در سال های اخیر اهمیت و نقش صنایع کوچک و متوسط، در کشورهای صنعتی و کشورهای در حال توسعه رو به رشد بوده است. در ایران نیز اهمیت صنایع کوچک و زودبازده بخصوص در برنامه های اخیر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور مدنظر بوده و با تأکید زیادی روبه رو شده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان موفقیت بنگاه های اقتصادی زودبازده بخش کشاورزی و شناسایی عوامل موثر بر موفقیت آنها در روستاهای شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان انجام گرفته است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش شناسی توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه آماری مشتمل بر کسانی بود که از سال 1385 تا پایان سال 1389 از محل تسهیلات احداث بنگاه های زودبازده وام دریافت کرده و اقدام به تأسیس این بنگاه ها در زیربخش های زراعت و باغبانی، ماشین آلات کشاورزی و امور دام کرده بودند و در زمان انجام پژوهش نیز فعال بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 302 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. گردآوری داده ها و اطلاعات بصورت اسنادی و میدانی انجام گرفت که در بخش میدانی از پرسشنامه محقق ساخته که از طریق مصاحبه حضوری تکمیل شد، استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بنگاه های زیربخش ماشین آلات نسبت به سایر بنگاهها موفق تر بوده و بنگاه های دامی و زراعی در رده های بعدی قرار گرفتند. از نظر عوامل موثر بر موفقیت این بنگاه ها نیز مشخص گردید که در زیربخش زراعت و باغبانی، سن مدیر، تحصیلات مدیر، تعداد اعضای خانوار مدیر، تجربه کار کشاورزی مدیر و مقدار وام دریافتی بنگاه بر میزان موفقیت این بنگاه ها دارای تأثیر معنی داری بودند. همچنین در زیربخش ماشین آلات کشاورزی، تحصیلات مدیر، فاصله بنگاه تا شهر، میزان وام دریافتی، تعداد نیروی کار بنگاه، سطح زیرکشت و عوامل برون سازمانی و در زیربخش دام نیز تعداد اعضای خانوار، تجربه کار کشاورزی مدیر، فاصله بنگاه تا شهر، تعداد نیروی کار، سطح زیرکشت و عوامل درون سازمانی بر میزان موفقیت این بنگاه ها تأثیر معنی داری داشتند.