در این مطالعه اثر 5-آمینولوولونیک اسید(ala)، پیش ماده کلیدی در بیوسنتز پورفیرین ها از جمله کلروفیل و یک ماده تنظیم کننده رشد گیاهی جدید، بر رشد و برخی پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه گشنیز (coriandrum sativum l.) تحت تنش خشکی مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش به صورت فاکتوریل3×4 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و سطوح تنش خشکی و کاربرد ala به عنوان فاکتور های اصلی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. تیمار های مورد بررسی در این تحقیق شامل 3 سطح تنش خشکی شامل شرایط بدون تنش( رطوبت خاک در حد ظرفیت مزرعه)، تنش ملایم(رطوبت خاک در حد 60 درصد ظرفیت مزرعه) و تنش شدید( رطوبت خاک در حد 30 درصد ظرفیت مزرعه) و 4 غلظت ala شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار بودند. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان داد تنش خشکی و نیز کاربرد ala اثر معنی داری بر پارامتر های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شامل ارتفاع گیاه، وزن تر، وزن خشک، سطح برگ، محتوای نسبی آب برگ، بازده مصرف آب، میزان پرولین، کلروفیل، مالون دی آلدهید، فعالیت آنتی اکسیدانی و... دارد. تنش خشکی سبب ایجاد اثرات منفی بر رشد و عملکرد گیاه شد. در شرایط تنش خشکی کاهش پارامتـر های رشدی، کلروفیل، محتوای نسبی آب و افزایش مالون دی آلدئید، بازده مصرف آب، پرولین و فعالیت آنتی اکسیدانی مشاهده شد. کاربرد ala سبب کاهش آثار تنش بر رشد و عملکرد گیاه شد به طوری که این ترکیب به طور معنی داری سبب افزایش پارامتر های رشدی، محتوای نسبی آب، بازده مصرف آب، محتوای پرولین و کلروفیل و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی شد و نیز سبب کاهش تجمع مالون دی آلدئید گردید. در این تحقیق تیمار ala با افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی، افزایش کلروفیل و همچنین افزایش تجمع پرولین سبب کاهش آثار تنش بر گیاه گشنیز شد.

کم‏آبی از مهمترین تنش‏های غیر زیستی است که تولید محصولات کشاورزی را به شدت کاهش می‏دهد. از آنجایی‏که پیوند بر روی پایه‏های مقاوم به خشکی یک راهکار موثر برای مقابله با شرایط تنش کم‏آبی می‏باشد، تحقیقی به منظور بررسی اثرات پیوند بر روی دو پایه مقاوم به تنش خشکی solanum lycopersicum 07l381)) و ( (s. lycopersicum cv. edkawi la2711 بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی تحت رژیم‏های مختلف آبیاری در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام طی سال زراعی 91-1392 اجرا گردید. برای اینکار از یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی استفاده شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح پیوند شامل (پیوند شده روی پایه 07l381 و پایه la2711و شاهد غیر پیوندی) و فاکتور فرعی شامل چهار سطح آبیاری با فواصل دو، چهار، شش، و هشت روزه بودند. هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار شامل سه مشاهده بود. میوه‏ها در مرحله رسیده سفت برداشت شده و تیمارها از نظر تعداد روز تا ظهور اولین گل، تعداد روز از کاشت بذور تا اولین برداشت محصول، طول میوه، قطر میوه، شاخص شکل میوه، وزن میوه‏، عملکرد کل، تعداد میوه دارای پوسیدگی گلگاه، عمر پس از برداشت، محتوی آب نسبی بافت، میزان محتوی مواد جامد میوه، میزان نشت یونی، میزان کلروفیل a،کلروفیل b و کلروفیل کل، محتوای مالون‏دی‏آلدئید و محتوی پرولین بررسی شدند. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان دادندکه پیوند در شرایط تنش کم آبی سبب افزایش عملکرد (افزایش تعداد میوه های هر بوته و افزایش اندازه هر میوه)، افزایش طول میوه، افزایش قطر میوه، افزایش کلروفیل a، bو کل شد. همچنین، پیوند سبب تسریع در گلدهی و میوه‏دهی، کاهش محتوی پرولین، کاهش محتوی مالون‏دی‏آلدئید، کاهش نشت یونی و کاهش تعداد میوه پوسیده گلگاه شد.