چکیده ندارد.

ایمپلنت h.a چشمی در ابتدا بوسیله آرتورپری در 1985 بکار رفته برای استفاده عمومی در 1989 بوسیله fda، توسعه یافت . ما در یک مطالعه مقطعی، عوارض ایجاد شده در بیمارانی را که بعد از تخلیه چشم در آنها کره هیدروکسی آپاتیت کار گذاشته شده بود، بررسی کردیم. این مطالعه بر روی بیماران از سال 1372 تا 1377 انجام شده است . از بین 30 مورد بیمار مورد مطالعه، 8 مورد (26 درصد) دچار عارضه شده بودند که 6 نفر آنها مرد و 2 نفر زن بوده اند. علت تخلیه چشم در 7 مورد تروما و در ا مورد تومور بوده است که جهت تخلیه چشم در آنها، در 4 مورد evisceration و در 4 مورد enucleation انجام شده است . عوارضی که مورد مطالعه قرار گرفت شامل: exposure,migration,extrusion و infection بود که عارضه exposure در تمام بیماران مشاهده شد. در 3 مورد infection همراه با exposure وجود داشت که در تمام موارد منجر به برداشتن ایمپلنت h.a شده بود. شایعترین عارضه exposure (100 درصد) بود و infection در 3 مورد یعنی 37/5 درصد اتفاق افتاده بود. حداقل مدت زمان ایجاد عارضه بعد از عمل 5 روز و حداکثر مدت زمان 7 سال بوده است . در 1 مورد از 8 مورد بیمار، ایمپلنت تراشیده شده بود. extrusion و migration در هیچ یک از موارد مشاهده نشد.

روش جراحی چرخش لبه پلک از طریق چین پوستی پلک فوقانی چنانچه در بیماران مبتلا به کوچکی کره چشم انجام نگیرد نتایج بسیار خوبی در موارد انترپیون سیکاتریسیل خفیف تا متوسط پلک فوقانی در اثر تراخم خواهد داشت .

هدف این مطالعه تاثیر بالینی ترکیب سیپروفلوکساسین 3/0 درصد - سفازولین 5 درصد را با رژیم درمانی استاندارد (جنتامایسین 4/1 درصد- سفازولین 5 درصد) در درمان زخم های باکتریایی قرنیه مقایسه می کند. مواد و روش ها این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی بیماران مبتلا به زخم باکتریال قرنیه که در فاصله زمانی خرداد ماه 1378 تا آذر ماه 1379 به مرکز چشم پزشکی الزهرا زاهدان مراجعه کرده بودند ، انجام پذیرفت . بیمارانی که دچار دسماتوسل بوده، یا نیاز به درمان سیستمیک یا تزریق زیر ملتحمه داشتند، از مطالعه حذف گردیدند و نهایتا 49 بیمار وارد مطالعه شدند. پس از گرفتن اسمیر مستقیم و کشت از زخم بوسیله تیغ جراحی شماره 15 بیماران به طور تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند. 25 بیمار قطره های سیپروفلوکساسین 3/0 درصد - سفازولین 5 درص (گروه ‏‎b‎‏) و 24 بیمار قطره آنتی بیوتیکهای تقویت شده جنتامایسین 4/1 درصد - سفازولین 5 درصد (گروه ‏‎a‎‏) دریافت نمودند. در هر دو گروه ابتدا یک قطره (سیپروفلوکساسین یا جنتامایسین تقویت شده) هر 5 دقیقه تا 6 بار، بعد هر 15 دقیقه 4 بار، سپس هر نیم ساعت تا 12 بار و بعد هریک ساعت ریخته می شد. قطره دوم (سفازولین) به فاصله 5 دقیقه از داروهای اول و با همان تناوب تجویز می شد. دو گروه از نظر سن، جنس، عوامل زمینه ساز، سابقه مصرف دارو، عمق و اندازه زخم، میزان انفیلتراسیون و وجود هیپوپیون و طول زمان بهبودی نقص اپی تلیال و میزان دید نهایی بررسی شدند.در پایان دوره درمان متغیرهای کیفی با آزمون ‏‎chi-square‎‏ و متغیرهای کمی با آزمون ‏‎t-test‎‏ مقایسه شدند. نتایج: از 49 بیمار، 16 مورد (7/32 درصد) کشت مثبت بدست آمد. هیچگونه اختلاف معنی دار آماری از نظر سن، جنس، عوامل زمینه ساز، وجود هیپوپیون و میزان دید نهایی بین دو گروه وجود نداشت. از لحاظ طول مدت بهبودی نقص اپی تلیال، اختلاف معنی داری بین دو گروه تحت درمان با سیپروفلوکساسین سفازولین (92/7+-36/12 روز) و گروه تحت درمان با رژیم استاندارد (77/7+-67/11 روز) وجود نداشت. (38/0 = ‏‎p‎‏) نتیجه گیری: ترکیب سیپروفلوکساسین - سفازولین در درمان زخم های باکتریایی قرنیه دارای تاثیر درمانی مشابه با رژیم استاندارد (سفازولین - جنتامایسین) می باشد. با توجه به سهولت دسترسی به سیپروفلوکساسین و عدم نیاز به تهیه مجدد آن و به دنبال آن کاهش خطر آلودگی در حین تهیه قطره ها و نیز پوشش وسیع آنتی میکروبیال آن، ترکیب سیپروفلوکساسین - سفازولین می تواند جایگزین مناسبی برای رژیم استاندارد در درمان تمام زخم های باکتریایی قرنیه باشد.