قفقاز جنوبی طی دهه نود از بی ثبات ترین مناطق جهان به شمار می رفت. به عنوان مثال می توان به مناقشه قره باغ در آذربایجان و مناقشه اوستیای جنوبی ،آبخازیا و آجاریا درگرجستان اشاره کرد. از طرف دیگر این بی ثباتی ها موجب دخالت قدرت های بزرگ و منطقه ای که در منطقه قفقاز جنوبی منافع استراتژیک ، سیاسی و اقتصادی فراوانی دارند ، شده است که این دخالت ها بر عمق این بی ثباتی ها می افزاید. هدف از این پژوهش تبیین رابطه بین شکاف های فعال قومی و بی ثباتی های سیاسی در قفقاز جنوبی می باشد. در این پژوهش شکاف های قومی به عنوان متغیر مستقل و بی ثباتی سیاسی به عنوان متغیر وابسته می باشد.سوال اصلی این پژوهش این است که آیا بین شکاف های قومی و بی ثباتی سیاسی در قفقاز جنوبی رابطه ای وجود دارد؟ فرضیه پژوهش این است که شکاف های قومی موجب بی ثباتی سیاسی در قفقاز جنوبی می شود. رهیافت این پژوهش تبیینی، تحلیلی بوده و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانهای است .این پژوهش در یک مقدمه و چهار فصل تنظیم شده است. فصل اول به چهارچوب نظری پژوهش اختصاص دارد. درفصل دوم به شکاف های فعال و غیر فعال قومی در قفقاز جنوبی اختصاص داده شده است. در فصل سوم به حضور و نفوظ قدرت های بزرگ و منطقه ای در قفقاز جنوبی و نقش آنها در تشدید شکاف های قومی پرداخته شده است. در نهایت فصل چهارم به بی ثباتی های سیاسی در قفقاز جنوبی اختصاص دارد. در این پژوهش نتیجه گرفته می شود که شکاف های فعال قومی به جای مانده از دوران اتحاد شوروی در نتیجه رقابت قدرتهای بزرگ و منطقه ای در قفقاز جنوبی تشدید شده و موجب بی ثباتی سیاسی در این منطقه می شود.