با توجه به روند رو به رشد ساخت سازه های بتنی و اهمیت کاهش وزن مرده این نوع سازه ها، تحقیقات زیادی در زمینه تکنولوژی بتن سبک سازه ای انجام شده است. افزایش مقاومت سبکدانه ها از یک سو و کاهش وزن سبک دانه ها و قابلیت تولید انبوه آن ها از سوی دیگر، باعث شده است تا ساخت سازه ها با بتن سبکدانه گسترش چشمگیری داشته باشد. یکی از اصلی ترین نقاط ضعف بتن های سبک سازه ای که باعث شده است تاکنون بتن سبک سازه ای جایگاه خود را در ساخت سازه های بتنی پیدا نکند، می توان به مقاومت پیوستگی کمتر میلگرد در این نوع بتن-ها نسبت به سایر بتن های سازه ای ساخته شده با سنگدانه های معمولی اشاره نمود. در این پایان نامه، نتایج تحقیقات آزمایشگاهی که در زمینه تأثیر میکروسیلیس روی مقاومت پیوستگی بین میلگرد و بتن سبک سازه ای صورت گرفته است، ارائه و بررسی می گردد. تأثیر جایگزینی 0، 5، 10، 15 درصد میکروسیلیس به جای سیمان روی مقاومت بیرون کشیدن میلگرد از بتن به صورت آزمایشگاهی ارزیابی شده است. ضمناً مقاومت فشاری و مقاومت کشش برزیلی و رابطه آن با مقاومت پیوستگی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد میکروسیلیس در بتن های سبک سازه ای می تواند تا 20 درصد مقاومت پیوستگی بین میلگرد و بتن سبک را افزایش داده و مهار میلگرد در بتن سبک دانه را بهبود -بخشد.