پژوهش حاضر با هدف مقایسه الگوهای بالینی شخصیت و نشانگان بالینی در بیماران مبتلا به صرع فوکال و ژنرالیزه و افراد بهنجار انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر افراد مصروع ژنرالیزه و فوکال شهرستان تبریز در سال 90 بودند. نمونه آماری پژوهش حاضر را 100 نفر از بیماران مصروع ( 50 نفر ژنرالیزه و 50 نفر فوکال ) تشکیل دادند. این نمونه به روش در دسترس انتخاب شد، و گروه بهنجار نیز 50 نفر بودند که از جمعیت عادی و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و از لحاظ سن ، تحصیلات و طبقه اقتصادی با نمونه بیمار همتاسازی شدند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه میلون 3، اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده ها نشان داد که تحلیل شدند . نتایج نشان داد بین الگوهای بالینی شخصیت و نشانگان بالینی مصروعین فوکال و ژنرال و افراد عادی تفاوت معنادار وجود دارد. بنابر این می توان گفت صرع می تواند از نظر بالینی همراه باتغییر در احساس، رفتارو ادراک باشد.همچنین می توان نتیجه گرفت بیماران مبتلا به صرع نیمرخ روانی خاصی داشته، بافت روانشناختی و هیجانی ویژه ای را تجربه می کنند.