در این مقاله، دو تئوری جدید برای اجکتور بر پایه اختلاط در فشار ثابت طرح ریزی شده و مدل ترمودینامیکی با استفاده از نرم افزار ees ارائه شده است. در دو بخش مختلف این دو مدل با سیکل تبرید جذبی گکس کوپل شده است. در بخش اول مدل ارائه شده برای اجکتور را در سیکل های گکس به دو آرایش مختلف جایگذاری نمودیم. در مدل اولی اجکتور باعث افزایش فشار جاذب و در دومی فشار کندانسور را نسبت به اواپراتور افزایش داد. در شرایط کاری یکسان این دو آرایش با 3 نوع آرایش متفاوت برای سیکل تبرید جذبی گکس، گکس استاندارد و دو نوع آرایش مختلف برای گکس هیبریدی مورد مقایسه از نقطه نظر قانون اول و دوم قرار گرفت. با بررسی انجام گرفته تاثیر دمای ژنراتور، اواپراتور و دمای نزدیکی و همچنین اختلاف غلظت بر روی بازده قانون اول و دوم و همچنین بر نرخ انتقال حرارت و نرخ اگزرژی و نرخ برگشت ناپذیری کل مورد تحلیل قرار گرفت. با مقایسه 5 نوع آرایش مذکور در شرایط یکسان، چنین نتیجه شد که از نقطه نظر قانون دوم و به لحاظ استفاده از اجکتور بجای کمپرسور سیکل گکس اجکتوری که باعث افزایش فشار کندانسور می شود نتیجه مطلوبی نسبت به سایر آرایش ها نشان می دهد(7/16? بیشتر از سیکل گکس استاندارد). با افزایش دمای ژنراتور از 410 تا 460 کلوین برای همه آرایش ها هم برای قانون اول و هم دوم نقطه بهینه ای بدست آمد که برای یکی از سیکلهای گکس هیبریدی این پیک در مختصاتی متفاوت بدست آمد. همچنین نتایج حاکی از این بود که اجکتور در سیکلهای گکس اجکتوری درصد نرخ نابودی اگزرژی بالایی به خود اختصاص داده است. در بخش دوم کار، مدل دوم اجکتور را با سیکل گکس هیبریدی ترکیب نموده و آرایش جدیدی بدست آوردیم. سیکل جدید را از دیدگاه بازده قانون اول و دوم مورد بررسی قرار دادیم. عملکرد سیکل جدید را با سیکل های تبرید جذبی تک اثره، گکس مرسوم و گکس هیبریدی در شرایط جاذب هوا خنک شو مورد مقایسه قرار دادیم. نتایج نشان می دهد که سیکل گکس هیبریدی اجکتوری در محدوده دمای بالای ژنراتور عملکرد بهتری دارد. همچنین افزایش نسبت فشار کمپرسور باعث افزایش بازده قانون اول و دوم می شود. افزایش نسبت انبساط اجکتور باعث کاهش بازده قانون اول می شود در حالیکه در مورد بازده قانون دوم رفتاری متفاوت دیده می شود.