این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف مکمل معدنی بر عملکرد و فراسنجه های مرتبط با عناصر معدنی در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه گندم و جو طی دوره پایانی صورت گرفت. تعداد 540 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در سن 29 روزگی به 36 گروه 15 قطعه ای با نه تیمار و چهار تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی تقسیم شدند. تیمارهای آزمایش شامل: تیمار 1 فاقد مکمل معدنی، تیمار 2 جیره های حاوی 33/33 درصد مکمل معدنی که از سن 29 تا 42 روزگی مورد استفاده قرار گرفت، تیمار 3 حاوی 33/33 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 35 روزگی که از سن 36 تا 42 روزگی این میزان مکمل معدنی از جیره حذف شد، تیمار 4 حاوی 66/66 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 42 روزگی، تیمار5 حاوی 66/66 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 35 روزگی که از سن 36 تا 42 روزگی این میزان مکمل معدنی از جیره حذف شد، تیمار 6 حاوی 100 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 42 روزگی (تیمار شاهد حاوی 5/2 کیلوگرم مکمل معدنی در 1000 کیلوگرم جیره)، تیمار 7 حاوی 100 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 35 روزگی که از سن 36 تا 42 روزگی مکمل معدنی از جیره حذف شد، تیمار 8 حاوی 133 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 42 روزگی، تیمار9 حاوی 133 درصد مکمل معدنی از سن 29 تا 35 روزگی که از سن 36 تا 42 روزگی این میزان مکمل معدنی از جیره حذف شد. در سنین 35 و 42 روزگی، وزن زنده و مصرف خوراک هر یک از تکرارها اندازه گیری و مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی محاسبه گردید. در این دو مقطع زمانی از هر تکرار 2 پرنده کشتار و وزن ران، سینه، درصد چربی محوطه-شکمی، کبد، بورس و طحال اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که حذف مکمل معدنی از سن 29 تا 35 روزگی، اثر معنی داری بر فراسنجه های عملکرد رشد و خصوصیات لاشه نداشت (05/0p>). اما در مقطع زمانی 36 تا 42 روزگی فراسنجه های عملکرد رشد تحت تاثیر تیمار فاقد مکمل معدنی (تیمار 1) قرار گرفت (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد که حذف مکمل معدنی از سن 29 تا 42 روزگی، اثر معنی داری بر سیستم ایمنی (فاکتورهای srbc، فیتوهماگلوتنین و dncb)، خاکستر، کلسیم، فسفر و استحکام استخوان پا نداشت. نتایج حاصل از ارزیابی اکسیداسیون بافتی نشان داد که در سن 35 روزگی نمونه های حاصل از جوجه های تغذیه شده با جیره های فاقد مکمل معدنی تفاوت معنی داری با بافت های دیگر پرندگان تغذیه شده با سطوح مختلف مکمل معدنی نداشتند (05/0p>). اما در سن 42 روزگی نمونه های حاصل از جوجه های تغذیه شده با جیره های فاقد مکمل معدنی تفاوت معنی داری با بافت های دیگر پرندگان تغذیه شده با سطوح مختلف مکمل معدنی داشتند (05/0>p). لذا با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد امکان کاهش سطح مکمل معدنی در جیره دوره پایانی جوجه های گوشتی در سیستم پرورش بستر تا 33 درصد سطح رایج فعلی بدون تاثیر منفی بر عملکرد و کیفیت گوشت منجمد شده میسر باشد.