یکی از راهکارهای مهم در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات، مقاومت گیاهان به آفات می-باشد که این امر با استفاده از تکنیک های مهندسی ژنتیک و وارد کردن ژن های کد کننده عامل مقاومت به آفات در گیاهان امکان پذیر است. گروهی از ژن هایی که برای مهندسی ژنتیک محصولات مهم حائز اهمیت هستند ژن های مهارکننده آنزیم های گوارشی حشرات می باشند. آنزیم آلفا-آمیلاز نقش مهمی در سوخت و ساز کربوهیدرات ها در گیاهان و جانوران داشته و اهداف مناسبی برای کنترل حشرات از طریق مهارکننده های هترولوگ حاصل از دانه های غلات یا لگوم ها هستند. در این مطالعه اثر مهارکنندگی عصاره بذور گیاهانی از تیره گندمیان (گندم، چاودار، جو، ذرت) و گیاهانی از تیره بقولات (لوبیا و تلخ بیان) بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد در هر دو جنس نر و ماده به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که اثر مهارکنندگی عصاره بذور این گیاهان بر روی آلفا-آمیلاز این حشره در هر دو جنس نر و ماده در سطح احتمال 1% معنی دار بود. و بیشترین میزان مهار در جنس ماده متعلق به عصاره های گندم، جو، ذرت و چاودار بود (به ترتیب با 3/96، 3/92، 66/91 و 3/95 درصد) و بیشترین میزان مهار در جنس نر متعلق به عصاره های گندم ، جو و چاودار بود (به ترتیب با 9/96، 93 و 9/94 درصد). مقایسه اثر مهارکنندگی عصاره بذور گیاهان مورد آزمایش در دو جنس نر و ماده با اســـــــــتفاده از آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد نتایج بررسی های این آزمایش در مطالعه اثر مهاری فراکسیون های عصاره های مختلف بر روی فعالیت آلفا-آمیلاز جنس ماده بید مدیترانه ای آرد نشان داد که فراکسیون 30-0 عصاره های گندم ؛ چاودار، ذرت و تلخ بیان به ترتیب با 3/97%، 95%، 8/94% و 8/48% و فراکسیون 30-0 درصد و 50-30 درصد جو (به ترتیب با 92 و 53/78 درصد مهار ) و فراکسیون 30-0 درصد و 50-30 درصد لوبیا (به ترتیب با 77 و 66/73 درصد مهار) دارای بیشترین درصد مهارکنندگی در مقایسه با فراکسیون های دیگر بودند و بررسی اثر مهاری فراکسیون های عصاره های مختلف بر روی آنزیم آلفا-آمیلاز در جنس نر بید مدیترانه ای آرد نشان داد که که فراکسیون های 30-0 درصد و 50-30 درصد گندم (به ترتیب با 3/96 درصد و 3/91 درصد مهار) و فراکسیون 30-0 و 50-30 درصد چاودار (به ترتیب با 95 و 3/87 درصد مهار) و فراکسیون 30-0 درصد عصاره های جو ، لوبیا، ذرت و تلخ بیان (به ترتیب با 3/91، 6/82، 73 و 3/67 درصد) دارای بیشترین اثر مهارکنندگی نسبت به فراکسیون های دیگر بودند بررسی اثر ph های 4، 6، 8 و10 بر اثر مهار کنندگی عصاره های مورد آزمایش بر روی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز نشان داد که عصاره بذر گیاهان گندم (با 7/97 درصد مهار)، چاودار (6/91 درصد مهار)، جو (9/91 درصد)، ذرت (76 درصد)، تلخ بیان (43 درصد) در 8ph = و عصاره بذر لوبیا (7/61 درصد مهار) در 6ph = دارای بیشترین اثر مهاری بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد بودند.

کوپلیمر تری بلاک پلی(اتیلن گلیکول)- پلی(بوتیلن آدیپات)- پلی(اتیلن گلیکول) با استفاده از روش پلیمریزاسیون تراکمی سنتز می شود. این پلیمر به خاطر خاصیت دوگانه دوستی توانایی تشکیل نانو ذرات مایسل مانند را دارد. مکانیسم تشکیل نانو کپسول ها بر پایه ی روش اصلاح شده امولسیونo/w است. ابتدا مقادیر مشخصی از پلیمر دارو و رو غن زیتون در استون حل می شود و سپس این محلول قطره قطره به آب در حال چرخش اضافه می شود. حلال استون توسط خلا پراکنده می شود ودر آخر نانو کپسول های تهیه شده توسط دستگاه فریزدرایر استخراج می شود. اثر غلظت پلیمر، نسبت پلیمر به روغن ، میزان عصاره در خوراک و میزان سورفاکتانت بر روی خصوصیات فیزیکی نانو کپسول ها ی نهایی مانند اندازه ذره مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی اثر سور فاکتانت نانو کپسول ها یکبار با استفاده ازtween 80 و یک بار بدون استفاده از سورفاکتانت سنتز می شود. در مرحله بعد تاثیر تمام فاکتور ها با وجود پلیمر پلی آمید که بوسیله ترکیب دو مونومر سبیسول کلراید در فاز آلی و مونومر دی اتیلن تری آمین در فاز آبی تشکیل می گردد مقایسه می گردد. در نهایت به بررسی تاثیر بر روی مدل حیوانی می پردازیم.

اکوسیستم های آبی به طور مداوم تحت تاثیر فعالیت های شهری و صنعتی قرار می گیرند. در تحقیق حاضر، اثرات آلاینده های نفتالن، بیس فنل a و بوتاکلر بر روی ماهی حوض (carassius auratus) طی 21 روز مورد مطالعه قرار گرفته است. در طول دوره مطالعه ، دما (oc 22.5- 25.5)، اکسیژن محلول ( mg/l 7-5) و (7.9-6.9) ph کنترل گردید. نمونه ها (تعداد: 48، وزن متوسط g 31.47±100.97، طول متوسط cm 2.23±19.14) به طور تصادفی در سه آکواریوم هفتاد لیتری که هر کدام حاوی 12 عدد ماهی بود توزیع شدند. همچنین یک آکواریوم که فاقد هر گونه آلاینده بود به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. هر آکواریوم به طور مجزا در معرض آلاینده متفاوتی نظیر بیس فنل a، نفتالن و بوتاکلر به ترتیب با غلظت های l/gμ 500، l/gμ 200 , l/gμ 0.28 به مدت سه هفته قرار گرفتند. در پایان هر هفته، نمونه های خون از انتهای باله دمی توسط سرنگ های آغشته به edta (به عنوان ضد انعقاد) جمع آوری شد. فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز(ast)، آلانین آمینوترانسفراز(alt)، آلکالین فسفاتاز (alp)و پراکسیداز (pod) توسط کیت های تجاری پارس آزمون مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پارامترهای بیوشیمیایی نشان داد که فعالیت آنزیم های متابولیسمی و آنتی اکسیدانی تحت تاثیر آلاینده ها دستخوش تغییرات معنی داری(p<0.05) می شوند. لذا می توان از این آنزیم ها به عنوان بیومارکر هایی که در کنترل زیستی (بیومانیتورینگ) اکوسیستم های آبی استفاده نمود.