برای جهانی شدن اقتصاد زمان و مکان خاصی را نمی توان مشخص نمود،اما چیزی که باعث گسترش و رشد فرایند آن گردیده،در هم تنیدگی اقتصاد و بین المللی گرایی می باشد.اقتصاد ذاتاً یک موضوع بین المللی است.از طرف دیگر بین الملل گرایی در سیاست خارجی نیز زمانی توسعه پیدا می کند که پایه آن بر اقتصاد بنا شده باشد. با توجه به این دو واقعیت، جهانی شدن اقتصاد رشد و تکامل یافته است.در همین راستا مفهوم دیپلماسی اقتصادی در سیاست خارجی کشورهاهمزمان با گسترش جهانی شدن به خصوص در شاخص های اقتصادی،مورد توجه واقع شده است.سوال اصلی دراین رساله اینست که آیا در عصر جهانی شدن اقتصاد،دیپلماسی اقتصادی توانسته از نقش محوری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران برخوردار باشد؟فرضیه نیز اینست که دیپلماسی اقتصادی متاثر از سه چالش، ناسازگاری میان موضوعات سیاسی و اقتصادی،ناسازگاری میان عرصه داخلی و عرصه بین المللی و تداوم نقش دولت در اقتصاد،که ناشی از تقابل منطق های حاکم بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با منطق های درونی جهانی شدن بوده،نتوانسته و نمی تواند از نقش محوری در سیاست خارجی برخوردار گردد.برای پاسخ به سوال اصلی از دو روش مصاحبه و آمارهای بین المللی اقتصادی استفاده شده است.

محقق عوامل تاثیر گذار بر جهت گیری سیاست خارجی روسیه در دوران پوتین نسبت به بحران اوکراین را در زمینه های سیاسی و امنیتی،اقتصادی و فرهنگی جستجو می کند و تلاش می شود که ریشه های بحران اوکراین در سه زمینه فوق مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین سوال اصلی این است که عوامل تاثیرگذار بر جهت گیری سیاست خارجی روسیه (در دوران پوتین) در قبال بحران اکراین کدامند. برای پاسخ به سوال اصلی، فرضیه ای که مطرح می گردد عوامل سیاسی و امنیتی شامل: مخالفت روسیه با نظام تک قطبی، تسامح ناپذیر بودن ملاحظات امنیتی و ژئوپلیتیکی و تثبیت موقعیت ژئوپلیتیکی و عامل نظامی گری در شکل گیری بحران اوکراین و عوامل فرهنگی که شامل نژاد، زبان، قومیت، هویت و عوامل اقتصادی که شامل سیاست اقتصادی روسیه و اهرم انرژی می باشد بر جهت گیری سیاست خارجی روسیه( در دوران پوتین) نسبت به بحران اوکراین تاثیر گذار بوده اند

چکیده ندارد.