یکی از مهمترین پارچه های بی بافتی که امروزه در کاربردهای مختلف و بر اساس خصوصیتشان مورد استفاده قرار می گیرند ژئوتکستایلها هستند. لایه های ژئوتکستایل به طور اعم و انواع پارچه های بی بافت سوزن زنی به طور اخص بخش مهمی از ژئوسنتتیک ها را به دلیل جنبه اقتصادی و همچنین قابلیت تنوع در خصوصیات مکانیکی و فیزیکی شامل می شوند. عدم تعیین خواص مکانیکی مناسب برای شرایط ساخت و ساز می تواند منجر به آسیب فیزیکی (برای مثال سوراخ شدن، پارگی یا شکاف به دلیل تغییر شکل های ترکیدگی) به ژئوتکستایل شود به طوریکه پس از آن ممکن است خصوصیات مورد نیاز برای عملکرد مناسب را به مخاطره بیندازد. بنابراین لازم است تا خصوصیاتی مانند استحکام ترکیدگی بی بافت هایی که در حوزه های تکنیکی استفاده می شوند برای پیش بینی کارایی مصرف نهایی شان معین شود. دراین تحقیق برای اندازه گیری رفتار ترکیدگی لایه های ژئوتکستایل، تعداد 75 نمونه با اوزان واحد سطح متفاوت و پارامترهای مختلف سوزن زنی تولید شد. اندازه گیری رفتار ترکیدگی لایه های ژئوتکستایل سوزن زنی شده مورد آزمون به کمک گلوله فلزی و گیره ای که بر روی دستگاه استحکام سنج منسوجات تعبیه شده است، انجام گرفت. در نهایت میانگین نتایج از این آزمایش که مبین متوسط رفتار ترکیدگی نمونه های ژئوتکستایل مورد آزمون در اوزان واحد سطح متفاوت است و حداکثر نیرو در نقطه پارگی، ازدیاد طول در نقطه پارگی و انرژی در نقطه پارگی را شامل می شود، بدست آمد. نتایج بدست آمده در این آزمون با استفاده از نرم افزار آماری sas مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در حالیکه متغیرهای مورد آزمایش اثر معنی داری بر روی رفتار ترکیدگی لایه بی بافت سوزن زنی شده ژئوتکستایل دارند، اما تاثیر متغیر وزن واحد سطح لایه ژئوتکستایل از اهمیت ویژه ای برخوردار است.