار وسیله نقلیه، مقدار جمعیت اولیه، نوع کدگذاری پارامترها، درصد و نوع تقاطع، درصد و نوع جهش، نوع انتخاب کروموزوم در هر نسل، نوع جایگزینی، تعداد حلقه جهت توقف چرخه می باشد. بر خلاف روش های مرسوم، در الگوریتم ژنتیک به جای استفاده از اطلاعات طبقه بندی شده از اطلاعات احتمالی و بصورت موازی با وجود n جواب در هر مرحله، و همچنین کد گذاری پارامترها و استفاده از کروموزوم بعنوان جواب، عدم وابستگی به جواب اولیه، جهت رسیدن به بهینه کلی استفاده می کند. جواب های بدست آمده از این روش(ga) با جواب های مربوط به روش های شیب و همچنین روش گرم و سرد کردن شبیه سازی شده مقایسه گردیده است. نتایج نشان می دهد علاوه بر مقدار تابع هدف((?)l)، ارزیابی این مدل ها مانند ? و?^2 روش(ga) در مقایسه با سایر روش ها بهتر می باشد. بنابراین ضرایب تابع مطلوبیت تطابق بهتری با واقعیت خواهند داشت. همچنین با استفاده از تدابیری همانند حذف حلقه های اضافی در برنامه، استفاده از کامپیوتر با سرعت بالا و .. می توان زمان اجرای برنامه را هم تقلیل داد و آن را برای برآورد پارامترهای انتخاب وسیله نقلیه ی شهرهای دیگر نیز استفاده کرد.

خط کشی راه و باند فرودگاه یکی از عوامل موثر در کارایی و عملکرد ایمن ترافیک است. رنگهای ترافیکی در معرض عوامل مخرب محیطی قرار داشته و احیاء مجدد این رنگها به دلیل کاهش ضریب بازتابش آنها یکی از پر هزینه ترین کارهای نگهداری راه است. یکی از مهمترین عوامل کاهش ضریب بازتابش رنگهای ترافیکی جذب آلودگی و نفوذ آن در رنگ می باشد. استفاده از مواد نانو و میکرو در خط کشی ها می تواند باعث ایجاد خاصیت خود پاکشوندگی سطحی شده و در نتیجه سبب افزایش ضریب بازتابش و عمر آنها شود. در این تحقیق رفتار و تأثیر مواد نانو tio2، میکروسیلیس و میکروولاستو نیک بر روی خاصیت خود پاکشوندگی سطحی خط کشی ها بررسی شده است. در این راستا مواد نانوتیتانیا و سیلیسم به روش اولتراسونیک و مواد میکرو سیلیس و میکرو ولاستونیت به روش سانتریفیوژ در رزین اکرلیک پراکنده شده و این رزین بصورت لاک شفاف تهیه گردیده بر روی رنگ اجراء شد و کل مجموعه در زیر ترافیک واقعی قرار گرفت. سپس در طول مدت 6 ماه بصورت ماهانه نتایج آزمایش های ضریب بازتابش در شب و روز در دو نطقه کنار و وسط محور نشان داد که رنگهای دارای لاک غنی شده با نانو تیتانیا و لاک غنی شده با نانو تیتانیا همراه با سیلیسم در مقایسه با مواد سایر رنگها و رنگ بدون مواد افزودنی، در طول زمان آزمایش نمودار رگرسیون آنها با شیب کمتری ضریب بازتابش خود را از دست داده اند. همچنین از آزمون آماری دانکن جهت بررسی رفتار میانگین هر یک از رنگهای غنی شده با مواد میکرو و نانو استفاده شده است.

هدف این پژوهش بررسی روشهای یکپارچه سازی دو شیوه حمل و نقل همگانی و دوچرخه سواری است .بدین منظور پس از بررسی ها و تحقیق در مورد روش های موجود و استفاده شده یکپارچه سازی در کشورهای مختلف با در نظر گرفتن محدودیت ها و امکانات شهر تهران، هفت روش را معرفی می کنیم که این دو سیستم را به یکدیگر پیوند می دهند که این هفت روش عبارتند از:1- دوچرخه الکتریکی نزد حمل و نقل عمومی،2- دوچرخه الکتریکی داخل حمل و نق عمومی،3- دوچرخه معمولی نزد حمل و نقل عمومی،4- دوچرخه معمولی داخل حمل و نقل عمومی، 5-دوچرخه تاشو داخل حمل و نقل عمومی،6- یکسر کرایه دوچرخه و 7- دوسر کرایه دوچرخه. سپس با استفاده از یکی از روشهای تصمیم گیری چند معیاره که عبارت است از روش تحلیل سلسله مراتبی(ahp ) وزن هر روش را با توجه به نظر کارشناسان که از طریق پرسشنامه جمع آوری کرده ایم، بوسیله نرم افزار expert choice محاسبه می نماییم. در نهایت اولویت بندی روشهای هفت گانه را از نظر کاربران مشخص می کنیم. بنابر نتایج حاصله از بررسی های صورت گرفته، روش " دوچرخه الکتریکی داخل حمل و نقل عمومی" به عنوان بهترین گزینه از نظر کاربران معرفی گردید. سپس جهت ارزیابی هزینه های احداث، پس از محاسبه هزینه هر روش برای سرمایه گذار یا سازمانهای دولتی، کسر منافع به هزینه ها را محاسبه می نماییم و در نهایت بهترین روش را از نظر سرمایه گذار معرفی خواهیم کرد. بنابر نتایج بدست آمده روش دوچرخه الکتریکی داخل حمل و نقل عمومی علاوه بر رتبه اول از نظر کاربران، رتبه اول را از نظر سرمایه گذاران به خودش اختصاص داد.

یکی از پارامترهای مهم در ایمنی تقاطع ها ، اصطکاک بین لاستیک وسیله نقلیه و رویه راه می باشد. در تقاطع ها که احتمال برخورد وسایل نقلیه با یکدیگر بیشتر است ، وجود مقاومت لغزشی کافی به راننده وسیله نقلیه کمک می کند که در صورت لزوم در کوتاهترین فاصله ممکن وسیله نقلیه خود را متوقف کرده و از تصادفات احتمالی جلوگیری نماید. مطالعات متعددی که در این زمینه انجام گرفته حاکی از اهمیت مقاومت لغزشی و تاثیر آن بر ایمنی راه ها بوده است. هدف از این پایان نامه بررسی کمی و کیفی میزان تاثیر مقاومت لغزشی روسازی بر روی تصادفات ترافیکی در تقاطع های همسطح شهری می باشد. در این راستا آمار و اطلاعات تصادفات ترافیکی در تقاطع های شهر تهران جمع آوری و سرعت مسیرهای اصلی و فرعی و مقاومت لغزشی روسازی ها در تقاطع های مورد مطالعه اندازه گیری شده است. همچنین حجم ترافیکی ورودی به تقاطع ها از شمارش تعداد وسایل نقلیه در ساعت اوج ترافیک بدست آمده است. تجزیه و تحلیل های انجام گرفته بر روی اطلاعات نشان دهنده تاثیر قابل توجه مقاومت لغزشی بر نرخ تصادفات در مدل ها می باشد. نتایج نشان داد که مقاومت لغزشی بیشترین تاثیر را بر نرخ تصادفات در میان متغیرهای دیگر در مدل پیش بینی تصادفات دارا است ، بطوریکه تقاطع هایی که دارای بالاترین نرخ تصادفات هستند ، مقاومت لغزشی آنها در سطح پایین تری می باشد.

چراغ های راهنمای را از نظر عملکردی می توان به دو گروه چراغ های پیش زمانی و چراغ های هوشمند تقسیم بندی کرد . زمان های سبز و طول دوره چراغ در عملکرد پیش زمانی همواره ثابت است و همین امر تحلیل آسان آن را در شرایط حضور عابرین پیاده امکان پذیر می کند . در چراغ های هوشمند ، زمان های سرویس دهی در دوره هایی که عابرین پیاده در تقاطع حضور دارند با توجه به نیاز عابرین پیاده و در دوره هایی که عابرین پیاده حضور ندارند بر اساس تقاضای ترافیک وسایل نقلیه به مسیرهای مورد نظر اختصاص می یابد . ورود غیر یکنواخت عابرین و همچنین حجم کم آنها عواملی هستند که احتمال عدم حضور آنها را در برخی دوره های چراغ بالا برده و همین حضور نا منظم ، بی ثباتی در زمان های سبز و طول دوره چراغ را رقم می زند که تحلیل این چراغ ها را پیچیده می کند . در این پایان نامه با هدف مقایسه روش های موجود در محاسبه تأخیر چراغ های هوشمند و بررسی ضعف ها و قوت های آنها در برخورد با مسئله عابرین پیاده ، از سه روش کتاب ظرفیت راههای سال 2000 ، نرم افزار سینکرو و مدل پیشنهادی تاین استفاده شده و مطالعات میدانی بر روی دو تقاطع انجام شد و از اطلاعات و آمار آنها به عنوان ورودی در محاسبات سه روش مذکور استفاده گردید . پس از محاسبه تأخیر با استفاده از سه روش در حجم های مختلف عابرین و در طول دوره های مختلف چراغ ، نتایج آنها با هم مقایسه و مورد تحلیل قرا گرفت . در بررسی های انجام شده مشاهده گردید که روش پیشنهادی آقای تاین با بهبود روشهای گذشته و توجه به عواملی همچون 1) ورود احتمالی عابرین پیاده و 2) تغییر زمان های سبز در دوره های مختلف چراغ با توجه حضور عابرین پیاده ، نتایج بهتری را بدست می دهد .

اصلاح قیر با استفاده از افزودنی های پلیمری مورد توجه بسیاری از محققان بوده است و مطالعات زیادی بر روی بررسی تغییر مشخصات قیر در اثر استفاده از این مواد انجام گرفته است. از جمله این مواد پلیمر لاستیک استایرن بوتادین است که به علت دارا بودن خصوصیات الاستیک، اثرات موثری در اصلاح قیر دارا می باشد. گسترش نانو فناوری و ساخت نانو کامپوزیت های پلیمری می تواند به عنوان راه حلی برای رفع این مشکل در استفاده از مواد پلیمری در قیر مطرح باشد. از جمله مسائلی که در استفاده از مواد پلیمری در قیر مطرح است، تأثیر این مواد بر طرح اختلاط و پارامترهای مقاومتی مخلوط کف قیر می باشد. در این تحقیق با ساخت نانو کامپوزیت لاستیک استایرن بوتادین - نانورس با نسبت های مختلف و استفاده از آن در اصلاح قیر به بررسی پارامترهای مقاومتی مخلوط های کف قیری از جمله پارامترهای مارشال که در طرح اختلاط مخلوط های کف قیری مورد استفاده قرار می گیرد و مقاومت کشش غیر مستقیم که می تواند معیاری برای حساسیت رطوبتی مخلوط های کف قیری باشد پرداخته شده است. بر اساس نتایج بدست آمده استفاده از پلیمر لاستیک استایرن بوتادین و کامپوزیت sbr/nc با نسبت های مختلف باعث بهبود پارامترهای مارشال مخلوط های کف قیری و همچنین بطور چشمگیری منجر به بهبود حساسیت رطوبتی مخلوط های کف قیری شده است.

در این تحقیق به بررسی اثر استفاده از 3 نوع پودر به عنوان افزودنی در مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای پرداخته می شود. مخلوط های آسفالتی به عنوان بستری ایمن جهت انتقال بار ترافیک به بستر طبیعی، بر روی لایه های دانه های استفاده می شوند. محققین به منظور افزایش عمر این مخلوط ها و کاهش میزان خرابی، تحقیقات متعددی را بر روی آن ها انجام داده اند. یکی از روش های بهبود مخلوط ها، انجام تغییر در ساختار مخلوط های آسفالتی رایج می باشد. در نتیجه برخی از این تحقیقات مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای به عنوان مخلوط های مقاوم در برابر شیارشدگی معرفی شده اند. در این نوع مخلوط ها تماس درشت دانه ها با یکدیگر ساختار مقاومتی مخلوط را تشکیل داده که این امر سبب افزایش مقاومت مخلوط در قیاس با مخلوط های با دانه بندی رایج شده است. به جهت افزایش فضای خالی، استفاده از تثبیت کننده هایی مانند الیاف و پلیمر برای کاستن بیرون زدن قیر و همچنین افزایش مقاومت مخلوط پیشنهاد شده است. در تحقیق حاضر، اثر 3 نوع پودر به عنوان افزودنی بر روی مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای ارزیابی شده است. پودرهای سنگ، چوب و لاستیک در درصدهای مختلف با قیر خالص مخلوط شده و نمونه های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای و همچنین دانه بندی رایج با این قیرهای اصلاح شده تهیه شده و آزمایشات ریزش قیر، مدول برجهندگی و مقاومت مارشال بر روی آن ها انجام پذیرفته است. با انجام این آزمایشات مشخص شد که پودر چوب قادر به تثبیت قیر در حد لزوم نبوده (در محدود آزمایشات این تحقیق) در حالیکه پودرهای لاستیک و سنگ قادر به بهبود و کاهش ریزش قیر مخلوط ها تا حد استاندارد بوده اند. افزودن هر سه نوع افزودنی پودری به کار رفته در تحقیق سبب افزایش مدول برجهندگی و مقاومت مارشال نمونه ها در قیاس با حالت بدون پودر شده است. از سوی دیگر مدول برجهندگی به طور کل برای نمونه های sma بیش از این پارامتر برای نمونه های hma تحصیل شده است که نشان دهنده مقاومت بیشتر در برابر تغییرشکل در نمونه های با دانه بندی استخوانی می باشد. در عین حال نمونه های sma اثرپذیری بیشتری از افزایش افزودنی نسبت به نمونه های hma داشتند.

از مسائل مهم در مدیریت ترافیک شبکه، زمانبندی چراغ های راهنمایی می باشد. زمانبندی چراغ های راهنمایی هوشمند در شبکه های ترافیکی معمولاً برحسب حداقل کردن تأخیر صورت می گیرد. در محاسبه و اعمال زمان هر چراغ، تأثیر آن بر روی کل شبکه در نظر گرفته نمی شود، در نتیجه ممکن است تراکم ترافیک در مسیرهایی از شبکه رخ دهد. در این تحقیق سعی بر رفع این مشکل شده است تا با ایجاد هماهنگی بین تمام چراغ های راهنمایی موجود در شبکه بتوان جریان ترافیکی را کنترل کرد و در کل شبکه تعادل برقرار نمود. در این تحقیق سه متغیر کنترلی بررسی شده اند. این سه متغیر عبارتند از: نسبت طول صف پیوند که طول صف را به صورت لحظه ای کنترل می نماید، نسبت زمان صف پیوند که زمان حرکت وسایل نقلیه را در حد مقبولی حفظ می نماید و نسبت سرعت صف پیوند که نسبت سرعت حرکت وسایل در شرایط موجود به سرعت حرکت آنها در شرایط آزاد را کنترل می نماید. کنترل این نسبت ها در قالب سه الگوریتم ارائه شده است. هدف هر یک از این الگوریتم ها حداقل کردن اختلاف نسبت های طول، زمان و سرعت صف پیوند با مقدار بهینه ی آنها می باشد، که منجر به زمانبندی بهینه وتعیین مقدار زمان سبز برای هر فاز از تقاطع ها می شود. برای اجرای الگوریتم ها، شبکه ای فرضی (3 * 3) در محیط نرم افزار شبیه ساز aimsun در نظر گرفته شده و زمان های سبز تعیین شده برای هر تقاطع در نرم افزار وارد شده است. برای بررسی عملکرد الگوریتم ها سه حجم ورودی متفاوت بر شبکه ترافیکی اعمال شده است: 1) حجم ورودی اولیه، 2) 20% افزایش در حجم ورودی و 3) 20% کاهش در حجم ورودی. با پارامترهای حجم ورودی، تأخیر، چگالی، سرعت و سایر پارامترهای شبکه بعد از اعمال هر کدام از الگوریتم ها با یکدیگر و با حالت پایه مقایسه شده اند. مقایسه نتایج الگوریتم ها نشان داده است که در حالت فوق اشباع الگوریتم کنترل صف زمانی شبکه فرضی را به صورت بهینه تر متعادل ساخته، همچنین با عبور جریان ترافیک بیشتر، زمان تأخیر و چگالی را به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش داده است.

روابط سرعت - تردد و زمان سفر- حجم به ترتیب در مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرند. این روابط برای شرایط هندسی، ترافیکی و کنترلی مختلف بدست آمده و در تحلیل های سطح سرویس و نیز مدلهای تخصیص ترافیک بکار برده می شوند. با توجه به متفاوت بودن شرایط فیزیکی و محیطی راههای دو خطه کشور با راههای موجود در کشور امریکا، بدست آوردن روابط مناسب با ویژگی های راه های دوخطه کشور، جهت جایگزینی با روابط موجود در آیین نامه های خارجی از جمله نسخه های مختلف hcm ضروری به نظر می رسد. این تحقیق با هدف ارائه مدلهای سرعت - تردد و نیز زمان سفر - حجم در راه های دو خطه ایران در سه منطقه هموار، تپه ماهور و کوهستانی، با استفاده از داده های میدانی و اطلاعات حاصل از شبیه-سازی صورت گرفته است. به دلیل کمبودهای آماری شامل مشخصات هندسی مسیر ( شیب راه، طول و شعاع قوس و ...) و مشخصات ترافیکی ( سرعت نقطه ای، سرفاصله زمانی، درصد زمان دنباله روی و...) در منابع آماری موجود، اطلاعات 3 محور از راههای دوخطه شمال کشور با هدف پرداخت نرم افزار twopas برداشت شده و از داده های مربوط به 5 محور در استانهای یزد و همدان نیز جهت شبیه سازی و تولید داده های مورد نیاز، بهره گرفته شده است. با تحلیل داده های بدست آمده، مدلهای سرعت - تردد و زمان سفر- حجم برای مناطق توپوگرافی مختلف بدست آمده اند. تست های آماری مختلف، جهت اعتبارسنجی و تعیین دقت مدلهای بدست آمده، مورد استفاده قرار گرفته اند. مدل پیشنهادی برای راههای دوخطه در این تحقیق در شرایط پایه، قادر است تغییر رفتارها را با افزایش حجم ترافیک توضیح دهد. مدلهای جدید بیشتر با داده های تجربی سازگار هستند و بنابراین قادر هستند که رفتار جریان ترافیک در جاده های موجود در کشور را بهتر نمایش دهند.

در این پایان نامه در بررسی های به عمل آمده مشخص گردید که از روش های نگهداری مرسوم روش های نصب ونگهداری علائم مسیر نما- خط کشی راه- ... در کاهش آمار تصادفات تأثیر بسزایی دارند .

یکی از فرآیند های مهم در تعیین ظرفیت و سطح سرویس جاده های دوخطه ی دوطرفه، فرآیند سبقت گیری است. این فرآیند، همچنین، تأثیر زیادی بر ایمنی این نوع راه ها دارد. برای انجام یک عمل سبقت، وسیله نقلیه باید وارد خط جهت مقابل شود. رانندگان در حین انجام سبقت می خواهند کمترین زمان ممکن را در خط مقابل سپری کنند و به سرعت به خط خود بازگردند. این فرایند احتمال تصادفات را در طول مسیر افزایش می دهد. هدف از انجام این پژوهش بررسی فاکتور های موثر بر سبقت گیری در جاده های دوخطه ی دوطرفه و ارائه پیشنهادهایی در راستای بهود ایمنی این راه ها بوده است. در این تحقیق با برداشت اطلاعات از تعدادی از جاده های دو خطه دوطرفه کشور، واقع در شمال، مناطق مرکزی، غرب و جنوب کشور و در شرایط توپوگرافی مختلف دشت، تپه ماهور و کوهستانی به عنوان نمونه ای از کل؛ اقدام به تعیین فاصله دید سبقت شده است. در بخش دیگری از این پایان نامه با استفاده از نرم افزارهای آماری، داده های مربوط به سبقت گیری، اعم از نوع وسیله نقلیه سبقت گیرنده و سبقت گرفته شده، نوع راه، سرعت سبقت، میزان شیب، شرایط توپوگرافی، سبقت چندگانه، فاصله دید، حجم و درصد مناطق سبقت ممنوع در جاده بررسی شده است که بهترین مدل برازش بر روی داده ها که رگرسیون لجستیک باشد تعیین شده است و تأثیرگذارترین فاکتورها مشخص شده اند که با بهینه کردن فاکتورها، تاثیرات واضحی در افزایش ایمنی، سطح سرویس و ظرفیت و متعاقب آن بهبود شرایط سبقت گیری بوجود می آید.

روسازی های آسفالتی در کشور با وجود در نظر گرفتن عمر بهره برداری بطور معمول حداقل 10 الی 15 سال در مرحله طراحی، در مدتی کوتاهتر نسبت به زمان پیش بینی شده دچار خرابی شده و نیازمند بهسازی و گاها بازسازی شده و هزینه های هنگفتی به دولت تحمیل می شود. به همین دلیل بررسی و تحلیل عوامل مخربی که سبب کاهش عمر مد نظر برای روسازی آسفالتی می گردد کاملا توجیه پذیر می باشد. این خرابی ها علل مختلفی دارد که مربوط به نقص در مرحله طراحی، نقص در عملیات تولید و اجرای آسفالت و یا بهره برداری نامناسب می باشد. در این تحقیق تاثیر مراحل مختلف عملیات اجرای لایه های آسفالت شامل عملیات حمل, پخش, تراکم و نیز شرایط محیطی و سطحی در عملکرد روسازی آسفالتی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور پس از انتخاب محوری جهت ارزیابی, نسبت به انجام بازدید میدانی و شناسایی فعالیتهای مخرب اجرایی اقدام و سپس با استفاده از تکنیک های ارزیابی وضعیت روسازی موجود در سیستم مدیریت روسازی , ضرایب وزنی این فعالیتهای مخرب تعیین گردیده است. در انتها نیز به منظور بررسی و تحلیل دقیق تر موضوع با استفاده از مدلسازی رایانه ای تاثیر عوامل یاد شده بر عمر روسازی آسفالتی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی ها ضمن آنکه نشان می دهد اجرای ناصحیح لایه های آسفالتی و نیز شرایط محیطی و سطحی بر عمر روسازی تاثیرگذار می باشد, بیانگر آن است که عدم رعایت برخی از نکات تاثیر مخرب محسوس تری نسبت به سایرین دارد. به همین منظور در این پژوهش نکات ساده ای توصیه گردیده است تا با رعایت آنها به میزان زیادی از آثار مخرب اجرای ناصحیح کاسته شده و عمر روسازی افزایش یابد.

بسیاری از پروژهای تعمیر و نگهداری روسازی راه با هزینه های بسیار سنگین اجرا می شوند و پس از مدتی به سبب عدم رسیدگی به وضعیت روسازی در زمان مناسب، خرابی روسازی گسترش یافته و با گذشت زمان هزینه های سنگین تری را به کارفرماو استفاده کنندگان تحمیل می کند. این خرابی ها عمدتا ناشی از بار وارده وسایل نقلیه و همچنین تغییرات دمایی است، که با در نظر گرفتن اولویت بندی پروژهای نگهداری راه و انجام آنها در زمان مناسب نه تنها به بهبود وضعیت روسازی راه بلکه می تواند به اقتصادی کردن سرمایه گذاری صورت گرفته در پروژهای نگهداری راه و بهینه کردن بودجه های اختصاص یافته کمک کند. در این پایان نامه ضمن معرفی کاربرد دو نرم افزارhdm-4 وkenlayer در مدیریت روسازی راه با جمع آوری اطلاعات و مشخصات مربوط به روسازی آزادراه قزوین – رشت نحوه پردازش اطلاعات و چگونگی تعیین عمر مفید روسازی آزادراه مذکور بررسی می شوند. نتایج نشان می دهند که نرم افزار kenlayre با حاکم نمودن خستگی در لایه آسفالت و hdm-4با حاکم قراردادن شن زدگی به ترتیب عمر مفید روسازی را 4 و 12 سال تخمین زده و به همین دلیل امکان مقایسه مدل های خرابی در این دو نرم افزار وجود نداشته و نهایتاً با تطبیق وضعیت موجود راه ونتایج حاصله به ارائه پیشنهاداتی جهت نگهداری مناسب و افزایش عمر مفید روسازی راه پرداخته می شود.

ترافیک مختلط عابر پیاده و خودروها بخاطر نقض قوانین عبور و مرور و یا به واسطه الزامات حرکت های ترافیکی ایجاد می شود. از جمله مکان های محتمل الوقوع ترافیک مختلط ، گردش به راست تقاطع های شهری است. هدف از ارائه این مقاله ارائه یک نرم افزار برای شبیه سازی ترافیک مختلط عابر و خودرو در محدوده گردش به راست تقاطع ها به کمک شبیه ساز خودران سلولی است.

مقاومت لغزشی سطح روسازی به عنوان یکی از مهمترین عوامل در ایمنی تقاطع ها و کاهش تعداد تصادفات شناخته می شود. وجود مقاومت لغزشی کافی به راننده وسیله نقلیه کمک می کند تا در صورت لزوم در کوتاهترین فاصله ممکن وسیله نقلیه خود را متوقف کرده و از وقوع تصادفات احتمالی جلوگیری نماید. عوامل مختلفی در مقاومت لغزشی سطح روسازی تأثیر گذارند که مهمترین آنها مشخصات فنی مخلوط آسفالتی است. هدف از این پایان نامه بررسی تأثیر مشخصات فنی مخلوط آسفالتی در میزان مقاومت لغزشی و ارزیابی تأثیر روند تغییرات این ویژگی ها در کنار میزان مقاومت لغزشی بر تعداد تصادفات موتور سیکلت ها در تقاطع های همسطح شهری است. در این راستا ، از سطح روسازی تقاطع های مورد مطالعه به منظور آزمایش تجزیه مخلوط آسفالتی و بدست آوردن مشخصات فنی ، نمونه برداری انجام گرفت و آمار تعداد تصادفات موتور سیکلت سواران در تقاطع های همسطح شهر تهران جمع آوری شد. همچنین میزان مقاومت لغزشی سطح روسازی در نقاط مورد مطالعه با چند روش از جمله دستگاه ابداعی کششی ضریب اصطکاک اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل انجام گرفته بر روی اطلاعات نشان دهنده تاثیر قابل توجه مشخصات فنی مخلوط آسفالتی بر میزان مقاومت لغزشی است. درصد مصالح شکسته و درصد مصالح درشت دانه در مخلوط بیشترین تاثیر را در ضریب اصطکاک دارند. درصد مصالح شکسته تاثیر مثبت و درصد قیر و درشت دانه تاثیر کاهنده دارند. رابطه میان لگاریتم تصادفات و ضریب اصطکاک به صورت خطی است، بنابراین با تعیین محدوده بیشترین تغییرات تعداد تصادفات بر اساس ضریب اصطکاک با طراحی روسازی با ضریب اصطکاک بیش از آن می توان از بروز بسیاری از تصادفات جلوگیری کرد.

انتخاب و جابجایی محل سکونت ،بخش های مهم در کاربری زمین و حمل و نقل هستند. محل سکونت افراد و نقل مکان آنها در سطح شهر تابع قوانینی است که شناسایی این قوانین به ما کمک می کند این نقل مکان ها را پیش بینی کرده، نیازهای حمل و نقل را یافته و به شیوه درست به آنها بپردازیم . علاوه بر این قوانین، هر فرد یا هر خانوار عوامل و فاکتورهای مختلفی را برای ترک محل سکونت فعلی و انتخاب محل سکونت جدید در نظر می گیرد .در این تحقیق به بررسی ارتباط بین عوامل حمل و نقلی ،عوامل دسترسی و ویژگی های اقتصادی-اجتماعی خانوار با نحو? انتخاب محل سکونت توسط خانوارهای شهر قزوین و دسترسی محل سکونت آنها به انواع کابری ها و فعالیت های موجود در شهر ، با استفاده از مدل سازی بر پای? خطر پرداخته شد.

با توجه به صرف هزینه های کلان در برنامه ریزی حمل و نقل شهری و زمان بر بودن این فرآیند و نیاز سازمان های برنامه ریز به این اطلاعات، استفاده از راه حل ها و روش های به صرفه امری ضروری و مهم به نظر می رسد. امری که در آن اطلاعات تولید سفر از یک نمونه مشابه جغرافیایی به یک نمونه جغرافیایی مشابه دیگر جابجا شود را می توان با عنوان انتقال پذیری از آن یاد کرد. در واقع انتقال پذیری با استفاده از رویکرد های مختلف مانند بهبود ضرایب مدل های انتقالی، استفاده از به روز رسانی بیزین و سایر روش ها، هزینه های زمانی و مکانی جمع آوری اطلاعات را کاهش می دهد و این شانس را به مسولین برنامه ریز شهری می دهد که با صرف هزینه های اندک اطلاعات لازم را برای مناطق فاقد بضاعت اطلاعاتی و مالی، با دقت قابل قبولی استفاده نمایند. در همین راستا این پایان نامه که ادامه کار های انجام شده در این زمینه می باشد، مقدار احتمال شرطی اطلاعات انتقال یافته را با استفاده از وارد کردن آزمون کای اسکویر بررسی می کند.

چراغ های راهنمایی به عنوان یکی از اجزای مهم و کلیدی در تقاطعات، نقش موثری را در کنترل جریان ترافیک بر عهده دارند. از این رو مطالعه و تحقیق بر روی زمان بندی این چراغ ها می تواند گام مهمی جهت جلوگیری از به وجود آمدن ازدحام و پس زدگی صف در یک شبکه باشد. طی دهه های گذشته کوشش های بسیاری برای بهینه سازی زمانبندی تقاطع ها صورت گرفته است که این کوشش همچنان ادامه دارد. درحالی که متغیر های تصمیم شامل سهم زمان سبز در هریک از فازها، طول سیکل و تعداد فازها می باشند، تابع هدف های مختلف نظیر کاهش مصرف سوخت، کاهش تولید آلاینده های محیط زیستی، کاهش تاخیر، کاهش تعداد توقف های وسایل نقلیه در تقاطعات، کاهش طول صف، افزایش ایمنی و... می توانند مدنظر قرار بگیرند. بسیاری از مسائل بهینه سازی در مهندسی، طبیعتاً پیچیده تر و مشکل تر از آن هستند که با روش های مرسوم بهینه سازی نظیر روش برنامه ریزی ریاضی و نظایر آن قابل حل باشند. از جمله راه حل های موجود در برخورد با این گونه مسائل، استفاده از الگوریتم های تقریبی یا ابتکاری است که ممکن است نتایج بهتری نسبت به فرمول های ارائه شده در آیین نامه ها و یا نرم افزارهای مربوطه داشته باشند. در تحقیق پیش رواستفاده از الگوریتم مورچگان درفضای پیوسته جهت بهینه سازی زمان بندی مدنظر بوده که تابع هدف موردنظر کاهش تاخیرکل تقاطع می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

به دنبال موفقیت به دست آمده از تحلیل وسایل نقلیه با روش اتوماتای سلولی و عامل-مبنا، این روشها برای بررسی تردد عابرین پیاده در این پژوهش برگزیده شد. قوانین محلی ساده اتوماتای سلولی رفتار هر عابر را توصیف می کند. در تئوری عامل-مبنا، عابرپیاده، وسیله نقلیه، موانع و هر شیئی که در محیط شبیه سازی قرار گرفته باشد به عنوان یک عامل با خصوصیات خاص خود در نظر گرفته می شوند. این عوامل در تعامل و تداخل با یکدیگر می باشند و می توانند توصیفی تقریبی از رفتار عامل ها در دنیای واقعی باشند. لذا هدف اصلی در این پژوهش، ارائه ویژگی های عابرین پیاده کشورمان به کمک آمار حاصل از تصویربرداری از محل عبور عابرین پیاده در بخشی از سطح شهر تهران، می باشد. سپس با تجزیه و تحلیل این داده ها، قوانین حاکم بر حرکت آنها به دست خواهد آمد و رفتار عابرین در عبور از عرض خیابان، شبیه سازی و نتایج این دو با هم مقایسه خواهد شد. دستیابی به این قوانین، آن هم با کمک اطلاعات واقعی، بسیار نو می باشد و می تواند به عنوان یک پایه و اساس مناسب جهت تحلیلهای دقیق خرد و کلان مورد استفاده قرار گیرد. همچنین قوانینی که به دست خواهد آمد، می تواند جهت ارائه مدلی که جریان عابرین پیاده را در عبور از عرض خیابان مدل نماید، کاربرد داشته باشد.

ایمنی راهها یکی از مهمترین ملاحظات طراحی و بهره برداری آنهاست. ولی به علّت کمبود منابع همواره نیاز به ارزیابی و اولویت بندی این اقدامات وجود دارد. ایمن سازی راههای محلی، با توجه به ماهیت آنها (حجم ترافیک کم - طول زیاد) می بایست علاوه بر توجیه اقتصادی به روشهای متناسبی صورت گیرد به گونه ای که امکانات موجود تکافوی نیازها را بنماید. در این راستا استفاده از روشهای کم هزینه و زودبازده و انتخاب آنها بر اساس بالاترین میزان سود به هزینه مد نظر است. هدف از این پایان نامه، ارائه یک مدل برای ارزیابی اقتصادی اقدامات ایمنی در یک مکان مشخص و استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود، به منظور جلوگیری از وقوع و یا کاهش تعداد و شدت تصادفات راه می باشد. در این راستا استفاده از روش بررسی یک محور کم تردد بصورت قطعه هایی با طول یکسان درنظر گرفته شد و با توجه به موجود بودن آمار تصادفات در گذشته و فرض تکرارهمان رویه، از روش هزینه- فایده برای اولویت بندی استفاده شد و در محاسبه هزینه ها ،راهکارهای اجرایی و در محاسبه منافع، کاهش تصادف بدست آمده از طریق "روش ارزیابی احتمال خطر" مورد توجه قرار گرفت. پس از برآورد هزینه ها و منافع جهت دستیابی به حالت بهینه از برنامه ریزی خطی استفاده شد. برنامه ریزی خطی با تابع هدف بیشینه کردن سود خالص اقدامات ایمن سازی و محدودیت مدل، شامل محدودیت بودجه سالانه اختصاص داده شده به این امر می باشد. یکبار مدل با متغیرهای پیوسته در بازه [0،1]، و بار دیگر به صورت مدل عدد صحیح صفر و یک اجرا شد و نتایج نشان داد که مدل خطی پیوسته نتایج بهتری بدست می دهد. در پایان اقدامات ایمن سازی بر اساس حالت بهینه اقتصادی و اجرای داده ها در مدل، اولویت بندی شدند.

یکی از مهمترین خدمات عمومی در سطح شهرها، خدمات امدادرسانی نظیر اورژانس و آتش نشانی می باشد. محل قرار گیری و چیدمان این خدمات در سطح شهرها تاثیر بسزایی در نوع عملکرد، کیفیت خدمت رسانی و اثرپذیری آنها از شرایط جریان ترافیکی دارد. تاکنون مدل های بسیاری برای پاسخ به مسئله مکانیابی تسهیلات شهری ارائه شده است، که عموماً از یک ساختار ریاضی برای بهینه سازی با استفاده از روش تحقیق در عملیات برخوردارند و از یک مدل کمی در مکانیابی استفاده می شود. با این وجود مدل ها به تنهایی نمی تواند اهداف مکانیابی را به صورت مطلوب تامین نماید. هدف این مطالعه تعیین مکان بهینه تسهیلات آتش نشانی می باشد. معیارهای مکانیابی به دو بخش کیفی و کمی تقسیم بندی می شود و روش پیشنهاد شده ترکیبی از آنالیز سلسله مراتبی (کیفی) و مدل برنامه ریزی چند هدفه (کمی) می باشد. عملکرد روش های موجود در مکانیابی به صورت سه ویژگی مشخص بیان شده است: (1) در نظر گرفتنahp برای تصمیم گرفتن در نقاط بالقوه، (2) در نظر گرفتن کامل نقاط تقاضا (جمعیت وارزش دارایی ها) با توجه به دسته بندی های مختلف ریسک آتش در محل، و (3) بکار بردن مدلmclp بسط داده شده با استفاده از نرم افزار arc gis و بهینه سازی نقاط بالقوه. این مطالعه موردی بر مبنای اطلاعات جمع آوری شده از منطقه 6 شهر تهران می باشد که ازتوصیف کاربرد روش بهینه سازی مکانیابی ایستگاه آتش نشانی استفاده شده است و نتایج مطلوبی را نشان داده است.

این رساله به منظور مشخص نمودن محاسن اجرای یک سیستم مدیریت روسازی و نگهداری راهها در سطح شبکه و همچنین پیشنهاد یک روش ساده و کارآمد جهت بهینه سازی عملیات بهسازی شبکه راهها تهیه و تدوین گردیده است . بنابراین ابتدا وضعیت راهداری در ایران مطالعه گردیده است . سپس با معرفی اصول سیستم های مدیریت روسازی و شرح اجزا و امکاناتی که در اختیار ما قرار می دهند وارد مقوله نگهداری راهها می شویم. در این قسمت روش های ساده ای که منطبق با شرایط کشور ما باشد جهت تعیین نشانه خدمت روسازی و همچنین پیش بینی عملکرد روسازی پیشنهاد گردیده اند. از این روش ها جهت ارزیابی و تحلیل شبکه استفاده شده است . سپس روشهایی جهت برنامه ریزی و تخصیص بودجه در سطح شبکه راهها معرفی گردیده اند. به عنوان یک مطالعه موردی کلیه اجزای سیستم مدیریت روسازی برای آزاد راه تهران - کرج اعمال گردید تا نهایتا بهترین روش جهت بهینه سازی عملیات مدیریت روسازی در شبکه تعیین گردد. این کار با مقایسه نتایج بکارگیری هر یک از روشهای برنامه ریزی شامل روش ترتیبی، نسبت سود به زیان و بهینه سازی صورت گرفت . در پایان با کمک جداول و نمودارهای بدست آمده روش بهینه سازی چند سالانه (درازمدت) به عنوان مناسبترین روش پیشنهاد گردیده است .

امروزه شرایط پیچیده حاکم بر ترافیک شهرها، بکارگیری مدلهای شبیه سازی کامپیوتری جریان ترافیک را در طراحی و مدیریت ترافیک ضروری ساخته است . اما بدلیل وجود تفاوتهای بنیادی بین شرایط حاکم بر ترافیک شهرهای ایران و کشورهای تهیه کننده نرم افزارهای شبیه سازی، استفاده از این نرم افزارها در ایران قبل از اعتبارسنجی آنها صحیح نیست و لازم است این گونه نرم افزارها قبل از استفاده، به شکل صحیح برای تطابق با شرایط ایران پرداخت (کالیبره) شوند. در این تحثقیق، به بررسی موردی میزان انطباق خروجی های نرم افزار traf-netsim در مورد تاخیر توقف و نسبت استفاده از خط در تقاطع های چراغدار پرداخته شده است . نتیجه بررسی های مقایسه ای دلالت بر عدم تطابق خروجی های نرم افزار با مقادیر اندازه گیری شده در محل دارد. علت عدم تطابق نتایج، تمرکز توقف وسایل نقلیه در ابتدا و انتهای رویکرد تقاطع های چراغدار ایران برای پیاده و سوار کردن مسافر، تقابل جریان ترافیک با عابرین پیاده و بی نظمی در انتخاب خط عبور توسط رانندگان ایران است که در حالت عادی در نرم افزار لحاظ نمی شود. پرداخت مدل دراین تحقیق، با هدف تطبیق دادن خروجی های آن با مقادیر اندازه گیری شده تاخیر توقف و نسبت استفاده از خط صورت گرفته و اعتبارسنجی مقایسه ای مدل پرداخت شده نشان دهنده آنست که نتایج حاصل، نسبت به دیگر روشهای محاسباتی، تطابق بهتری با مقادیر اندازه گیری شده در محل دارند. روش پیشنهادی برای پرداخت نرم افزار، مدلسازی قطعات مجازی در ابتدا و انتهای هر رابط و لحاظ کردن توقف های کوتاه مدت در خط منتهی الیه سمت راست این قطعات است . همچنین برای حصول نتایج صحیح لازم است میزان تاخیر شروع حرکت اولین وسیله موجود در صف و تاخیر ناشی از تقابل با عابرین پیاده بیشتر از پیش فرض برنامه و سرفاصله تخلیه صف و همچنین سرفاصله قابل قبول برای گردش به چپ کمتر از پیش فرض برنامه در نظر گرفته شود.

تقاطع های سه راهی بدون چراغ راهنمایی یکی از عناصر مهم شبکه ترافیک شهری هستند که اثرات قابل توجهی بر ظرفیت راههای شهری دارند. تحلیل ظرفیت این عناصر با توجه به شرایط محیطی و تحلیل رفتاری استفاده کنندگان ، کمک به درک کلی روابط موجود در شبکه راهها و ارائه راهکارهای مناسب می نماید. تفاوت رفتاری رانندگان در کشورهای مختلف امکان استفاده از یک فرمول بندی واحد را منتفی می سازد که در کشور ما عدم قوانین راهنمایی و رانندگی و اختلاف رفتاری بنیادی رانندگان این مسئله را به مراتب حادتر می سازد. دراین پروژه با بررسی عوامل رفتاری موثر بر ظرفیت سه راهه های فرعی به اصلی در شهر تهران تحلیل ظرفیت آنها با توجه به روش های موجود صورت گرفته است. به این منظور از روش کتاب آیین نامه ظرفیت راههای آمریکا که بر پایه تئوری پذیرش فاصله عبور مناسب بنا نهاده شده استفاده شده است. با مقایسه نتایج بدست آمده با آنچه در عمل مشاهده می شود اصلاح و ترمیم ساختار روندها صورتی که جوابهای بدست آمده تا حد ممکن به نتایج عملی نزدیک باشند ، صورت گرفته است.نتایج بدست آمده حاکی از آنند که ظرفیت ها در شرایط ایران گاهی تا دو برابر مقادیر مشابه کشورهای غربی هستند.در عین حال مقدار فاصله عبور پذیرفته شده در حدود نصف مقدار مشابه آن در کشورهای غربی است.

در این تحقیق به مطالعه مدلهای شبیه سازی جریان ترافیک در تقاطعهای ‏‎t‎‏ شکل پرداخته شده است. برای این منظور با انتخاب سه تقاطع بدون چراغ از شهر تهران و برداشت آمار لازم در شش دوره پنج دقیقه ای و دو دوره 15 دقیقه ای از مجموع آنها، با استفاده از نرم افزار مربوطه اقدام به مدلسازی تقاطعها گشت.