نام پژوهشگر: آزاده فروغی

شناسایی و تعیین هویت مولکولی ویروس ppr بر اساس ژن n در نشخوارکنندگان کوچک استان کرمانشاه
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه ارومیه - دانشکده دامپزشکی 1392
  آزاده فروغی   برومند چهارآیین

موضوع: شناسایی و تعیین هویت مولکولی ویروس ppr بر اساس ژن n در نشخوارکنندگان کوچک استان کرمانشاه نگارنده: آزاده فروغی شماره پایان نامه: 110-1 سال تحصیلی: 92-1391 طاعون نشخوارکنندگان کوچک (peste des petits ruminants - ppr) بیماری عمومی و فوق العاده مسری گوسفند و بز است. عامل بیماری موربیلی ویروس (morbillivirus) است که در خانواده پارامیکسوویریده (paramyxoviridae) قرار دارد. بیماری خسارات اقتصادی قابل توجهی به کشاورزان و دامداران وارد می کند. مرگ ومیر و واگیری می تواند تا 95 درصد باشد. اگرچه، تنها یک سروتیپ از ویروس وجود دارد، بر پایه آنالیز توالی قسمتی از ژن پروتئین اتصال (f) و ژن پروتئین نوکلئوکپسید (n) ویروس ppr را می توان در چهار نسل (i, ii, iii, iv) متفاوت گروه بندی کرد. از آنجا که بیماری ppr در کشور ایران و به خصوص در برخی استان ها ازجمله استان کرمانشاه بیماری مهم دامی و معضل بزرگ صنعت دامپروری است، هدف مطالعه حاضر، شناسایی و تعیین هویت مولکولی ویروس ppr در نشخوارکنندگان کوچک استان کرمانشاه بر اساس ژن n بود. بدین منظور از 66 رأس گوسفند و بز مشکوک به بیماری، سرم و سواب های چشمی و بینی تهیه شد. با انجام تست الایزا از تعداد 63 نمونه سرم، 43 نمونه مثبت (68%) و با انجام rt-pcr بر روی 66 نمونه سواب اخذشده، 7 نمونه مثبت (60/10%) شدند. نمونه های سرم خون مربوط به حیواناتی که pcr آنها مثبت شده بود، با روش الایزا از نظر وجود آنتی-بادی های ضد ppr، در پنج مورد مثبت شده و در دو مورد دیگر منفی شدند. در ارسال نمونه های مثبت-شده در rt-pcr برای تعیین توالی ماده ژنتیکی (sequencing)، از 7 نمونه، یک نمونه غیرقابل خوانش اعلام شد و 6 نمونه دیگر تعیین توالی شده و با مقایسه آن ها با توالی نوکلئوتیدی چهار نسل ویروس ppr، ویروس های تشخیص داده شده از نسل iv تعیین گردید. همچنین با ترسیم درخت فیلوژنتیکی، میزان شباهت آنها با یکدیگر و نیز با جدایه های موجود در بانک ژنی مقایسه شد. از این 6 نمونه، 2 نمونه به یکدیگر نزدیکتر و از 4 نمونه دیگر دورتر بودند.

بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره گیاه غازیاقی بر روی سوش های استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیاکلی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده کشاورزی 1393
  صابر رحیمی   آزاده فروغی

چکیده فالکاریا ولگاریس از خانواده چتریان به عنوان یک عامل ضد عفونت و تقویت کننده سیستم ایمنی در طب سنتی ( قوم کردی ) از دیرباز استفاده شده است. در سال های اخیر اثرات ضد میکروبی عصاره های گیاهی مورد بررسی قرار گرفته شده است و مشخص شده است که اغلب عصاره های گ?اه? استخراج شده از گ?اهان دارو?? دارای خواص ضد-باکتریایی م?باشند. ?ک? از روش های نگهداری مواد غذا?? جلوگ?ری از رشد م?کروارگان?سم ها با استفاده از مواد نگهدارنده است. از ا?ن مواد ع?وه بر جلوگ?ری از رشد باکتری ها و میکروارگانیسم های عامل فساد مواد غذا?? به منظور افزا?ش مدت زمان نگهداری غذاهای فراوری شده در س?ستم غذا?? و ن?ز افزا?ش ماندگاری م?وه ها و سبزیجات استفاده شده است. از طرف دیگر، استفاده بی رویه از داروهای شیمیایی جهت درمان بیماری ها منجر به ظهور سویه های مقاوم میکروبی شده است. گیاهان و ترکیبات آنها شامل عصاره های گیاهی دارای توانایی بالقوه جهت جایگزینی با داروهای شیمیایی هستند. این درحالی است که عوارض جانبی این ترکیبات در مقایسه با داروهای شیمیایی کمتر است. در راستای نیل به اهداف فوق، در این مطالعه، از عصاره آبی الکلی گیاه غازیاقی استفاده شد. اثر عصاره تام گیاه مذکور در غلظت های مختلف(mg/ml 240،480، 120، 60، 30، 15، 5/7 و 75/3) با استفاده از روش انتشار در آگار و رقت لوله ای بر روی باکتری های اشریشیاکلی atcc 10536)) و استافیلوکوکوس اورئوس (atcc 25923) مورد بررسی قرار گرفت. از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و سفالکسین به عنوان کنترل مثبت و از آب مقطر به عنوان کنترل منفی استفاده گردید و حداقل غلظت مهارکنندگی(mic) و حداقل غلظت کشندگی (mbc) تعیین گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه عصاره آبی الکلی گیاه مذکور در رقت های اول و دوم ( mg/ml 480، 240) از رشد باکتری اشریشیاکلی جلوگیری کرده است و mic عصاره برای این باکتری معادل mg/ml 240 و mbc عصاره برای این باکتری mg/ml 240 گزارش شد. در مورد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، عصاره گیاه غازیاقی به ترتیب در رقت های اول و دوم و سوم (mg/ml 480 ، 240 و 120) توانست از رشد باکتری جلوگیری کند. mic عصاره برای این باکتری معادل mg/ml 120 و mbc عصاره برای این باکتری mg/ml 240 گزارش شد. در تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد باکتری به روش دیسک در مورد هر دو باکتری، در هیچ رقتی از عصاره، هاله ممانعت از رشد مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان داد عصاره گیاه غازیاقی اثر مهارکنندگی رشد، روی هر دو باکتری اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس (با حساسیت بیشتر استافیلوکوکوس اورئوس) را دارد. واژگان کلیدی: عصاره آبی الکلی، گیاه غازیاقی، طب قوم کردی، باکتری اشریشیاکلی، استافیلوکوکوس، حداقل غلظت مهارکنندگی (mic) و حداقل غلظت کشندگی(mbc)