نقاط درخشان مغناطیسی، سیماهای مغناطیسی کوچک مقیاس در شید سپهر خورشید می باشند که در مغناطوگرامهای با وضوح بالا یا جی- باند ماهواره هِینوده قابل مشاهده هستند. ماهواره هِینوده در پاییز 2006 پرتاب شد و اطلاعات خود را به صورت طول موجهای چندگانه از شیدسپهر تا تاج بالایی خورشید ارائه می دهد. مطالعه ی نقاط درخشان مغناطیسی دانش ما را از ساختار مغناطیسی خورشید و نیز چگونگی تاثیر نقاط بر گرمایش تاج خواهد افزود. اما بیش از هرچیز به الگوریتمی برای شناسایی نقاط نیازمندیم. بیشتر دانشمندان از روش های نیمه خودکار برای شناسایی نقاط استفاده نموده اند. به گونه ای که در ابتدا نقاط را به صورت دستی شناسایی و سپس به صورت خودکار ردیابی نموده اند. بنابراین یافتن روشی خودکار برای شناسایی نقاط بسیار سودمند خواهد بود. در این رساله سعی بر این است که بینشی کلی از نقاط شامل (تارخچه ی پیدایش نقاط، خصوصیات نقاط، چالش های موجود در شناسایی نقاط و غیره) بیان گردیده و سپس به معرفی روش های موجود در شناسایی نقاط پرداخته و در نهایت روش شناسایی خودکار نوشته شده در محیط نرم افزاری مطلب که براساس روش اِم اِل تی-4 ارتقاءیافته است مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. این برنامه شامل سه الگوریتم است. یک الگوریتم قطعه بندی که به منظور قطعه بندی داده ی اولیه بکار می رود که بعد از اعمال آن هر قطعه می تواند به صورت جداگانه مورد تحلیل قرار گیرد. سپس شامل یک الگوریتم چیدمان است که به منظور قطعه بندی بیش از حد ایجاد شده در مرحله ی اول بکار می رود و در نهایت شامل یک الگوریتم شناسایی است که به منظور شناسایی نقاط بکار می رود. به منظور بررسی الگوریتم از داده ی 1 ژوئن سال 2010 ساعت 18:11:40 ماهواره ی هِینوده استفاده نموده ایم که درآن توان تفکیک پذیری تصاویر arcsec/pixel 108/0 بوده که توسط بسته های آماده ی ssw کاهش داده شده-است. با اعمال الگوریتم مذکور بر برشی 200×200 سلول از داده ی کاهش داده شده، 12 نقطه شناسایی گردید. بدین ترتیب نقاط به خوبی شناسایی شده و نتایج قابل تحلیل می باشند.