به منظور بررسی تاثیر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر صفات کیفی و طول عمر گل شاخه بریده رز رقم"سنسیرو" آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار و هر تکرار شامل 3 شاخه گل بریده رز انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تیدیازورون(tdz)در سه سطح(0و 20و40 میکرومول در لیتر)و سدیم نیتروپروساید ((snp به عنوان تولید کننده اکسید نیتریک در چهار سطح (0، 20، 40 و60 میکرومول در لیتر) به همراه 2 درصد ساکارز بصورت پالسی بود. درصد ماندگاری، قطر گل ها، محتوای نسبی آب، مقدار جذب محلول، نشت الکترولیت، کلروفیل، آنتوسیانین، اتیلن، پروتئین محلول و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز برگ ها و گلبرگ ها ارزیابی شدند. داده های بدست آمده توسط نرم افزار mstatc تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که 40 میکرومول در لیترتیدیازورون بیشترین تاثیر را بر ماندگاری، نشت الکترولیت، کلروفیل a، b و کل، تولید اتیلن، پروتئین محلول برگ ها، گلبرگ ها و فعالیت کاتالاز برگ ها داشت. تیمار 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید، میزان ماندگاری، قطر گل، محتوای نسبی آب، کلروفیل های b و کل، پروتئین محلول برگ ها و گلبرگ ها، فعالیت پراکسیداز برگ ها و کاتالاز برگ و گلبرگ ها را افزایش و نشت الکترولیت و تولید اتیلن را کاهش داد، مقدار کلروفیل a در 60 میکرومول در لیتر سدیم نیترو پروساید بیشتر بود. 20 میکرومول در لیتر تیدیازورون به همراه 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید ماندگاری و پروتئین محلول برگ، 40 میکرومول در لیتر تیدیازورون به همراه 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید مقدار کلروفیل a، b و کل، پراکسیداز برگ را افزایش و نشت الکترولیت و تولید اتیلن را کاهش داد. بیشترین فعالیت کاتالاز برگ ها و گلبرگ ها به ترتیب از تیمار 60 میکرو مول سدیم نیتروپروساید با 20 میکرومول در لیتر تیدیازورون و 20 و 40 میکرومول در لیتر تیدیازورون به همراه 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید مشاهده شد. واژه های کلیدی: اکسید نیتریک، تیدیازورون، صفات کیفی، طول عمر، گل شاخه بریده رز.