اتصال پلیمرهای گرمانرم از طریق جوشکاری به مراتب بهتر از اتصال آنها از طریق چسب و یا استفاده از پیچ و مهره یا پرچ می باشد. یکی از روش های جوش دادن پلیمرهای گرمانرم جوشکاری با امواج مایکروویو می باشد. در این روش برای اتصال دو قطعه نیاز به موادی می باشد که بتوانند امواج مایکروویو را جذب و آنها را تبدیل به گرما کنند. در این پروژه تحقیقاتی از پودر گرافیت و الیاف کربن به عنوان ماده جاذب امواج استفاده شد. برای این منظور فیلم هایی که دارای مواد جاذب امواج مایکروویو بودند با استفاده از پلی پروپیلن و پودر گرافیت و همچنین الیاف کربن تهیه گردید. سپس رفتار فیلم های تهیه شده در امواج مایکروویو مورد بررسی قرار گرفت و میزان جذب امواج توسط آنها ارزیابی شد. در مرحله بعد، با استفاده از اجاق مایکروویو ورق های پلی پروپیلن به هم جوش داده شد و خواص مکانیکی اتصال ایجاد شده مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون هایی که برای بررسی خواص مکانیکی اتصال ایجاد شده استفاده شد، شامل: آزمون برش لب به لب، آزمون پوست کندن و آزمون سنجش سختی در حد نانو بودند. همچنین مرز و سطح اتصال از طریق روش های میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده، با استفاده از پودر گرافیت تنها با ترکیب درصدهای بالا امکان ایجاد اتصال وجود دارد، در حالی که با استفاده از الیاف کربن می توان با مقادیر کم الیاف هم به اتصال خوب دست یافت. زمان لازم برای رسیدن به اتصال خوب با استفاده از الیاف کربن در حدود 6 ثانیه در حالی که با استفاده از پودر گرافیت در حدود 15 ثانیه می باشد. همچنین اتصالی که با استفاده از فیلم دارای الیاف کربن ایجاد شد استحکامی در حد توده ماده داشت. به طوری که در اثر کشش در آزمون برش لب به لب اتصال باز نشد و تنها خود ماده شکست. این استحکام به مراتب بسیار بالاتر از استحکام اتصالی است که با استفاده از فیلم دارای پودر گرافیت ایجاد شده است، می باشد. نتایج آزمون سختی-سنجی، افزایش سختی در نزدیکی مرز اتصال را نشان داد. بررسی های میکروسکوپی سطح، میزان تأثیر گرمایی بیشتری را در حالتیکه از پودر گرافیت استفاده گردید، نسبت به الیاف کربن نشان داد.

مساله اجرای علنی کیفر که در کشور ما هر از چند گاهی به اقتضای برخی تصمیمات قضایی یا بعضا انتظامی وارد ادبیات عامه مردم نیز می شود ، حائز دو جنبه اصلی است که بررسی و مطالعه آنها برای یافتن رای صواب از میان آرای گوناگون حقوقی و اجتماعی ضرورت داشته است ، که در این رساله با بیان نظرات موافقان اجرای علنی و مخالفان ، به همراه دلائل هریک از دو دسته که از برجسته ترین نکات اصلی رساله بشمار میرود ، و نظر نگارنده ، آورده شده است . در این رساله ابتدا با مروری کوتاه به منابع دینی و تاریخی ، مبانی اجرای علنی کیفرها ، بانضمام سیاست کیفری و اهداف کیفرها در اسلام،مورد برررسی قرار گرفته و سپس با در نظر گرفتن این مبانی در فقه امامیه و حقوق موضوعه ، در روند بحث ، مصالح و مفاسد ، آثار مثبت و منفی ، پیشینه و مطالعه تطبیقی را که متشکل از نظرات و فتاوای فقها و بزرگان و رویکرد حقوق فرانسه می باشد ، آورده ایم . درباره وجوب یا جواز اجرای علنی کیفر آرای گو ناگونی از سوی فقها بیان شده است،اما در مجموع می توان گفت در اکثر مجازات ها الزام شرعی بر اجرای علنی وجود ندارد،اما نظر به فواید قطعی آن لازم است با توجه به نوع جرم ارتکابی،میزان هزینه اجتماعی آن و نیز تاثیر آن بر افکار عمومی قاضی می تواند تصمیم شایسته را اتخاذ نماید. بیان نقش مقتضیات زمان در زمینه تشریع احکام ، چگونگی اجرای آنها و بیان آیات و روایات موجود در بحث اجرای علنی از دیگر مباحث اساسی این رساله به شمار می رود. النهایه ؛ به باور نگارنده،اجرا یا عدم اجرای کیفر در ملا عام با قانون یا بخشنامه ریاست قوه قضائیه حل نمی شود بلکه لازم است این امر به نظر قاضی گذارده شود تا با امعان نظر به ماهیت و کیفیت جرم ارتکابی ، احساسات و انتظارات افکار عمومی و نیز آثار واقعی متصور بر حکم ، با در نظر گرفتن مصالح و مفاسد ، به اجرای آن در ملا عام یا غیر آن رای دهد.البته لازم است آسیب های متصور از این نظر با جذب و تربیت قضات مومن،عالم و خبیر جبران شود. در این زمینه،مطالعات میدانی جرم شناختی و نیز اجتماعی درباره تاثیرات مثبت یا منفی اجرای علنی کیفر در میان جامعه و نیز بزهکاران بالقوه قابل توجه می باشد.

چکیده در مقایسه جهات تجدید نظر خواهی و فرجام خواهی و اعاده دادرسی با یکدیگر که موضوع این تحقیق است، دیدگاه مقنن در قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. دامنه‏ی پژوهش به بررسی جهات مذکور از حیث شکلی و ماهوی در قلمرو تقنینی و قضایی اختصاص یافته و عملکرد محاکم و دیوان عالی کشور در به کارگیری جهات مذکور نیز مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این رساله از بررسی تطبیقی جهات فوق الذکر تبیین وجوه تشابه و تمایز آنها و بیان موارد یکسانی و هم پوشانی آنها است. این تحقیق می تواند در جهت اصلاح رویه قضایی در کوتاه مدت و اصلاح مقررات توسط مقنن در درازمدت موثر واقع گردد. کاهش شدت معارضه نظام دادرسی فعلی با اعتبار امر قضاوت شده و فرض قطعیت آرای محاکم و همچنین کاهش اطاله دادرسی نیز از اهداف این مجموعه است جهات تجدیدنظرخواهی، فرجام خواهی و اعاده دادرسی به هدف تسهیل در احقاق حق، توسط مقنن مورد تحدید قرار گرفته اند. اطلاق بعضی از جهات از جمله عبارت «مخالفت رأی با مقررات قانونی و موازین شرعی» که به عنوان یک جهت مشترک در تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی آمده است و مفهوم موسع خلاف بیّن شرع تشخیص داده شدن رأی به عنوان یکی از جهات اعاده دادرسی آن، مشخص می کند که جهات مورد مطالعه از حیث شکلی و ماهوی دارای وجوه تشابه و تفاوت هایی هستند. که از آن جمله می توان به تمرکز جهات مورد مقایسه بر ادله اثبات دعوا و صلاحیت قاضی و دادگاه با لحاظ ماده 18 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب 1385 ( در مورد اعاده دادرسی) ، به عنوان موارد مشابهت ماهوی و شکلی و نحوه و موقعیت اعمال جهات مذکور از این حیث که جهات فرجام خواهی و اعاده دادرسی نسبت به آراء قطعی قاتلیت اعمال دارد ولی محل اعمال جهات تجدیدنظرخواهی آراء غیر قطعی است و نیز اینکه مداخله اشخاص ثالث در اعاده دادرسی ممنوع است ولی در تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی بلامانع می باشد به عنوان موارد تمایز اشاره نمود.که به تبع مقایسه صورت گرفته پیشنهاداتی در جهت حذف برخی جهات یا اصلاح مواد قانونی متضمن جهات تجدیدنظر خواهی و فرجام خواهی واعاده دادرسی ارائه شده است. کلید واژه ها: تجدیدنظرخواهی، فرجام خواهی، اعاده دادرسی، احکام، قرارها

تثبیت خاک و مصالح دانه ای روشی است که در راه سازی و روسازی به منظور بهبود کیفیت مصالح استفاده شده به کار می رود . در این تحقیق، به منظور بررسی تاثیر استفاده از محلول تبادل یونی سی بی آر پلاس بر روی خاک های رسی با pi مختلف، تعدادی آزمایش cbr بر روی خاک های تثبیت شده و نشده انجام شده است. بنابراین، ابتدا با توجه به میزان تبادل یونی خاک ها که بوسیله یک آزمایش شیمیایی تعیین می شود ، میزان مورد نیاز مواد تثبیت کننده تعیین می شود. سپس پس از افزودن میزان مورد نیاز تثبیت کننده به خاک ها، نمونه ها در درصد رطوبت بهینه و بیشترین دانسیته خشک خودشان ساخته شده اند. بعد از عمل آوری نمونه ها به مدت دو هفته، نمونه های خشک تحت آزمایش قرار گرفتند. برای نمونه های اشباع بعد از اتمام مدت عمل آوری 2 هفته، نمونه های خاک تثبیت شده به مدت 96 ساعت در آب اشباع شده اند. نمونه های اشباع در مقایسه با نمونه های خشک افزایش مقاومت بیشتری نشان دادند. سپس جهت انجام آزمایش های سیکل، نمونه های دو هفته در حالت اشباع تحت 1 تا 4 سیکل انجماد-ذوب و خشک و تر شدن قرار گرفته اند. نتایج آزمایش ها نشان می دهند بیشترین افزایش میزان ظرفیت باربری خاک تثبیت شده نسبت به خاک تثبیت نشده در حدود 115% می باشد . این امر به این علت است که در نمونه های تثبیت شده، آب لایه دوگانه یا آب جذب سطحی که ضخامتی در حد چند نانومتر دارد کم شده است. اگرچه سیکل های انجماد-ذوب و خشک و تر شدن ظرفیت باربری خاک را کاهش می دهند، ولی مقاومت آنها به طور قابل توجهی بیش از نمونه های تثبیت نشده است.

سمیت با استامینوفن باعث ایجاد آسیب های جدی به کبد و کلیه در انسان و مدل های حیوانی می شود، لذا تحقیقات برای یافتن داروها و آنتی دوت های مناسب برای درمان آن حائز اهمیت می باشد. تاکنون فاکتور رشد شبه انسولین نوع یک ،(vegf) اثرات فاکتورهای رشد نظیر، فاکتور رشد اندوتلیال عروق بر سمیت ناشی از استامینوفن گزارش شده است. در این تحقیق ،(scf) و فاکتور سلول بنیادی (igf-i) در اختلالات بافت کلیه، ناشی از استرس اکسیداتیو تحت دوزهای سمی استامینوفن در مدل scf نقش به (n = در گروه های پنج تایی ( 5 ،balb/c حیوانی مطالعه شده است. به این منظور تعداد 75 سر موش ،(apap+scf) scf و توام با (apap) طور مساوی تقسیم شدند و تاثیر تیمار استامینوفن به تنهایی 12 و 24 ساعت) پس از تیمار کشته ،6 ، مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها در فواصل زمانی مختلف ( 1 شدند. پس از خون گیری از قلب ، کلیه ها خارج شدند و مطالعات بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی انجام گرفت. سنجش شاخص های آسیب کلیوی شامل میزان گلوتاتیون، پروکسیداسیون لیپیدها، محتوی پروتئین کربونیله و تشکیل کونجوگه استامینوفن با گوتاتیون در بافت، سنجش شاخص های پلاسمایی در بافت، پس (c- kit) scf آسیب بافتی شامل اوره و کراتینین و همچنین سنجش بیان پروتئین گیرنده 300 استامینوفن انجام گرفت. mg/kg bw 450 و g/kg bw از تزریق دوزهای 450 mg/kg bw با توجه به نتایج به دست آمده، میزان گلوتاتیون 12 ساعت پس از تیمار دوز است. میزان (p < 0/ دارای تفاوت معنی دار ( 5 apap+scf و apap استامینوفن، بین دو گروه نسبت به apap پروکسیداسیون لیپید ها و محتوی پروتئین کربونیله، 12 ساعت پس از تیمار، در گروه است، اما تفاوت این شاخص های آسیب اکسیداتیو بین دو (p < 0/ گروه شاهد دارای تفاوت معنی دار ( 05 گروه تیمار معنی دار نیست. همچنین مقایسه میزان کونجوگه گلوتاتیون با استامینوفن بین دو گروه در فواصل زمانی 6 و 12 ساعت پس از تزریق دوز سمی (p < 0/ تیمار، نشان دهنده تفاوت معنی دار ( 05 450 استامینوفن است. در حالی که تفاوت بین دوگروه مذکور، 1 ساعت پس از تیمار معنی mg/kg bw دار نیست. باعث (scf) در مجموع، نتایج به دست آمده در این تحقیق پیشنهاد می کندکه فاکتور سلول بنیادی جبران آسیب های سلولی ناشی از تزریق دوزهای سمی استامینوفن می شود، اما اثرات جبرانی آن از طریق مهار متابولیسم استامینوفن و جلوگیری از آسیب به پروتئین ها و لیپید ها در نمونه های تحت سمیت با استامینوفن اعمال نمی شود، بلکه این اثرات معطوف به تسریع فرایند های جبران آسیب سلولی بعد از ایجاد سمیت می باشد و شناخت مکانیسم های دقیق آن نیازمند تحقیقات بیشتر است.

برای جلوگیری از آسیب هایی که از سوی حیواناتی از قبیل، حشرات، جوندگان و پرندگان به بذر میرسد، همچنین سهولت کاشت، افزایش زمان انبار داری و محافظت از بذر در برابر شرایط جوی نا مساعد، در این تحقیق، توسط یک سری مواد مورد نیاز بذر، از قبیل: کود سولفات روی، سوپر جاذب پلیمری،سم قارچ کش کپتان و خاک کائولن، به وسیله ی یک چسب زیست تخریب پذیر که از مواد، گلیسرین، پودر سفیده تخم مرغ، متیل سلولز و آب تهیه شده بود. توسط دستگاه پوشش دهی پد با سرعت 40 دور در دقیقه، یک پوشش کروی در اطراف بذر، گوجه فرنگی، پیاز، بادمجان،تربچه و چغندر ایجاد شد. بعد از خشک شدن پوشش جامد اطراف بذر در دمای 25 تا 35 درجه سانتیگراد و به دور از نور خورشید، یک پوشش پلیمری که از پلیمر اکریلیکی ns-220، محلول در آب بود به عنوان پوشش نهایی و محافظت کننده بذر در مقابل شرایط نا مساعد جوی استفاده شد. برای آزمودن و مقایسه پوشش با شرایط بذر بدون پوشش از بذر پیاز وآزمون جوانه زنی استفاده شد، که با رسیدن به 88% جوانه زنی در مقابل 24% جوانه زنی شاهد، در شرایط بد آب و هوایی نشان داده شد که این کار به طور کامل موفقیت آمیز بود. برای تعیین ضخامت پوشش پلیمری از آزمون میکروسکوپ الکترونی استفاده شد.

داشتن زمین مقاوم یکی از بنیادی ترین اصل ها در کارهای عمرانی است. از نقطه نظر مهندسی نقش خاک به عنوان تکیه گاهی که باید در مقابل نیروهای وارده و تنش های ناشی از احداث ساختمان ها و راه ها مقاومت کند، حائز اهمیت است. در این بین خاک های رس دار با توجه به اینکه قسمت اعظم از خاک های موجود در طبیعت را تشکیل می دهند و با توجه به خصوصیات خاص ژئوتکنیکی، در مسائل مهندسی جهت کاهش مشکلات ناشی از این خاک ها و جهت تثبیت آن ها از مواد افزودنی بهره گرفته می شود. استفاده از آهک و سیمان از روش های رایج تثبیت خاک های رس دار می باشند. اگرچه این روش ها مفید و موثر هستند، لیکن به دلیل مشکلات زیاد در تهیه، اجرا و بهره برداری و همچنین صدمات زیست محیطی، روش های نوین در حال بررسی هستند. با توجه به گسترش روز افزون تکنولوژی، مصالح متنوع جدیدی که عموماً تولیدات شیمیایی مایع هستند و به تثبیت کننده های نامتعارف معروفند، برای تثبیت بستر و اساس و زیر اساس راه پیشنهاد می شوند. اغلب این تولیدات فاقد اطلاعات آزمایشگاهی و میدانی قابل اطمینانی هستند که ادعاهای سازندگانشان، مبنی بر تأثیر قابل ملاحظه آن ها را بر بهبود خصوصیات خاک نشان دهد. سی بی ار سوپر +4 محصولی ترکیبی از مشتقات سنتزی (thio) بوده که همچون یک لایه روغنی روی ذرات خاک رس را می پوشاند. این محصول حرکت پذیری یون و مبادله آن را کاهش داده و هم زمان با حذف نمودن جذب آب، خاک رس را آب گریز می نماید. در این تحقیق سه ترکیب مختلف خاک ریزدانه رس دار (تهیه شده از محدوده شهر رشت) با خاک درشت دانه (ماسه انزلی) مورد مطالعه قرار گرفته است. پس از تهیه نمونه ها و تعیین مشخصات خاک شاهد، با افزودن محصول سی بی ار سوپر به آن ها، تغییرات حدود اتربرگ، آزمایش تک محوری و آزمایش نسبت باربری کالیفرنیا (cbr) در حالت خشک و اشباع مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها نشان داد افزودن این محصول به خاک های رس دار سبب بهبود خواص مهندسی آن ها می شود. افزودن محصول سبب کاهش 20 تا 30 درصدی شاخص خمیری خاک ها شد. در آزمایش تک محوری افزایش مقاومت فشاری در بعضی نمونه ها تا 80 درصد مشاهده شد. در این آزمایش بیش از 50 درصد افزایش مقاومت نمونه 28 روزه در 7 روز اول دوره عمل آوری حاصل شد. در آزمایش cbr خشک ظرفیت باربری خاک ها تا 3 برابر در نمونه های 7 روزه و تا 6 برابر در نمونه های 28 روزه افزایش مقاومت نشان دادند. در آزمایش cbr اشباع ظرفیت باربری خاک ها تا 2 برابر در نمونه های 7 روزه و تا 2.5 برابر در نمونه های 28 روزه افزایش مقاومت نشان دادند.