دسترسی به آب شیرین از ضرورت های استمرار حیات در کره زمین و توسعه تمدن است. آب شیرین کن به منظور خالص سازی آب دریا برای مصارف صنعتی و آشامیدنی مورداستفاده قرار می گیرد. یکی از روش های تولید آب شیرین در مناطقی که با کمبود آب آشامیدنی، کشاورزی و یا صنعتی مناسب مواجه هستند، به کارگیری آب شیرین کن های حرارتی چندمرحله ای برای شیرین-سازی آب دریاست که به روش تبخیری-تقطیری عمل می کنند. ارزیابی عملکرد و شناخت واکنش آب¬شیرین¬کن به متغیرهای ورودی، از نیازهای واحدهای صنعتی است. مدل سازی آب¬شیرین¬کن امکان بکار گیری مدل جهت بررسی تغییرات ورودی بر عملکرد سیستم را به واحدهای بهره بردار، ازجمله واحدهای صنعتی می¬دهد. از طرفی از مدل سازی می¬توان به جهت اهداف آموزشی نیروهای بهره بردار یاری جست. در این پایان نامه، مدل دینامیک آب شیرین کن تقطیری با تأکید بر نمونه واقعی آب شیرین کن نیروگاه بندرعباس، بر اساس معادلات حاکم ایجادشده است. مدل به وسیله برنامه مودلیکا و ایز ایجادشده است. نتایج حاصل از مدل سازی با آب شیرین کن نیروگاه بندرعباس مورد ارزیابی قرارگرفته شده است. نتایج مدل سازی با اعمال داده های ورودی آب شیرین کن ازجمله تغییرات دبی و دمای آب تغذیه، دبی بخار تغذیه و دمای آب دریا با نمونه واقعی مقایسه شده است. درنهایت تأثیر تغییر پارامتر دبی آب تغذیه و دبی بخار تغذیه بر عملکرد سیستم مورد ارزیابی قرارگرفته شده است. در صورت ثابت بودن شرایط ورودی آب شیرین کن افزایش حداکثر 30 درصدی دبی آب تغذیه ورودی به آب شیرین کن باعث کاهش عملکرد حرارتی سیستم می¬گردد. در شرایطی که دبی بخار تغذیه ورودی به آب شیرین کن حداکثر 55 درصد افزایش یابد و سایر شرایط ورودی به آب شیرین کن ثابت باشد ابتدا عملکرد حرارتی سیستم افزایش می¬یابد. با افزایش دبی بخار تغذیه غلظت املاح موجود افزایش یافته که باعث کاهش نرخ تولید بخار در آب شیرین کن می گردد. این امر در شرایط ذکرشده باعث کاهش عملکرد حرارتی سیستم می¬گردد.