مفهوم کودکی تصویر متغیر و متکثری است از کودک، که هر جامعه بنا بر اندیشه،ذهنیت و باور خویش آن را تجربه و درک می کند.شرایط اقتصادی و اجتماعی،فرهنگی و سیاسی از عوامل تأثیر گذار بر این مفهوم اند؛به گونه ای که هر تغییر و دگرگونی هرچند اندک در این شرایط، مفهوم کودکی را هم دستخوش تغییر می سازد. در این پژوهش پس از مطالعه درباره چیستی کودک و مفهوم کودکی و مروری بر مختصات شرایط اجتماعی،اقتصادی،سیاسی و فرهنگی ایران کهن و نو به جست و جوی عملی این مفهوم در ایران پیش و پس از مشروطه با تکیه بر متون ادبی این دوره ها پرداخته شده است. حاصل پژوهش در پنج فصل به قرار زیر تدوین شده است: در فصل نخست ضمن تعریف موضوع؛مسئله ی پژوهش به اهداف، ضروریات و پیشینه ی موضوع و شیوه ی پژوهش پرداخته شده است. سپس در فصل دوم به مفهوم و تحول دوره ی کودکی و بستگی آن با شرایط اجتماعی،اقتصادی،سیاسی و فرهنگی توجه شده و برای روشن تر شده مسأله،زمینه های بحث در تمدن غرب نیز واکاوی شده است. در فصل سوم و چهارم به ترتیب کودک و وضعیت دوران کودکی در جهان ایرانی پیش از عصر نوین و در عصر نوین،بررسی شده است. برای غنای بیشتر پژوهش در این دو فصل،علاوه بر تحلیل متون تاریخی و گزارش های مستند نیز پژوهیده شده است.نتیجه گیری نهایی از بحث های طرح شده در فصل پایانی جمع بندی شده است.

تصور در باره ی زهد همان تصور درباره ی دنیاپرستی و ترک دنیا و معانی و مفاهیمی از این قبیل است. در ادبیات اسلامی یعنی در نظم و نثر اسلامی، خواه در مظهر عربی خواه در مظهر فارسی مسئله زهد بسیار مطرح شده است. از جمله در اشعار دوشاعر، ابولعتاهیه و ابن عبدربه. این دوشاعر در جوانی به لهو و لعب مشغول بودند، اما بعد از سپری شدن ایام جوانی حسرت و افسوس به سراغشان آمد و از گناهان دوران جوانی توبه کردند. ابولعتاهیه شعرهای زهدی خود را زهدیات و ابن عبدربه ممحصات نامید

برنج یکی از گیاهان زراعی با مصرف زیاد آب می باشد و به کار گیری روش هایی به منظور افزایش بهره وری آب در تولید آن اهمیت زیادی دارد. به همین منظور آزمایشی در موسسه تحقیقات برنج کشور (مازندران-آمل) در سال 1392 به منظور ارزیابی کشت نشائی برنج در فارو و مدیریت های مختلف کم آبیاری از نظر بهره وری مصرف آب، به اجرا درآمد. این تحقیق به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی شامل پنج تیمار مدیریت آبیاری در 3 تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل مدیریت های آبیاری : آبیاری دائم در کل دوره رشد (t1)، آبیاری دو روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک (t2)، آبیاری چهار روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک (t3)، آبیاری پنج روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک (t4)، اشباع دائم خاک در کل دوره رشد (t5) می باشند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که مدیریت های مختلف آبیاری از نظر آب مصرفی، بهره وری آب آبیاری، بهره وری آب آبیاری به همراه بارش و عملکرد تفاوت بسیار معنی داری داشتند. تیمار t1 بیشترین عملکرد و آب مصرفی را به خود اختصاص داد ولی تیمار t5 سبب 33% (2650 مترمکعب در هکتار) صرفه-جویی در آب نسبت به تیمار t1 شد درحالی که تفاوت معنی داری در مقدار عملکرد دو تیمار مشاهده نشد. همچنین بهره وری آب آبیاری و بهره وری آب آبیاری + بارش به ترتیب به میزان 32% و 30% افزایش یافت. کاشت نشایی در فارو و ایجاد شرایط اشباع یک جایگزین مناسب برای تولید برنج است و کاهش قابل توجه در هزینه های متغیر تولید از طریق کاهش مصرف آب بدون کاهش در عملکرد قابل دسترسی است. در واقع از نقطه نظر اقتصادی تیمار اشباع با داشتن بیشترین حد سود آوری (18670 ریال برای هر متر مکعب)، سود خالص (89215080 ریال) و نسبت درآمد ناخالص به هزینه کل (05/3) به عنوان تیمار بهینه انتخاب شد. در این پژوهش تأثیر مدیریت های مختلف آبیاری بر پارامترهای مربوط به اجزای عملکرد نیز مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده پارامترهایی نظیر طول خوشه و تعداد دانه پوک تفاوت بسیار معنی دار و از نظر تعداد دانه پر تفاوت معنی داری (01/0 p-value <) داشتند. بنابراین تیمار اشباع دائم خاک در طول دوره رشد برای صرفه جویی و حفظ منابع آبی و رسیدن به عملکرد بهینه، مناسب می باشد و فرصت هایی را برای حفاظت از منابع آب و بهبود امنیت غذایی ارائه می کند چرا که در سطح گسترده به میزان قابل توجهی سبب صرفه جویی در آب خواهد شد.

برنج یکی از گیاهان زراعی با مصرف زیاد آب می باشد و به کار گیری روش هایی به منظور افزایش بهره وری آب در تولید آن اهمیت زیادی دارد. به همین منظور آزمایشی در موسسه تحقیقات برنج کشور (مازندران-آمل) در سال 1392 به منظور ارزیابی کشت نشائی برنج در فارو و مدیریت های مختلف کم آبیاری از نظر بهره وری مصرف آب، به اجرا درآمد. این تحقیق به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی شامل پنج تیمار مدیریت آبیاری در 3 تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل مدیریت های آبیاری : آبیاری دائم در کل دوره رشد (t1)، آبیاری دو روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک (t2)، آبیاری چهار روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک (t3)، آبیاری پنج روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک (t4)، اشباع دائم خاک در کل دوره رشد (t5) می باشند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که مدیریت های مختلف آبیاری از نظر آب مصرفی، بهره وری آب آبیاری، بهره وری آب آبیاری به همراه بارش و عملکرد تفاوت بسیار معنی داری داشتند. تیمار t1 بیشترین عملکرد و آب مصرفی را به خود اختصاص داد ولی تیمار t5 سبب 33% (2650 مترمکعب در هکتار) صرفه-جویی در آب نسبت به تیمار t1 شد درحالی که تفاوت معنی داری در مقدار عملکرد دو تیمار مشاهده نشد. همچنین بهره وری آب آبیاری و بهره وری آب آبیاری + بارش به ترتیب به میزان 32% و 30% افزایش یافت. کاشت نشایی در فارو و ایجاد شرایط اشباع یک جایگزین مناسب برای تولید برنج است و کاهش قابل توجه در هزینه های متغیر تولید از طریق کاهش مصرف آب بدون کاهش در عملکرد قابل دسترسی است. در واقع از نقطه نظر اقتصادی تیمار اشباع با داشتن بیشترین حد سود آوری (18670 ریال برای هر متر مکعب)، سود خالص (89215080 ریال) و نسبت درآمد ناخالص به هزینه کل (05/3) به عنوان تیمار بهینه انتخاب شد. در این پژوهش تأثیر مدیریت های مختلف آبیاری بر پارامترهای مربوط به اجزای عملکرد نیز مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده پارامترهایی نظیر طول خوشه و تعداد دانه پوک تفاوت بسیار معنی دار و از نظر تعداد دانه پر تفاوت معنی داری (01/0 p-value <) داشتند. بنابراین تیمار اشباع دائم خاک در طول دوره رشد برای صرفه جویی و حفظ منابع آبی و رسیدن به عملکرد بهینه، مناسب می باشد و فرصت هایی را برای حفاظت از منابع آب و بهبود امنیت غذایی ارائه می کند چرا که در سطح گسترده به میزان قابل توجهی سبب صرفه جویی در آب خواهد شد.