جایگاه حدیث در تفسیر تسنیم که از تفاسیر جامع و روشمند، با رویکردی همه سویه به قرآن کریم است، مشخص شود. مفسر، ارائ? تفسیر قرآن به قرآن را وجه? همت خود قرار داده اند، با این حال، روایات در این تفسیر به شکلِ وسیعی به کار گرفته شده است. به نظر می رسد، حدیث در تفسیر تسنیم، تنها به مبحث «بحث روایی»، خلاصه نمی شود، بلکه در تمام مباحث، هر جا که ضرورت آوردن مویدی از روایات باشد، مفسر، آن را به عنوان شاهدی بر تفسیر ارائه شد? خود می آورد. جوادی آملی، استناد و استدلالِ آیات قرآن، برای اعتقاد و عمل را هرگز با قطع نظر از روایات، امکان پذیر نمی داند. جوادی آملی، در بررسی خود از روایات، بیش از هر چیز به متن روایت توجه داشته است و از ضعف سند، جز به عنوان قرینه و مویدی در کنار متن، یاد نمی کند و همچنان که متن روایات را با عرضه بر قرآن، سنت، عقل، تاریخ و علم به نقد می کشد، مهم ترین معیار در بررسی روایات تفسیری را قرآن می داند. در انتها مفسر، بیشتر روایات تفسیری را از باب تطبیق مصداقی و از نوع جری دانسته است.