مدیریت پروژه اصولا بستگی به تصمیمات تاثیر گذار در آینده، که توسط مدیران اتخاذ می گردد، دارد و پیش بینی نتایج پروژه به عنوان مبنایی مناسب برای این تصمیمات از موارد بسیار مهم در مدیریت پروژه می باشد. از میان روش های مختلف پیش بینی نتایج پایانی پروژه، سیستم مدیریت ارزش کسب شده (evms) یکی از مناسب ترین و ساده ترین تکنیک ها می باشد. در واقع شاید قوی ترین دلیل برای به کارگیری ارزش کسب شده در شرکت ها و صنایع مختلف، همین قابلیت مهم ان در توانمند ساختن مدیر پروژه برای پیش بینی آماری هزینه و زمان نهایی پروژه باشد. در روابط پیش بینی هزینه و زمان نهایی پروژه در evms بیشتر بحث ها و تعریف مدل های مختلف پیش بینی، به خاطر اختلاف نظر در انتخاب مناسب ترین شاخص پیش بینی می باشد، لذا در این تحقیق، یک متدولوژی جهت انتخاب مناسب ترین شاخص پیش بینی هزینه و شاخص پیش بینی زمان اتمام پروژه ها ارائه شده و بر روی داده های 12 پروژه واقعی پیاده سازی شده است. از آنجائیکه نتایج حاصل از این پیاده سازی نشان می دهد استفاده از شاخص های زمان بندی کسب شده بجای شاخص های زمانی روش ارزش کسب شده در روابط پیش بین هزینه و زمان اتمام پروژه ها مناسب تر می باشد، از این رو در این تحقیق فرضیه دقت بیشتر شاخص های زمان بندی کسب شده (es) در پیش بینی نتایج نهایی پروژه ها نسبت به شاخص های زمانی ارزش کسب شده (ev) مورد آزمایش قرار گرفته است. برای آزمودن این فرضیه، با توجه به حجم پایین داده ها و انجام مقایسه زوجی از آزمون نشانه که جزء آزمون های ناپارامتری است استفاده شده است. این آزمون ها در نرم افزار sas و در سطح اطمینان 95 درصد انجام شده اند.

دی بوراید زیرکونیم (zrb_2) یکی از مهم ترین سرامیک های مهندسی فوق دمابالا است که خواص منحصر به فردی مثل پیوند کووالانت قوی، نقطه ذوب بالا (بالای 2300 درجه سانتیگراد) ، خواص مکانیکی خوب، خنثایی شیمیایی، هدایت حرارتی- الکتریکی و مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی و سایش دارد. این پودر در گذشته برای کاربردهای مهمی چون هوافضا از کشورهای چون روسیه و چین وارد ایران می شد که به علت تحریم های ظالمانه واردات این پودر به شدت کاهش یافته و صنایع وابسطه را با مشکلات جدی مواجه کرده است. برای صنعتی سازی تولید، لازم بود زمان فرایند سنتز کاهش یابد و از مواد در دسترس و تجهیزات متداول استفاده شود. پودر دی بوراید زیرکونیم با استفاده از احیای کربوترمال (zro_2+b_2 o_3+c)، احیای بوروترمال (zro_2+b_4 c) و احیای تلفیقی بروکربوترمال (zro_2+b_4 c+c) با ترکیبات مختلف در دماهای 1300،1500 و 1400 درجه سانتیگراد به مدت 3 ساعت تحت اتمسفر آرگون سنتز شد. پودر سنتز شده از کیفیت بالایی حتی نسبت به نمونه های وارداتی برخوردار بود و زمان فرایند تولید نسبت به روش های شناخته شده در جهان کوتاه تر و اقتصادی تر بود. با طراحی خط تولید برای سنتز این پودر با روش های مورد بررسی در این پژوهش گامی تاثیر گذار در پیشبرد اقتصاد مقاومتی گذاشته خواهد شد.