چکیده این پژوهش به بررسی باهم آیی واژگانی در زبان های فارسی و فرانسه می پردازد. در ابتدا پس از ارائه ی مقدمه به بررسی مطالعات انجام شده توسط زبان شناسان ایرانی و غیرایرانی پرداخته می شود. سپس رویکردهای متفاوت نسبت به باهم آیی بررسی می شود و رویکرد مورد نظر که چارچوب این پژوهش را در برمی گیرد، ارائه می گردد. پس از ارائه چارچوب نظری که شامل رویکرد معنایی هاوسمن (1984) می باشد، در فصل چهارم به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته می شود. برای تحلیل داده ها ابتدا تعدادی باهم آیی از زبان فرانسه بر اساس طبقه بندی هاوسمن انتخاب شده و در قالب جملات فارسی به صورت پرسش نامه در اختیار دانشجویان در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری قرار داده شده است، پاسخ های ارائه شده توسط دانشجویان مورد بررسی قرار گرفته و میزان پاسخ های درست و نادرست همراه با نمودار نشان داده می شود. این نوع بررسی میزان شناخت دانشجویانِ زبان فرانسه را نسبت به باهم آیی نشان می دهد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که اطلاعات دانشجویان در مورد باهم آیی زبان فرانسه بسیار اندک می باشد و هیچگونه شباهت معنایی میان باهم آیندها در دو زبان فارسی و فرانسه وجود ندارد در نتیجه-ی این عدم شباهت معنایی و عدم آگاهی دانشجویان از باهم آیی، دانشجویان هنگام فراگیریِ زبان دوم که همان زبان فرانسه است، با مشکل روبه رو می شوند. واژه های کلیدی: باهم آیند، باهم آیی، فارسی، فرانسه، باهم آیی معنایی، هاوسمن.