چکیده بیمه عمر، یکی از انواع مهم بیمه های اشخاص محسوب می گردد.در این قرارداد بیمه گر خطر فوت یا احتمال حیات بیمه شده، یا هر دو مورد را بطور همزمان، مورد پوشش قرار می دهد.این قرارداد به عنوان یک عقد مستقل، تابع قواعد عمومی قراردادها بوده و از موانع فقهی و حقوقی مبری می باشد.با این حال در نحوه حصول اعتبار فقهی و حقوقی برای این قرارداد، اختلاف نظر وجود دارد. فقهای شیعه، قرارداد بیمه عمر را به دلیل شمول عمومات ادله صحت عقود و تبعیت از قواعد عمومی قراردادها و مبری بودن از موانع فقهی از قبیل ربا، قمار، غرر و تعلیق و محصور ندانستن عقود در قالبهای معین و معهود، به عنوان عقدی مشروع و مستقل پذیرفته اند هر چند که آنها معتقدند قرارداد بیمه عمر، می تواند با ادراج در برخی عقود معین، مانند صلح، هبه معوض و مضاربه منعقد گردد.فقهای اهل سنت، به دلیل وارد دانستن برخی ایرادات فقهی بر قرارداد بیمه عمر، به عنوان عقدی مستقل و منحصر دانستن عقود در قالبهای معین، مشروعیت قرارداد بیمه عمر را تنها از طریق انعقاد آن در قالب عقود معینی همچون مضاربه،کفالت و هبه معوض و...پذیرفته اند.در این پایان نامه، به منظور تحلیل ماهیت فقهی و حقوقی قرارداد بیمه عمر، ضمن معرفی اقسام قرارداد بیمه عمر، بررسی تطبیقی این قرارداد با عقود معین مشابه،صورت گرفته و استقلال این قرارداد به عنوان عقدی صحیح و مجاز مورد بررسی قرار می گیرد. کلمات کلیدی: بیمه عمر، قرارداد، عقود معین، عقد مستقل