cette étude tente d’étudier et de comprendre le rôle que joue l’empathie en enseignement. lempathie y est observée en tant que modèle de communication entre l’enseignant et l’élève. de façon générale, lempathie permet dassouplir les échanges entre les personnes. dans un contexte éducatif, la qualité de la communication est associée à un vécu relationnel plus harmonieux et à un meilleur climat de classe, permettant ainsi des apprentissages plus significatifs. cette recherche permet didentifier des stratégies permettant de vivre lempathie dans un milieu éducatif. il sagit dobserver dabord les élèves par un mouvement de réceptivité et douverture à autrui, de se positionner également en tant quapprenant avec eux et de s’abstenir de les juger. quelques moyens sont également identifiés comme pouvant servir à opérationnaliser ces stratégies. il sagit de trois moyens pédagogiques, un plan de cours clair et détaillé, lutilisation dun cahier de communication et lanimation de périodes déchange, de trois techniques de communication verbale, la reformulation, la révélation de soi et dautrui et la métacommunication de même que de quelques techniques de communication non verbale qui semblent particulièrement empathiques au sein dune pratique denseignement. a la fin une enquête est réalisée sur les enseignants iraniens afin de découvrir la présence de l’empathie dans leurs cours.

تحقیق حاضر سعی در مطالعه و درک نقش همدلی در آموزش دارد. همدلی در قالب یک الگو رفتاری بین مدرس و زبان آموز معرفی شده است. به طور کلی همدلی به تعاملات انسانی انعطاف می بخشد و در حوزه آموزش نیز با ایجاد فضایی مطلوب در کلاس روند یادگیری را بهبود می بخشد. این تحقیق امکان شناخت مهارت هایی که به ایجاد حس همدلی منجر می شوند را فراهم می سازد. بر اساس مدل همدلی پیشنهادی، در گام نخست، مدرس می بایست با رضایت و احترام دانشجو را مقدم بر خود و نیازهای خود بدارد و خود را به جای زبان آموز بگذارد و از پیش قضاوتی ها بپرهیزد. برای تثبیت این رابطه ابزارهایی پیشنهاد شده است: تهیه طرح درسی روشن و دقیق، استفاده از دفتر ارتباطی، مدیریت هوشمندانه گفتگوهای داخل کلاس. علاوه بر این ابزار تکنیک های ارتباط کلامی و غیر کلامی نیز موثرند: بازگویی، ابراز احساس خود و دیگری، «فراگویی» و شناخت زبان بدن. در پایان تحقیق میدانی صورت گرفته که به وسیله آن میزان تحقق همدلی بین مدرس زبان و زبان آموزان ایرانی مورد مطالعه قرار می گیرد.