نهشته ی کائولن قلندر در 14 کیلومتری شمال اهر، استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این منطقه در روی محور زون دگرسانی اهر- جلفا (ارس باران) قرار دارد. آندزیت لاتیت ها، تراکی آندزیت ها و آندزیت های بازالتی سنگهای غالب محدوده ی مورد مطالعه را تشکیل می دهند. سنگهای دگرسان نیز شامل واحدهای کائولن و سیلیس می باشند. آندزیت لاتیت سنگ منشا اصلی ذخیره کائولن قلندر است. سه زون دگرسانی مهم قابل تشخیص (1) آرژیلیک، (2) آرژیلیک پیشرفته و (3) سیلیسی در منطقه گسترش یافته است. زون کائولینیزه به صورت عدسی شکل، در زون گسلی برشی شکل گرفته است. آنالیزهای xrd از نمونه های دگرسان در زون های مختلف آشکار نمودند که کانیهایی مثل کائولینیت، کریستوبالیت و کوارتز به عنوان کانیهای اصلی حضور دارند که توسط مقدار کمی کلسیت، آلونیت، مونت موریلونیت و فلدسپار به عنوان کانیهای فرعی همراهی می شوند. مشاهدات پتروگرافی نشان داد که پلاژیوکلازها و پیروکسن فراوانترین کانیهای سنگهای آندزیت لاتیتی بوده و بافت میکرولیتیک پورفیری را به نمایش می گذارند. مطالعات ژئوشیمیایی در عرض پروفایل انتخابی حکایت از کاهش میزان عناصر fe، ca، k، mg، ti از سمت سنگ منشا به سمت مرکز عدسی کائولنی دارد که به واسطه ی تخریب کانیهای سیلیکاته (پلاژیوکلازها و پیروکسن) سنگ مادر توسط سیالات اسیدی است. عناصر نادر خـاکی (rees) الگوهای پراکندگی نسبتاً مشابهی را نشان می دهند. میزان lree ها در زون کائولنـی افزایش نشـان می دهد. بر اساس مطالعات صحرایی و ژئوشیمیایی فرآیندهای گرمابی هیپوژن، عامل نهشت کائولن در قلندر بوده است. محلولهای اسید- سولفات اپی ترمال ممکن است مسئول گسترش دگرسانی آرژیلیک پیشرفته در این محدوده باشد.