در این تحقیق، رنگبری و تخریب رنگزای راکتیو اورنج-7 توسط روش های اکسیداسیون پیشرفته و مقایسه نتایج آنها با یکدیگر انجام شد. جهت طراحی آزمایشات و اپتیمم سازی عوامل موثر، روش پاسخ سطح (rsm) مورد استفاده قرار گرفت. یک مدل ریاضی درجه دو کاهش یافته برای بدست آوردن درصد بازده حذف رنگ (cr%) به عنوان تابعی از پارامترهای موثر شامل: غلظت آلاینده، ph اولیه محلول، غلظت الکترولیت و دانسیته جریان اعمالی به کار گرفته شد. نتایج نشان می دهد که سرعت رنگبری از پساب حاوی رنگزای راکتیو اورنج-7 در سیستم الکترولیز و ازون- الکترولیز نسبت به سیستم ازون تنها بیشتر است و همچنین سرعت حذف codدر سیستم ازون- الکترولیز به طور قابل توجهی نسبت به سیستم ازون تنها و الکترولیز تنها بیشتر است. بکارگیری فرآیند ازون- الکترولیز روی رنگ راکتیو اورنج-7 با غلظت ابتدایی mg/l 60، و شرایط بهینه ی g/l 35/3=cnacl ، 18/4= ph و دانسیته جریان ma/cm2 64/18، منجر به 87/97% رنگبری در مدت زمان 5/2 دقیقه و حذف 96% از cod در مدت زمان 90 دقیقه شد. بیشترین بازده در فرآیند ازون- الکترولیز در محیط اسیدی بدست آمد، زیرا در محیط اسیدی اسید هیپوکلروس عمده ترین گونه در بالک محلول است که پتانسیل اکسایش بالاتری نسبت به یون هیپوکلریت دارد. در روش الکترولیز و ازون- الکترولیز، با افزایش غلظت الکترولیت nacl و افزایش دانسیته جریان سرعت رنگبری و حذف cod افزایش می یابد، زیرا یون اکسنده ocl? در بالک محلول و در سطح آند بیشتر تولید می شود.