با توجه به افزایش سریع کاربرد شبکه های اجتماعی در زمینه های گوناگون از جمله آموزش، امروزه مدیریت آن به یک مبحث راهبردی تبدیل شده است. معماری سازمانی، با توصیفی کل نگر و جامع از کارکردهای فنّاوری اطلاعات در سازمان ها سعی می کند که پیچیدگی استفاده از انواع فنّاوری ها را کاهش داده و موجب بازدهی بیشتر آنها در راستای نیل به اهداف سازمانی شود. از آنجا که به کارگیری شبکه های اجتماعی در حوزه آموزش در اکثر کشورهای جهان هنوز مراحل مقدماتی خود را سپری می کند، بنابراین چارچوب و مدل استانداردی برای این منظور وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر این است که با ارائه چارچوب معماری مناسب، زمینه استفاده از شبکه های اجتماعی در آموزش عالی ایران فراهم شود. برای رسیدن به این چارچوب، پژوهش حاضر چهار گام را در بر می گیرد. در گام نخست به بررسی انواع قابلیتها و کاربردهای شبکه های اجتماعی در آموزش می پردازد. در گام دوم انواع چارچوبهای معماری سازمانی مرجع به منظور انتخاب مناسب ترین چارچوب معماری برای پژوهش حاضر مورد مطالعه قرار می گیرد. در گام سوم مدل اولی? چارچوب معماری مفهومی بر پای? چارچوب معماری سازمانی مرجع انتخاب شده، طراحی می شود. در گام بعدی، عناصر چارچوب ارائه شده از طریق پرسشنامه مورد ارزیابی خبرگان قرار می گیرد. سپس با استفاده از روشها و آزمون های آماری، نظریات ارائه شده از طرف خبرگان تجزیه و تحلیل شده و چارچوب معماری اطلاعاتی نهایی برای استفاده از شبکه های اجتماعی برای آموزش عالی ایران تدوین می گردد. حُسن اصلی چارچوب حاصل آن است که مبتنی بر نیازها و اقتضائات آموزش عالی کشور طراحی شده و با توجه به عدم حضور شبکه های اجتماعی در آموزش (درحال حاضر)، می تواند درک وپیاده سازی مناسبی را برای آن ارائه کند.