یکی از نیاز های اولیّه ی پروژه های عمرانی کاهش هزینه های مربوط به آن می باشد. گاهاً زمینی که قرار است بهبود یابد، مسافتی طولانی و یا منطقه ی وسیعی را در بر می گیرد (همانند بزرگراه ها). لذا بایستی از مصالحی با هزینه های پایین استفاده شود. به منظور بر آورده کردن این نیاز تولیدات و نخاله های صنعتی به صورت گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفتند. هر چند که این موضوع، خود سوال مهمّ دیگری را در بر می گیرد و آن سمّی بودن این مواد می باشد. شسته شدن این مصالح به محیط زیست خود می تواند مسائلی را در ارتباط با سلامتی انسان بر انگیزد؛ لذا انتخاب کاندیدایی دیگر جهت اصلاح خاک های مسأله دار نیازی ضروری می نماید. از این میان نانو مواد که حایز ویژگی های منحصر به فردی هستند و اِستفاده از آن ها در دیگر شاخه های علوم مهندسی منجر به تحوّلات بنیادینی شده است، در مهندسی ژئوتکنیک کمتر مورد توجّه قرار گرفته اند. این ذرّات دارای مشخصاتی همچون اندازه ی بسیار کوچک، سطح ویژه ی بالا، بار های سطحی و نانو تخلخل بوده و لذا به صورت فعّالی با دیگر ذرّات خاک واکنش می دهند. در نتیجه حتّی در صورت استفاده ی بسیار کم از این ذرّات در محیط های خاکی، خصوصیّات مهندسی خاک را به صورت ویژه ای تحت تأثیر قرار می دهند. در این پایان نامه به اثر نانو رس کلوزایت 25آ در اصلاح خواص مهندسی خاک مارن تبریز پرداخته شده است. آن گاه مجموعه آزمایشات حدود اِتربرگ، مقاومت فشاری تک محوری، تراکم و تحکیم بر روی مخلوط های حاوی درصد های متنوع نانو رس انجام شده است. با توجه به بررسی های اَنجام یافته، پلاستیسیته ی خاک مارن با اَفزودن نانو رس کاهش می یابد. همچنین اَفزودن این ماده، وزن مخصوص خشک ماکزیمم و رطوبت بهینه ی خاک را به ترتیب کاهش و اَفزایش می دهد. در اِدامه به تأثیر افزودنی نانو رس بر مقاومت فشاری تک محوری پرداخته شده و نشان داده شده ادامه ی چکیده است که با افزودن 2 در صد نانو رس، مقاومت فشاری تک محوری به اندازه ی 30 درصد افزایش یافته است. از طرف دیگر به بررسی تأثیر نانو رس در تغییرات فشار تورّمی پرداخته شده و تأثیر مثبت این ماده در کاهش فشار تورّمی تا حدّ 67 درصد در صورت اِستفاده از 6 در صد نانو رس مشاهده گردیده است.