هدف از این پژوهش نشان دادن چگونگی شکل گیری گفتمان های طبیعی شده و ساختار شکنی این گفتمان ها با مقایسه دو گفتمان سنّت گرا و تجدّد گرا می باشد. به این منظور از نظریه گفتمان لاکلا و موف (1993)، و تحلیل خرد زبانی استفاده شد، تا گفتمان های طبیعی شده در این فیلم آشنایی زدایی شوند. در این تحقیق، سنّت به مثابه گفتمان طبیعی شده در نظر گرفته شد، که توسط ابزارهای حاشیه رانی و برجسته سازی، غیریّت سازی و اقناع به چالش کشیده شد. تحلیل این پژوهش به روش کتابخانه ای و تحلیل توصیفی صورت گرفته و فیلم نامه و کلام اساس کار قرار گرفته است. در این تحقیق نظریه های مربوط به مفهوم گفتمان ارائه شد که برخی از این نظریه ها از دل زبان شناسی و برخی دیگر از فلسفه اجتماعی – سیاسی بیرون آمده اند. از طریق به کارگیری تحلیل کلان لاکلا و موف و تحلیل خرد زبانی فرکلاف (تحلیل انتقادی گفتمان)، در این فیلم نشان داده شد که چگونه گفتمان تجدّدگرا توانست با طرد و به حاشیه راندن گفتمان سنّت گرا، نظام معنایی خود را تثبیت نماید.