چکیده بررسی عددی جریان خون در مدلی واقعی از رگ های مغز انسان(دایره ویلیس) به کوشش: سجاد عباسی دهبیدی در این تحقیق به بررسی عددی جریان خون در مدلی واقعی از شریان های مغزی در بدن انسان پرداخته شده است. برای این منظور با استفاده از تصاویر سی تی آنژیوگرافی مدلی محاسباتی از شریان ها ساخته شد. علاوه بر دایره ویلیس شریان های کاروتید و شریان های مهره ای نیز در مدل سازی در نظر گرفته شده اند ابتدا جریان خون در شریان های مغزی با در نظر گرفتن برهمکنش سیال و دیواره شبیه سازی شده است و نتایج حاصل با نتایج همین مدل با شرط دیواره صلب مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که در نظر گرفتن برهمکنش سیال و دیواره جامد لازم و ضروری است. در بخش دوم به شبیه سازی مکانیزم خود تنظیمی با در نظر گرفتن برهمکنش سیال و دیواره جامد پرداخته شده است و سپس این نتایج با نتایج مربوط به دیواره صلب مقایسه شده است. از جمله پارامتر های همودینامیکی مهم جریان خون در شریان ها مقدار تنش برشی وارده بر دیواره شریان می باشد. با مقایسه نتایج در هر دو بخش مشاهده شده است که مقدار حداکثر تنش برشی در مدل با دیواره الاستیک کمتر از مدل با دیواره صلب می باشد. همچنین تغییرات دبی در شریان های خروجی از مغز در مدل الاستیک تحت تأثیر تغییرات سطح مقطع شریان و تغییرات دیواره می باشد.

ابتدا بر روی یک پایگاه داده مناسب مراحل پیش پردازش جهت یکسان کردن شدت نور و شدت رنگ و کنتراست و حذف نویز کلیه تصاویر صورت می پذیرد. مرحله ی بعد بخش بندی اجزای مختلف تصویر می باشد. در این مرحله قسمت های مشکوک به شکاف، ترک، خال و غیره شناسایی و از تصویر اصلی جدا می شوند. با توجه به اینکه از نظر فیزیکی نوع بافت ترک و شکاف و به طور کلی عیب از خود کاشی متمایز است می توان آنرا جدا نمود. برای این کار الگوریتم های مختلفی وجود دارد روش هایی چون آستانه گذاری، آستانه گذاری تطبیقی و غیره. در این تحقیق از روش gradient vector flow (gvf) که یک روش بسیار مناسب در بخش بندی تصاویر می باشد استفاده می شود. علت انتخاب این روش نتایج مناسب آن در دیگر تصاویر و همچنین عدم استفاده از آن (بنابر جستجوهای انجام گرفته) در بخش بندی تصاویر مربوط به تشخیص اتوماتیک عیب در خط تولید کاشی بوده است. پس از بخش بندی تصویر، به استخراج ویژگی های مناسب از قسمت بخش بندی شده پرداخته می شود. برای این کار ما دو دسته ویژگی از تصویر را استخراج میکنیم که عبارتند از: 1. ویژگی های مربوط به رنگ 2. ویژگی های مربوط به شکل برای هرکدام از عبارات ذکر شده تعداد زیادی ویژگی استخراج می شود. برخی از ویژگی های مربوط به این خانواده ها عبارتند از؛ 1. برای رنگ: ماکزیمم، مینیمم، میانگین و میانه ی (مولفه های آماری مربوط به آمارگان تصویر) مولفه های قرمز، آبی و سبز 2. برای شکل: شاخص مستطیلی، شاخص مربعی، شاخص دایروی و ضریب گریز از مرکز چون تعداد ویژگی های انتخابی معمولا بسیار زیاد است در مرحله ی کاهش ویژگی تعداد آنها کاهش داده می شود. بدین ترتیب ویژگی های موثر که در تشخیص و طبقه بندی تاثیر بیشتری دارند، انتخاب می شوند. برای این کار نیز روش های مختلفی وجود دارد که بنابه کاربرد و در حین انجام تحقیق روش مناسب جهت کاهش ویژگی انتخاب می شود. مرحله ی آخر انجام پایان نامه مرحله ی تشخیص و طبقه بندی می باشد. در این مرحله با توجه به خروجی های مراحل قبل الگوریتم، وجود عیب مانند خال و غیره بر روی تصویر کاشی تشخیص داده می شود و می توان عیوب مختلف را طبقه بندی نمود. طبقه بندهای مختلفی برای انجام این مرحله از تحقیق وجود دارد که در این جا از طبقه بند شبکه ی عصبی استفاده می شود.

چکیده تاثیر 12 هفته تمرین ورزشی منتخب بر سطح پلاسمایی ویسفاتین، شاخص های گلیسمیک و نیمرخ لیپیدی زنان مبتلا به دیابت نوع 2. زمینه و هدف: ویسفاتین پروتین شبه انسولینی مترشحه از بافت چربی که در ارتباط با چاقی و مقاومت انسولینی است، تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح این هورمون نامشخص است. لذا هدف تحقیق حاضر، مقایسه اثر تمرینات استقامتی، مقاومتی و موازی( قدرتی- استقامتی) بر تغییرات ویسفاتین زنان دیابتی بود.مواد وروش ها: 40 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه قرار گرفتند. 10 آزمودنی در گروه استقامتی (3 جلسه در هفته، با 50 تا 80 % ضربان قلب بیشینه)، 10 آزمودنی در گروه مقاومتی (3 جلسه در هفته، با 50 تا 65% یک تکرار بیشینه )، 10 آزمودنی در گروه موازی(3 جلسه در هفته،شکل متناوب تمرینات مقاومتی و استقامتی)شرکت کردند،10نفر گروه کنترل هیچ گونه فعالیت بدنی نداشتند. نمونه های خونی در حالت ناشتا جمع آوری و جهت بررسی سطوح پلاسمایی ویسفاتین، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکز و نیمرخ لیپیدی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد، تمرین استقامتی و موازی موجب کاهش معنی دار سطوح ویسفاتین شد که این تغییرات بین گروه های استقامتی با مقاومتی و کنترل و نیز گروه مقاومتی با موازی معنی دار بود.ویسفاتین در گروه مقاومتی تغییرات غیر معنی داری داشت. همچنین مقادیر گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله، وزن، درصد چربی و شاخص توده بدنی در هر سه گروه کاهش یافتند، مقادیر نیمرخ لیپیدی نیز در هر سه گروه کاهش یافت اما بیشترین کاهش در گروه استقامتی قابل مشاهده بود. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که تمرین استقامتی و موازی در مقایسه با گروه مقاومتی موجب کاهش معنی دار سطوح ویسفاتین می شود که با توجه به ارتباط ویسفاتین با سطوح گلوکز و انسولین خون و شاخص های بافت چربی احشایی، این کاهش احتمالا ناشی از کاهش معنی دار شاخص های تن سنجی و گلیسمی و نیز نیمرخ لیپیدی می باشد.کلید واژه ها: تمرین منتخب ورزشی، ویسفاتین، شاخص گلیسمی، نیمرخ لیپیدی، زنان مبتلا به دیابت نوع 2.