نام پژوهشگر: عبدالله حسن زاده قورت تپه
محمد رضا سلامت بخش عبدالقیوم قلی پوری
به منظور بررسی تاثیر عناصر ریزمغذی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه و روغن کرچک آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه تحقیقات جهاد کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش فاکتورهای مورد بررسی عبارت بودند از: نوع کود، در سه سطح (1m محلول پاشی با کود ریز مغذی کامل، 2mمحلول پاشی با عصاره جلبک دریایی (مارمارین)، 0m بدون محلول پاشی)، مرحله فنولوژیک انجام محلول پاشی در سه سطح ( 1p محلول پاشی در مرحله گلدهی گل آذین ساقه اصلی، 2p محلول پاشی در مرحله گلدهی گل آذین ساقه اصلی + گلدهی گل آذین ساقه فرعی، 3p محلول پاشی کودی در مرحله گلدهی گل آذین ساقه اصلی + گلدهی گل آذین ساقه فرعی + پر شدن دانه گل آذین ساقه فرعی) و فاکتور سوم نوع رقم بود که در دو سطح ( 1v رقم اراکی،2v رقم تفرشی) در نظر گرفته شد. صفاتی مانند عملکرد دانه، تعداد دانه در بوته، درصد روغن، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین اندازه گیری شد. بر اساس نتایج این پژوهش تیمار محلول پاشی عصاره جلبک دریایی حداکثر افزایش را در صفات عملکرد دانه، وزن هزار دانه، درصد روغن، عملکرد روغن، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین ایجاد کرد. طوری که از لحاظ عملکرد نسبت به شاهد 50 درصد افزایش عملکرد تحت تاثیرتیمار عصاره جلبک دریایی مشاهده گردید. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک نیز مربوط به تیمار محلول پاشی در مراحل گلدهی گل آذین ساقه اصلی + گلدهی گل آذین ساقه فرعی + پر شدن دانه گل آذین ساقه فرعی بود. به نظر می رسد تغذیه برگی گیاه کرچک توسط عناصر ریزمغذی به خصوص عصاره جلبک دریایی در مراحل مناسب فنولوژیک گیاه کرچک موجب برقراری تعادل بین عناصر غذایی و همچنین افزایش غلظت عناصر در دانه شده که در نهایت منجر به افزایش عملکرد کمیو کیفی در گیاه می شود.
مینا عبدالهی سعیده ملکی فراهانی
به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر عملکرد، اجزاء عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه دارویی بالنگو، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال زراعی 1391- 1390 انجام شد. عامل اول سیستم آبیاری در دو سطح 40 درصد و 60 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک، عامل دوم گونه های بالنگو شامل lallemantia royleana وlallemantia iberica و عامل سوم، منشأ توده در دو سطح ارومیه و مشهد بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار شاخص سطح برگ در گونه l. iberica شد ولی در گونه l. royleana تغییری ایجاد نکرد. گونه l. royleana با 0088/0 میلی گرم بر گرم بیشترین مقدار کلروفیل a را در مقایسه با گونه l. iberica با 0080/0 میلی گرم برگرم نشان داد. تنش خشکی بر درصد روزنه های باز و بسته اثر معنی دار داشت، با افزایش درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک، درصد روزنه های بسته افزایش یافت اما درصد روزنه های باز کاهش یافت و این عمل در گونه l. iberica با شدت بیشتری انجام گرفت. بیشترین تعداد فندقه در بوته مربوط به سطح 40 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک، گونه l. iberica و اکوتیپ مشهد بود. بیشترین عملکرد دانه در سطح 40 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک با میانگین 4/208 کیلوگرم در هکتار و مربوط به گونه l. iberica با میانگین 4/189 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. عملکرد دانه در سطح 60 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک، 3/107 کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به تیمار 40 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک، 84/43 درصد کاهش یافت. بین اکوتیپ ها درl. iberica تفاوت معنی داری از لحاظ عملکرد دانه دیده شد و اکوتیپ مشهد بیشترین میانگین ها را نشان داد ولی در گـــونه l. royleana تفاوت معنی داری بین اکوتیپ ها دیده نشد. خشکی اثر معنی دار بر درصد موسیلاژ دانه و عملکرد موسیلاژ داشت. بیشترین درصد موسیلاژ دانه مربوط به l. royleana بود. تنش خشکی بر درصد پروتئین دانه معنی دار نبود، اما عملکرد پروتئین دانه در گونه ها و اکوتیپ-های بالنگو تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. بیشترین عملکرد پروتئین مربوط به تیمار 40 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک، گونه l. iberica و اکوتیپ مشهد بود. طول مراحل فنولوژیک گونه های بالنگو تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت. زمان گلدهی و زمان رسیدگی در l. royleana و تیمار 60 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک در مقایسه با l. iberica و تیمار 40 درصد تخلیه آب قابل استفاده خاک زودتر اتفاق افتاد
فریماه باغداران رشید جامعی
cucurbitaceae تیره ای است حساس به سرما، دارای انشعابات رونده که در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می کند. تعداد کمی از گونه های این تیره که بومی مناطق معتدل هستند و یا در آن مناطق کشت داده می شوند، اغلب یک ساله و یا متعلق به خشکی زی های چند ساله می باشند که دوران سرما را زیر زمین می گذرانند. از نظر اکولوژی این خانواده دارای جنس هایی است که در نواحی گرم و مرطوب مانند آسیای جنوب شرقی رشد می کنند. برخی دیگر از جنس های بومی در نواحی آفریقا، ماداگاسکار و آمریکای شمالی می رویند. گروههای خشکی زی معمولاً دارای ریشه هایی بزرگ و چند ساله با ساقه های گوشتی بالارونده و در برخی موارد دارای ساقه خزنده می باشند. (آزاد بخت، 1378). آنالیز اسیدهای چرب توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی انجام شد. بر اساس نتایج حاصل، اسیدهای لینولئیک، اولئیک، پالمیتیک واستئاریک به عنوان شاخص ترین اسیدهای چرب شناسایی شدند. آنالیز اسید های فنولی وآلفا توکوفرول با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد. نتایج آنالیز کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا نشان داد که سیناپیک اسید، فرولیک اسید، سیرینجیک اسید و پاراکوماریک اسید مهمترین اسیدهای فنولی دانه های کدو می باشد. فنول کل با استفاده از معرف فولین- سیوکالتئو، خاصیت پاد اکسایندگی به روش جمع آوری رادیکال dpph و پروتئین محلول به روش فولن- لوری اندازه گیری شد. بالاترین مقادیر آلفا توکوفرول در گونهc. pepo var .pepo ، فنول کل در گونه c. lagenaria، درصد جاروب رادیکال dpphدر گونه c.moschata و پروتئین محلول در گونه های c. pepo var.styrica وc. lagenaria مشاهده گردید.هدف از این مطالعه معرفی ترکیبات مفید در روغن تخم پنج گونه کدو می باشد. نتایج به دست آمده نیز نشان داد که روغن دانه ی کدو به دلیل محتوای بالای اسیدهای چرب تک غیر اشباع و چند غیر اشباع و همچنین دارا بودن آلفا توکوفرول و ترکیبات فنولی و پروتئینی می تواند به عنوان یک روغن خوراکی با ارزش مورد توجه قرار گیرد.
ژیلا خضری لوبندلی رضا حیدری
گیاه درمنه(artemisia) متعلق به قبیله ی آنتمیده از خانواده ی asteraceae است و در طب سنتی به عنوان گیاه دارویی ضد عفونی کننده و ضد باکتریایی مورد استفاده قرار می گرفته است. مطالعات اخیر? وجود فلاوونوئیدها? مونوترپن ها و سسکوئی ترپن ها را در گونه های مختلف این گیاه به اثبات رسانده است. 3 گونه ی درمنه (artemisia vulgaris, artemiisa fragrans, aretmisia dracunculus) در فصل گل دهی از مناطق مختلف ارومیه جمع آوری گردید. در این تحقیق محتوای فنولی و نوع ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی و هم چنین فعالیت پاداکسایشی عصاره ی متانولی در ریشه? ساقه? برگ وگل این 3 گونه ی درمنه بررسی شد. بیشترین و کمترین محتوای فنولی به ترتیب در برگ a.fragrans و ساقه ی a.vulgaris مشاهده شد. از نظر محتوای فلاوونوئیدی برگ a.dracunculus بالاترین و ریشه ی a.vulgaris کمترین میزان را داشت. اندام های مختلف 3 گونه ی درمنه فعالیت ضد رادیکالی و پاد اکسایشی قابل توجهی نشان دادند. بر طبق نتایج این مطالعه به نظر می رسد که فعالیت های پاداکسایشی و ضد رادیکالی تنها وابسته به محتوای ترکیبات فنولی نبوده بلکه به ماهیت آن ها نیز بستگی دارد. نتایج حاصل از کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا بیانگر وجود اختلاف معنی دار بین گونه ها از نظر ترکیبات فنولی می باشد. وجود تفاوت در ترکیبات فنولی به دلیل عوامل متعددی از قبیل آب و هوا و وراثت در سنتز ترکیبات فنولی است.
منیره هروی محمدرضا زردشتی
چکیده ندارد.
سعید اسدی چالشتری امیر فیاض مقدم
به منظور شناسایی و ارزیابی لاینهای بومی عدس زراعی استان آذربایجان غربی و همچنین بررسی شاخصهای تحمل به خشکی در گیاه عدس، در سال 1379 تعداد 51 لاین از نقاط مختلف اکولوژیکی استان جمع آوری گردیده است. این لاینها در سال بعد بصورت طرح مقدماتی (در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی ) به همراه 6 شاهد در دو شرایط دیم و آبی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دکتر نخجوانی ارومیه مورد ارزیابی قرار گرفته است.نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین لاین ها از نظر شاخصها و عملکردهای آبی و دیم وجود داشته که این امر بیانگر وجود تنوع ژنتیکی ، امکان انتخاب برای مقاومت به خشکی و دورگ گیری برای مطالعات ژنتیکی و اصلاحی بعدی می باشد.
عبدالله حسن زاده قورت تپه امیر قلاوند
این بررسی به منظور ارزیابی تاثیر کودهای آلی، شیمیایی و تلفیقی بر خصوصیات کمی وکیفی ارقام آفتابگردان در راستای افزایش عملکرد و کاهش مصرف کودهای شیمیایی در سال زراعی 1377 و 1378 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب، با طول جغرافیایی 46 درجه و 9 دقیقه شرقی، عرض جغرافیایی 36 درجه و 58 دقیقه شمالی و ارتفاع 1371 متر از سطح دریا، واقع در 5 کیلومتری شرق شهرستان میاندوآب استان آذربایجان غربی انجام شد. این آزمایش بصورت طرح کرتهای یک بار خرده شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار پیاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که انرژی تولیدی و راندمان انرژی در هر یک از سیستم های تغذیه شیمیایی و ارگانیک با افزایش کود مصرفی افزایش یافت. راندمان انرژی عملکرد دانه و روغن تولیدی در سیستم های حاصلخیزی تلفیقی بیشتر از تیمارهای سیستم حاصلخیزی شیمیایی و شاهد بود. با توجه به این بررسی با کاربرد مخلوط کودهای شیمیایی و آلی نه تنها می توان مصرف انرژی در واحد سطح را کاهش داد بلکه می توان راندمان انرژی تولیدی را نیز بالا برد و در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی و رسیدن به کشاورزی پایدار گام برداشت.