شناخت و تعیین تناسب و استعداد زمین برای کشت محصولی خاص، از اقدامات اولیه در برنامه ریزی های کشاورزی و محیطی است. هدف از انجام پژوهش، این است که با توجه به عوامل طبیعی، نواحی مستعد و مناسب برای کشت انگور، در بخش مرکزی کاشمر، شناسایی و پراکنش فضایی آن، مشخص گردد. پهنه بندی کشت انگور در منطقه ی مورد مطالعه، از طریق ? معیار طبیعی، شامل ارتفاع، شیب، زمین شناسی، خاک شناسی، کاربری اراضی، بارش، دمای حداقل، دمای متوسط و دمای حداکثر و روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp) در محیط سیستم اطلاعات جغرافیای(gis)صورت گرفت و نتایج پژوهش، نشان داد که تناسب زمین برای کشت انگور، به پنچ طبقه ی بسیار مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و بسیار نامناسب، قابل تقسیم و پهنه بندی است. از 101274 هکتار مساحت بخش مرکزی کاشمر، حدود 21.3 درصد( 21429 هکتار) از مساحت منطقه برای کشت انگور، بسیار مناسب و مناسب است و 8 درصد(8097 هکتار) از مساحت آن برای کشت انگور، بسیار نامناسب می باشد. ضمناً بین وضعیت موجود کشت انگور در کاشمر، با نقشه ی تهیه شده در این پژوهش، انطباق کاملی وجود دارد که در آن، نقش عوامل محیطی و اقلیمی، به ویژه پارامتر بارش و کاربری اراضی، بسیار آشکار می باشد.