در این پایان نامه، با استفاده از تکنیک شبیه سازی دینامیک مولکولی (md) به مطالعه، استخراج و مقایسه خواص مکانیکی آلیاژهای pd-rh در دو حالت نانوسیم و بزرگ مقیاس، این فلزات پرداخته می شود. خواص مکانیکی این دو فلز، در حالتهای خالص و آلیاژی با درصدهای مختلف محاسبه شده است. پتانسیل مورد استفاده، پتانسیل ساتن چن می باشد. الگوریتم نوزه هوفر دما را ثابت نگه داشته و تعداد ذرات نیز با استفاده از شرایط مرزی دوره ای، در کل مراحل شبیه سازی بدون تغییر باقی مانده است. هنگرد انتخابی هنگرد همدما-هم فشار npt است. پس از استخراج نتایج در حالت ماکرو و درصدهای آلیاژی مختلف، با اعمال شرایط لازمه سیستم به نانو سیم تبدیل گشته و نتایج جدید استخراج می شود. نتایج نشان می دهد که ضرایب الاستیک و مدول حجمی و مدول یانگ و مدول برشی و سایر ضرایب و مدول های مورد مطالعه در این پروژه، در حالت نانو و ماکرو، نسبت به هم متفاوتند. هم چنین در مقیاس ماکرو نتایج، حاکی از تغییر ضرایب الاستیک و مدول های حجمی و یانگ با تغییر دماست، بگونه ایکه با افزایش دما در حالت ماکرو این کمیت ها کاهش می یابند. تغییرات کمیات ذکر شده با افزایش قطر نانوسیم در مقیاس نانو نیز مطالعه گشته است. این مطالعات نشان می دهد، با افزایش قطر ضرایب الاستیک افزایش می یابند تا در قطری خاص، مقادیر این ضرایب به مقدار ماکرو آنها نزدیک می شود که پس از آن، افزایش قطر در مقدار ضرایب بی تاثیر خواهد بود. به عبارتی دیگر نتایج شبیه سازی ها نشان می دهند، خواص مکانیکی نانوسیم ها به شدت به قطرشان وابسته بوده و بایستی در محل کاربردشان، این وابستگی مورد توجه صنایع مربوطه باشد.

تاکنون روش های زیادی برای رفع آلودگی ترکیبات نفتی از خاک ارائه شده است که یکی از مهمترین آنها، اصلاح زیستی به کمک میکروارگانیسم ها می باشد. روشی که در این مطالعه جهت پاکسازی خاک های آلوده به هیدروکربن های نفتی(tph) استفاده شد، بهره گیری از کود گاوی بعنوان ماده اصلاح کننده و تامین کننده مواد مغذی مورد نیاز میکروارگانیسم ها بود. در این راستا، خاک بصورت مصنوعی با غلظت 6% وزنی به گازوییل آلوده شد و تیمارهای آزمایش با نسبت های اختلاط خاک آلوده به کود گاوی، 1 به 15/0، 1 به 3/0، 1 به 5/0 و 1 به 1 وزن مرطوب مواد در 3 تکرار تهیه شدند. جهت بررسی و شناخت شرایط محیطی حاکم بر فرآیند اصلاح، نسبت های c/n، c/p و همچنین تعداد کل میکروارگانیسم ها در ابتدا، هفته پنجم و انتهای آزمایش(هفته11) اندازه گیری گردید. برای تعیین tph باقیمانده تیمارها از دستگاه گاز کروماتوگراف به روش استاندارد epa 8015b استفاده شد. نتایج نشان داد که تجزیه گازوئیل به طور معنی داری با اضافه کردن کود گاوی به خاک آلوده نسبت به تیمار کنترل افزایش یافت و مدل سینتیکی درجه دوم، واکنش تجزیه tph را بهتر توصیف کرد. نتایج حاکی از آن است که بیشترین میزان تجزیه در 5 هفته ابتدایی رخ داده است بطوریکه تیمار 5/1:0 ،50 درصد حذف tph را نشان داد. پس از این زمان، روند حذف گازوئیل سرعت کمتری را تجربه کرد. در پایان آزمایش، تیمار 1:1 با 62 درصد حذف tph ، بهترین تیمار مورد مطالعه بود. البته تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد در مقایسه با تیمار 5/1:0 با 58 درصد حذف بدست نیامد. آنالیز آماری نشان داد که همبستگی مناسبی بین درصد حذف tph و تعداد کل میکروارگانیسم ها وجود دارد (733/0r=).

در سال های اخیر تقویت سازه های بتن آرمه با استفاده از کامپوزیت های frp مورد توجه زیادی قرار گرفته که در این میان تقویت دال های دوطرفه به خصوص جهت افزایش مقاومت پانچ کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. مزایای دال های دوطرفه مخصوصاً دال های تخت سبب کاربرد زیاد این نوع سازه شده است؛ ولی این سیستم ها با مشکلاتی نظیر خیز زیاد و برش پانچ مواجه هستند. در این تحقیق تقویت دال های تخت با استفاده از صفحات frp و فولادی برای تقویت ظرفیت برش پانچ مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور ابتدا مدل اجزا محدود دال در نرم افزار abaqus توسـعه داده شـد و خصـوصـیات غیرخطی مصالح منظور گردید. پس از کالیبره کردن نرم افزار، مطالعاتی پارامتریک روی اتصال دال به ستون انجام شد و تاثیر نسبت آرماتور دال، مقاومت فشاری بتن و وجود آرماتور در ناحیه فشاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که مقدار آرماتور اتصال در تعیین مد شکست اتصال نقش اساسی بازی می کند. همچنین با افزایش مقاومت فشاری بتن، ظرفیت باربری و تغییرمکان نهایی اتصال افزایش خواهد یافت. سپس دال های تخت بتن مسلح با الیاف پلیمری مقاوم-سازی شد. تاثیر جنس الیاف، تعداد نوارها و تعداد لایه های frp و همچنین دو نوع الگوی متفاوت مقاوم سازی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که صفحات frp در دال های تخت، علاوه بر افزایش ظرفیت برش پانچ، افزایش سختی نمونه و کاهش انرژی جذب شده را به همراه داشت. در مرحله بعد، از روشی نوین جهت مقاوم سازی دال های بتنی بهره گرفته شد. در این روش الیاف مسلح پلیمری به صورت رکابی های بسته در ارتفاع دال قرار داده شد. افزایش مقاومت نهایی، ظرفیت تغییرمکان، انرژی جذب شده و شکل پذیری در تمامی نمونه ها مشهود بود.