بخش کشاورزی یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی کشورهای در حال توسعه است، و رشد اقتصادی آن از اهداف اولیه و اساسی این کشورها به شمار می رود. در این مطالعه به تحلیل تأثیر سیاست های مالی بر بخش های مختلف اقتصادی از جمله بخش کشاورزی در قالب مدل تعادل عمومی (cge) پرداخته شده است. اطلاعات مربوط به آخرین جداول داده- ستانده سال 1385 در قالب ماتریس حسابداری اجتماعی (sam) به عنوان پایه آماری استفاده شده است. این ماتریس از 4 بخش (رشته فعالیت) کشاورزی، صنعت و معدن، حمل و نقل و خدمات تشکیل شده است. تحلیل اثر سیاست های مالی تحت سه سناریو افزایش 20 درصدی مخارج مصرفی دولت، کاهش 20 درصدی مخارج مصرفی دولت و افزایش 20 درصدی مخارج سرمایه ای دولت صورت گرفته است. نتایج نشان داد که با افزایش مخارج مصرفی دولت صادرات بخش کشاورزی و حمل و نقل کاهش و سایر بخش ها افزایش یافته است. ارزش افزوده همه بخش ها افزایش یافته است. همچنین تولید، اشتغال و درآمد خانوارها افزایش می یابد. کاهش مخارج مصرفی دولت باعث کاهش مصرف خانوارهای روستایی و شهری می گردد، و سرمایه گذاری در بخش کشاورزی روند صعودی دارد که این افزایش نسبت به سایر بخش ها کمتر است. همچنین، افزایش مخارج سرمایه ای دولت باعث رشد اشتغال و سرمایه گذاری در بخش های اقتصادی می گردد.