در این پایان نامه هدف جایابی یک عنصر facts مناسب به منظور ارتقا سطح امنیت شبکه قدرت با در نظر گرفتن مساله توان در حلقه می باشد. معرفی مساله توان در حلقه و تاثیر آن بر فاکتور های امنیت سیستم قدرت از قبیل ولتاژ شین ها و حد توان عبوری از خطوط به همراه معرفی برخی از ادوات facts و خصوصیات برخی از این عناصر از جمله عنصر sssc که قادر است با کنترل راکتانس شاخه ای که در آن نصب می شود، فلوی عبوری از خط را به کنترل خود در آورد و تاثیر این مساله بر امنیت سیستم قدرت در این مجموعه بیان می گردد. بیان مقالات و پژوهش هایی که تاکنون در زمینه جایابی ادوات factsبا اهداف گوناگونی چون کنترل فلوی عبوری از خطوط، ولتاژ شین ها و ... انجام شده و بررسی مختصر هر یک از این مقالات از دیگر بخش های این مجموعه می باشد. جهت جایابی بهینه عنصر sssc در این پایان نامه از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. به منظور بررسی کارآیی روش پیشنهادی در این پایان نامه از دو سیستم تست استاندارد ieee استفاده شده است. سیستم تست شماره 1 سیستم تست اصلاح شده استاندارد 30 شینه ieee می باشد. تفاوت این سیستم تست با سیستم تست استاندارد 30 شینه ieee در تعداد واحد های تولیدی می باشد. شایان ذکر است سیستم تست مورد نظر دچار توان در حلقه شده است.روش محاسبه توان در حلقه در این سیستم تست در فصل 3 آمده است. سیستم تست شماره 2 سیستم تست استاندارد 118 شینه ieee می باشد. هدف از استفاده از سیستم مذکور بررسی کارآیی روش پیشنهادی در این پایان نامه در مقیاس های بزرگ تر می باشد. برای ارائه نتایج شبیه سازی، اطلاعات این دو سیستم استاندارد در محیط برنامه نویسی نرم افزار matlab (mfile) قرار گرفته و نتایج به دست آمده شامل توان اکتیو عبوری از خطوط و ولتاژ شین ها با توجه به تابع هدف و شاخص های امنیت تعیین شده قبل و بعد از جایابی sssc در خطوط مقایسه می شوند.

هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر دو روش همزمان سازی اوولاسیون، هیتسینک و آوسینک، روی میزان آبستنی در گاوهای شیری بوده است. این مطالعه در یکی از گله های بزرگ گاو شیری در استان اصفهان انجام شد. در کل 133 راس گاو شیری با روزهای شیردهی 200-50 روز در تجربه قرار داده شد. گاوها به صورت تصادفی در سه گروه توزیع شدند گروه کنترل: شامل 50 راس گاو بود. در مورد گاوهای این گروه از هیچ برنامه ی همرمانی خاصی استفاده نشد. این گاوها بعد از مشاهده علائم فحلی مطابق برنامه am/pm تلقیح می شدند؛ ملاک فحل یابی، فحلی ایستا (standing heat) بود.گروه آوسینک(ovsynch): شامل 46 راس گاو بود؛ این گاوها با پروتکل آوسینک تحت درمان قرار می گرفتند. در روزهای 0 و 9 به میزان 10 میکروگرم آنالوگ gnrh و در روز 7 در حدود 500 میکروگرم pgf2? به صورت عضلانی دریافت می کردند و 20-16 ساعت بعد از gnrh دوم، تلقیح مصنوعی می-شدند. گروه هیتسینک (heatsynch): شامل 37 راس گاو بود. این گاوها با پروتکل هیتسینک تحت درمان قرار گرفتند؛ در روز 0 به میزان 10 میکروگرم آنالوگ gnrh و 7 روز بعد از آن 500 میکروگرم pgf2? و 24 ساعت بعد یک میلی گرم استرادیول سیپیونات به صورت عضلانی دریافت کردند. گاو هایی که بعد از تزریق استرادیول فحلی نشان دادند با روش am/pm تلقیح شدند، آن هایی که فحلی نشان ندادند، 48 ساعت بعد از تزریق استرادیول، تلقیح اجباری شدند (ta). تشخیص آبستنی بوسیله سونوگرافی در روز 30 و با روش لمس رکتال بین روزهای40تا 45 بعد از تلقیح مصنوعی انجام شد. تفاوت های مشاهده شده در میزان آبستنی در گروه های مختلف با روش chi-square مورد مقایسه قرار گرفت. اگرچه میزان آبستنی در گروه اوسینک نسبت به گروه هیتسینک و گروه کنترل بالاتر بوده ولی این اختلاف از نظر آماری معنادار نیست (0/05>p).