چکیده ژن میواستاتین یا فاکتور 8 رشد و تمایز، نقش تنظیم کنندگی در رشد و تکوین ماهیچه دارد و غیر فعال شدن این ژن و یا محصولات آن بر روی رشد و تکوین ماهیچه اثر می گذارد. نشان داده شده است که وقوع برخی جهش ها در این ژن می تواند روی توسعه و تکوین ماهیچه و میزان تولید گوشت اثر معنی داری بگذارد. از آنجای که گاو سیستانی مهم ترین نژاد گاو گوشتی بومی ایران می باشد، لذا شناسائی تنوع ژن های موثر بر تولید گوشت در این نژاد می تواند در انتخاب و اصلاح آن اهمیت بسزائی داشته باشد. بنابراین برای ارزیابی وجود جهش و نیز ارتباط آن با صفات رشد (صفات وزن تولد) از 32 رأس گاو سیستانی خون گیری انجام شد. استخراج dna از نمونههای خون به روش گوانیدین تیوسیانات- سیلیکاژل صورت گرفت و کمیت و کیفیت dna به دو روش الکتروفورز و اسپکتوفتومتری ارزیابی شد. برای ارزیابی وجود چند شکلی پرایمرهای اختصاصی طراحی و نواحی مورد نظر تکثیر شدند. عمل هضم آنزیمی (rflp) پس از تائید قطعه مورد نظر bp 274 روی ژل آگارز به وسیله آنزیم برشی taq1 انجام شد. نتایج نشان داد تنها حیوانات با ژنوتیپ های ac و cc در جایگاه ژن میواستاتین در جمعیت گاو سیستانی مورد بررسی وجود دارند. فراوانی ژنوتیپی های ac و cc به ترتیب 88/71% و 12/28% تعیین شد. فراوانی آلل a و c جایگاه میواستاتین به ترتیب 36/0 و 64/0 بدست آمد. نتایج نشان داد که جمعیت مورد مطالعه از نظر جایگاه مزبور در تعادل هاردی – واینبرگ نبود. مطالعه همبستگی بین صفات رشد و ژنوتیپ نشان داد که تنها وزن تولد همبستگی معنی داری با ژنوتیپ های مشاهده شده دارد (p?0.05).