انقلاب پدیده ای است که با تغییر در زیر ساخت های فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی و … نظامی نو برای اداره جامعه می آفریند که خود سر منشاء رویکردهای جدید می شود. هر تغییری در نظام سیاسی، که حوزه های فرهنگی ، اجتماعی و … متأثر از آن هستند انقلاب شناخته نمی شود در این خصوص پدیده ای انقلاب نامیده می شود که لوازم سخت افزاری (رهبری، ایدئولوژی ، مردم) و نرم افزاری ( تغییرو تحول ، شدت و سرعت، خشم) را توأماً در کنار یکدیگر داشته باشد و براین اساس انقلاب ایران با دارا بودن تمامی ابزارها و خصوصیات لازم در خود از انقلاب های مهم قرن بیستم تلقی گردیده است.. وقوع انقلاب اسلامی ایران موجب تحولات ریشه ای در نظام اجتماعی و سیاسی کشور شد و بازتاب جهانی گسترده ای داشت و به چالش جدی نظام سلطه مبدل گشت. انقلاب اسلامی ایران نقطه عطفی بود در روند بیداری اسلامی که از اواخر قرن نوزدهم میلادی در میان ملل مسلمان شکل گرفت و مهمترین ویژگی این روند شامل احیای ارزش های دینی در جامعه، نفی استبداد داخلی و سلطه خارجی در کشورهای اسلامی بود. به نظر نمی رسد امریکا و اسرائیل به راحتی بگذارند که مردم مصر به اهداف خود برسند و مصر جایگاه منطقه ای خود را در جهت دفاع از منافع ملت مصر و منطقه بر عهده بگیرد. آن ها به شدت نگران امنیت اسرائیل هستند چون تصور می کنند اگر انقلاب پیروز شود و مردم به خواست خود برسند، مسئله مخالفت با اسرائیل و حمایت از فلسطین در بطن این انقلاب ها قرار خواهد گرفت. تحولات کنونی در مصر می تواند همچون انقلاب ایران باعث گرایشات ضد امریکایی در مصر و حتی منطقه دامن بزند ، در این صورت طرح های امنیتی امریکا متزلزل خواهد شد و مصر جدید نه به عنوان کشور دوست بلکه به عنوان کشور متخاصم با غرب ظهور کند ، نتیجه آن تجدید مناسبات با ایران و نزدیکی با روسیه و چین خواهد بود. اینکه حکومت در مصر مدلی شبیه ترکیه شود و یا اسلامگراها این شانس را پیدا کنند که همانند حزب عدالت و توسعه در قدرت مشارکت داشته باشند، از مهمترین مسائلی است که به واقعیت نزدیکتر است. در صورتی که اسلامگراها بتوانند در مصر برنامه ای مدون را ارائه و در طول زمان پاسخگوی نیازهای مردم در همه ابعاد باشد، طبیعتا خواهند توانست سکان قدرت را به دست گیرند.

در این تحقیق ضمن بیان کلیاتی از مفاهیم مدیریت استراتژیک و همچنین معرفی روش کارت امتیازی متوازن به عنوان یکی از جدیدترین روش های برنامه ریزی استراتژیک، سعی شده است با نگاهی کمّی و تحلیلی، استراتژی های شناسایی شده موجود در سبد استراتژی های شرکت، جهت جاری سازی و پیگیری اولویت بندی شوند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- کاربردی بوده و به صورت مطالعه موردی در شرکت سایپا پرس به انجام رسیده است. معیارهای مورد نیاز برای اولویت بندی استراتژی ها از مرور ادبیات موضوع بدست آمده و با بهره گیری از جامعه آماری شامل 9 نفر از مدیران و معاونان شرکت، معیارهای نهایی با استفاده از آزمون میانگین یک جامعه، شناسایی شده اند. در ادامه اولویت بندی استراتژی ها با استفاده از دو روش ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمّی (qspm) و همچنین فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) به انجام رسیده و نتایج رتبه بندی بدست آمده از دو روش فوق، با کمک ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتیجه تحقیق نشان می دهد که رتبه های بدست آمده از دو روش فوق، ارتباط معناداری با همدیگر نداشته و با مقایسه رتبه بندی های بدست آمده با موقعیت استراتژیک شناسایی شده سازمان، این نتیجه بدست آمده که جهت اولویت بندی استراتژی های سازمانی روش ahp نسبت به qspm برتری داشته و اولویت بندی بهتری را ارایه می دهد.