چکیده: مسوولیت مدنی نتیجه وجود اسباب و عواملی است که در فقه از آنها تحت عنوان موجبات ضمان قهری یاد می‏شود و در جهت جلوگیری از حدوث مسوولیت مدنی و همچنین سقوط ضمان قهری برای کسی که شرایط ایجاد ضمان محقق شده باشد، اسباب و مواردی وجود دارد که به مسقطات ضمان قهری مشهور و معروف است. احسان نیز یکی از این مسقطات است. از طرف دیگر، کسی که عمل خسارت باری انجام دهد، در صورت ورود خسارت به دیگری ضامن است، لیکن بر اساس قاعده احسان، اگر این عمل در دیدگاه عرف، با حسن نیت فاعل و به قصد مراقبت از مال مالک و به انگیزه خدمت به او بوده باشد، اما به طور اتفاقی موجب زیان و ضرر گردد، اقدام کننده ضامن نیست؛ چون در این عمل قصد احسان داشته است. بنابراین سخن بر سر آن است که نقش احسان در مسئولیت مدنی چیست و تاثیر آن بر قلمرو حقوق زیاندیده چگونه است به ویژه که احسان کننده با رویکردی انسانی و به نیکی، عملی را انجام داده است که منجر به ورود ضرر گردیده است. پاسخ به این سوالات مطلوب پایاننامه حاضر در سه فصل است.